Το Θεατρικό Εργαστήρι Διστόμου “Θεατροφρένεια” στο ανοιχτό δημοτικό θέατρο Ζωγράφου

Απόψε Kυριακή 11/9/2016 στις 9μμ στα πλαίσια των 30ων Πανελλήνιων Θεατρικών Αγώνων Ερασιτεχνικών Θιάσων, στο ανοιχτό δημοτικό θέατρο Ζωγράφου, θα παρουσιάσει το θεατρικό έργο του Ματέι Βισνιέκ “Εθνικότητά μου: το χρώμα του ανέμου”, το Θεατρικό Εργαστήριο Διστόμου “Θεατροφρένεια”.

Το Θεατρικό Εργαστήρι Διστόμου “Θεατροφρένεια” στο ανοιχτό δημοτικό θέατρο Ζωγράφου

Το ert.gr στηρίζει τη διοργάνωση και σας ενημερώνει για την εξέλιξή της.

Το Θεατρικό Εργαστήρι Διστόμου “Θεατροφρένεια” στο ανοιχτό δημοτικό θέατρο ΖωγράφουΗ “Θεατροφρένεια” αυτοπαρουσιάζεται

Το εργαστήρι μας ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια τη δράση του από έναν πυρήνα παλαιών ηθοποιών που γρήγορα αγκαλιάστηκε και από νέους και νέες του τόπου μας αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Παρουσιάζοντας πλούσια δράση στα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής μας, διατηρώντας και λειτουργώντας τις εξής σκηνές:

•    Κεντρική Σκηνή
•    Παιδική Σκηνή
•    Πειραματική Σκηνή
•    Παιδικό Θεατρικό Εργαστήρι
•    Θέατρο Κατ’ Οίκον
•    Κινηματογραφική Λέσχη
•    Οργάνωση Θεατρικών Σεμιναρίων
και το μεγάλο μας καμάρι που είναι η οργάνωση του Πανελλήνιου Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου στο Δίστομο κατά το μήνα Αύγουστο, που φέτος ήδη μετράει την 5η συνεχόμενη χρονιά!

Το Θεατρικό Εργαστήρι Διστόμου “Θεατροφρένεια” στο ανοιχτό δημοτικό θέατρο Ζωγράφου

Παραστάσεις

2005 – Προίκα μου Αγαπημένη – Δ. Ψαθά
2006 – Οι Γερμανοί ξανάρχονται – Σακελλάριος
2007 – 8 Ιστορίες Καθημερινής Τρέλας – Συρραφή Κειμένων
2008 – Καληνύχτα Μαργαρίτα – Γερ. Σταύρου
2009 – Ένας ήρωας με παντούφλες – Σακελλάριος
2010 – Έξω απο την πόρτα – Β. Μπόρχερτ
2011 – Τα μάτια τέσσερα – Γιάννης Τσίρος
2012 – Κομμάτια και Θρύψαλα – Γ. Σκούρτης
– Το έκτο πάτωμα – Α.Ζερί
2013 – Το Μεγάλο Μας Τσίρκο – Ι. Καμπανέλλη
2014 – Η Λέξη Πρόοδος στο στόμα της μητέρας μ ηχούσε πολύ φάλτσα – Μ. Βιζνίεκ
– Υπάρχει και Φιλότιμο – Σακελλάριος
2015 – Καποδίστριας – Ν. Καζαντζάκη
– Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας – Σαίξπηρ – διασκ. Καλατζόπουλος
2016 – Λες και ήταν Χθες – μουσικοθεατρική παράσταση
–     Ποιός σκότωσε τον Ουίλιαμ – Λίλιαν Δημητρακοπούλου
–     Εθνικότητά Μου, Το Χρώμα Του Ανέμου – Ματέι Βιζνιέκ

Η Κεντρική σκηνή του Θεατρικού Εργαστηρίου Διστόμου “Θεατροφρένεια”, παρουσιάζει για την περίοδο 2015-2016, το θεατρικό έργο του Ματέι Βισνιέκ “Εθνικότητά μου: το χρώμα του ανέμου”, σε μετάφραση Έρσης Βασιλικιώτη

Το Θεατρικό Εργαστήρι Διστόμου “Θεατροφρένεια” στο ανοιχτό δημοτικό θέατρο Ζωγράφου

Υπόθεση Έργου:

Είμαστε στη μηχανή του κιμά.
Σωστότερα, είμαστε εμείς οι ίδιοι η μηχανή του κιμά.
Ακριβέστερα όχι εμείς οι ίδιοι, καθώς όλο και περισσότερο
προτιμούμε να μένουμε οι αναγκαίοι και ανεκδιήγητοι άλλοι!
Που θα πει γεννηθήκαμε λειψοί,
που θα πει χωρίς τους άλλους να είμαστε μόνοι.
Η ζωή αξιώνοντας το αυτονόητο για τη συγκεκριμένη ύπαρξη,
γίνεται πράξη κακή και ως τέτοια τιμωρείται προς δόξαν
της κοινωνικής αρμονίας!

Τούτων ούτως εχόντων, η παράσταση  «Εθνικότητά μου το χρώμα του ανέμου» με οκτώ παραβολές και τρεις μονολόγους, δίνει βήμα να αρθρώσει λόγο η παραφροσύνη της καθημερινότητας.
Έντεκα αινιγματικές θλιβερές σκηνικές αφηγήσεις, δοσμένες με κυνισμό, αλλά και λυρισμό και χιούμορ επιχειρούν να παρασύρουν σε ένα είδος ομοιοπαθητικού εξαγνισμού.
Τρία πλυντήρια εγκεφάλων: Ο ομφάλιος λώρος είναι που πρέπει να κοπεί, αυτός μας δένει με την προγονική κτηνωδία, η μνήμη είναι που απειλεί με επανάσταση, το κενό ανάγκη πάσα να νικήσει!

Ο πονηρός ανθρωπάκος, που υψώνει τείχη γύρω του, να φυλαχτεί απ’ τους άλλους και φυλακίζεται στον εαυτό του.
Η ένστολη  βία της κρατικής εξουσίας, που ασκείται με ξεκαρδιστική ηλιθιότητα, πάνω σε κάθε υποτακτικό ή έγκλειστο.

Ο παθητικός άνθρωπος, δεν κάνει τίποτα κι ύστερα απορεί που καταντά δοχείο απορριμμάτων, ένας κοινός σκουπιδο-ντενεκές.
Η κατά καθήκον παιδαγώγηση της χωρίς κανέναν λογικό ή ηθικό ενδοιασμό τυφλής βίας στο όνομα κάποιου δόγματος ή κάποιου υπέρμετρου θεού.

Η αφυδάτωση της εργασίας στο πρόσωπο μιας γκαρσόνας, που φαντασιώνεται πως επαναστατεί, εκδικούμενη για τις ποικίλες ταπεινώσεις.
Ο άνθρωπος που ασθμαίνοντας περνά ξυστά από τη ζωή του και χάνεται.
Η μάνα με το παιδί στην αγκαλιά, που ζητά να περάσει το σύνορο από τη κονιορτοποιημένη έννοια της πατρίδας στη χώρα εκείνη του αυτονόητου ανθρώπινου δικαιώματος.

Και τέλος οι στρατιώτες, που και νεκροί χρωστούν ακόμη στην πατρίδα μια παρέλαση, χωρίς να ξέρουν καν αν γιορτάζουνε μια νίκη ή μια ήττα, αποτελούν τα θραύσματα της εικόνας του κόσμου του, που ο θεατής καλείται να συναρμολογήσει και όλα αυτά ανώνυμα πλην ενός και αγεωγράφητα, έτσι  που να ανάγονται με μιας στο οικουμενικότερο.

Αποφεύγοντας ακόμη ο Βισνιέκ τις έτοιμες αλήθειες και τους εύκολους ηθικούς διδακτισμούς, εμπιστεύεται την κρίση του θεατή, που εμπλεκόμενος θα πρέπει να διακινδυνεύσει, είτε ένα αμφίβολο νόημα υπέρ ενός ολοκληρωτικού πολιτισμού, ακόμη και τώρα, που εξέλιπε το δέος του θανάτου, είτε μια βεβαιότερη πίστη πως ο άνθρωπος παραμένει φύση κι αυτό μπορεί να τον κάνει αισιόδοξο, καθώς που η φύση απεχθάνεται το κενό!

Το Θεατρικό Εργαστήρι Διστόμου “Θεατροφρένεια” στο ανοιχτό δημοτικό θέατρο Ζωγράφου

Παίζουν με σειρά εμφάνισης:
Εύη Μαντά, Γιούλη Κουτσούμπα, Μαίρη Κωτούλα, Αντιγόνη Κατσανάκη, Δημήτρης Βλάχος, Λουκάς Περγαντάς, Παναγιώτης Καστρίτης, Λεμονιά Βέλλιου, Γιώργος Μπρούζας, Δημήτρης Βασιλείου, Ελένη Λυξουργιώτη, Νίκος Σταθάς, Έμμυ Καγιά

Συντελεστές έργου:
Σκηνοθεσία – Κίνηση- Γενική Επιμέλεια: Τάσος Σταθάς
Κουστούμια: Έμμυ Καγιά
Σκηνικά – Εικαστικά: Νεοκλής Αράπογλου
Αφίσα: Νεοκλής Αράπογλου – Παναγιώτης Χονδρός
Μουσική Σύνθεση: Παναγιώτης Χονδρός
Πρόγραμμα: Δημήτρης Σαλούστρος, Εύη Μαντά, Γιούλη Κουτσούμπα, Μαίρη Κωτούλα
Μουσική επιμέλεια – Φωτισμός: Δημήτρης Μπρούζας
Φωτογραφία: Νάνσυ Αθανασίου

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος