Η σημαντική Ελληνίδα ηθοποιός Αλέκα Παΐζη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1919, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1941, στη «Βεντάλια» του Κάρλο Γκολντόνι, στο Εθνικό Θέατρο. Κατά την περίοδο 1945-1946 συμμετέχει στην θεατρική ομάδα “Ενωμένοι Καλλιτέχνες” και το 1946 ιδρύει θίασο μαζί με τους Δήμο Σταρένιο και τον Τίτο Βανδή. Αργότερα συνεργάστηκε με τον θίασο του Κώστα Μουσούρη, της Κατερίνας, της Έλσας Βεργή, ενώ από το 1963 ως το 1966, εμφανίστηκε σε παραστάσεις του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Παράλληλα έπαιξε και σε κινηματογραφικές ταινίες όπως «Ο Μπαρμπα-Γιάννης, ο κανατάς» (1957), «Ο Μιμίκος και η Μαίρη» (1958), «Το παιδί του δρόμου» (1961), «Συνοικία το όνειρο» (1961) για να αναφέρουμε μερικές εξ αυτών. Στην τηλεόραση συμμετείχε σε τηλεοπτικές σειρές όπως «Οι Πανθέοι» του Τάσου Αθανασιάδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη. Η Αλέκα Παΐζη εντάχθηκε στο ΕΑΜ και συμμετείχε στην Αντίσταση κατά τη διάρκεια της Κατοχής, συνελήφθη επανειλημμένως και εξορίστηκε στη Μακρόνησο και το Τρίκερι. Κατά τη διάρκεια της χούντας των συνταγματαρχών έφυγε στο εξωτερικό, ενώ μετά την πτώση του καθεστώτος επέστρεψε στην Ελλάδα και συμμετείχε σε παραστάσεις του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου, συνεργάστηκε με το Μάνο Κατράκη και με το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν». Η Α. Παΐζη έφυγε από τη ζωή στις 4 Φεβρουαρίου 2009 και το Αρχείο της ΕΡΤ με αφορμή την επέτειο 15 ετών από το θάνατό της παρουσιάζει την εκπομπή:
ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
ΚΩΜΩΔΙΑ ΣΕ ΣΤΥΛ ΝΤΕΜΟΝΤΕ
Η Αλέκα Παΐζη πρωταγωνιστεί μαζί με τον Νίκο Βασταρδή στο θεατρικό έργο του Αλεξέι Αρμπούζοφ με τίτλο «Κωμωδία σε στυλ ντεμοντέ» («Old fashion comedy» – «Старомодная комедия») , ενώ η σκηνοθεσία και η μετάφραση του έργου είναι του Αντώνη Βογιάζου. Έργα του Αρμπούζοφ έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και συγκεκριμένα τα «Μια ιστορία του Ιρκούτσκ» και «Φτωχέ μου Μάρικ». Το συγκεκριμένο θεατρικό αποτελεί και το τελευταίο του Αρμπούζοφ, το οποίο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από αυτήν εδώ την τηλεοπτική παράσταση από το «Θέατρο της Δευτέρας». Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι το συγκεκριμένο θεατρικό έργο του Αρμπούζοφ ανέβηκε με επιτυχία πολλές φορές από διαφορετικούς θιάσους στην Ελλάδα, αν και καθιερώθηκε με τον τίτλο «Φθινοπωρινή ιστορία» και με σημαντικότερη ίσως την πρώτη παράσταση, το 1977, από το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη μαζί με την Έλλη Λαμπέτη στο θέατρο Μπρόντγουαιη (Broadway).
Πρόκειται για την ιστορία δύο ηλικιωμένων ανθρώπων, ενός γιατρού, διευθυντή θεραπευτηρίου και μιας παλιάς ηθοποιού η οποία φιλοξενείται στο προαναφερθέν θεραπευτήριο στην τότε σοβιετική Ρίγα της Λετονίας. Ο Ροντιόν Νικολάγιεβιτς, ένας σοβαρός, τυπικός, μάλλον συντηρητικός και ευέξαπτος χαρακτήρας καλεί τη Λύντια Βασιλίεβνα, μια εύθυμη, εξωστρεφής και περίεργη γυναίκα, για να συζητήσει μαζί της τις παραβιάσεις από εκείνη των κανόνων του παραθαλάσσιου ιαματικού κέντρου που διευθύνει εκείνος. Η παράσταση παρακολουθεί τη γνωριμία τους και τις διαδοχικές συναντήσεις τους, τις συζητήσεις και τις διαφωνίες τους, οι οποίες οδηγούν σε συγκρούσεις και αποκαλύψεις για τη ζωή τους και για τις μεγάλες δυσκολίες που έχουν και οι δύο κρύψει βαθιά στη ψυχή τους, υπογραμμίζουν τους διαφορετικούς χαρακτήρες τους, αλλά καταλήγουν στο γεφύρωμα των αποστάσεων και στη γέννηση ενός πολύτιμου έρωτα στη δύση της ζωής τους. Πρόκειται για μία σπάνια εμφάνιση, πιθανότατα τη μοναδική της Αλέκας Παΐζη στο «Θέατρο της Δευτέρας».
Σκηνοθεσία, μετάφραση: Αντώνης Βογιάζος
Διεύθυνση παραγωγής: Στέλιος Αντωνιάδης
Πρώτη τηλεοπτική προβολή: 4 Οκτωβρίου 1976
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr