Συμπληρώνονται φέτος πέντε χρόνια από τον θάνατο του Ανδρέα Μπάρκουλη (23/8/2016), που υπήρξε ένας από τους πιο δημοφιλείς ηθοποιούς και ένας από τους γοητευτικότερους ζεν πρεμιέ της μεγάλης οθόνης τη δεκαετία του ’60.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1956. Εργάστηκε στο θέατρο Κοτοπούλη με κλασικό ρεπερτόριο σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυράτ. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 1957 στην ταινία του Κώστα Ανδρίτσου «Μαρία η Πενταγιώτισσα», πλάι στην Αλίκη Βουγιουκλάκη. Εξαιρετική ήταν και η πορεία του στο θέατρο μέχρι το 1973 όπου λίγο αργότερα έφυγε στην Αμερική, και ασχολήθηκε με το τραγούδι. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, το 1983, αφοσιώθηκε στο ποιοτικό θέατρο, ερμηνεύοντας με μοναδική ευαισθησία σπουδαίους ρόλους μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’80.
Το Αρχείο της ΕΡΤ θυμάται τον Ανδρέα Μπάρκουλη μέσα από το τηλεοπτικό θέατρο και την εκπομπή το «Θέατρο της Δευτέρας» σε ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, τον «Θείο Βάνια» του Αντόν Τσέχωφ, σε μετάφραση του Λυκούργου Καλλέργη και σκηνοθεσία του Γιώργου Αγαθονικιάδη, που προβλήθηκε το 1986.
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης εμφανίζεται στον ρόλο του Αστρώφ, ενός μεσήλικα γιατρού της ρωσικής επαρχίας. Ο Αστρώφ είναι το μόνο πρόσωπο στο έργο που γοητεύει βαθιά τις γυναίκες κι εμπνέεται από μεγάλες παναθρώπινες ιδέες, οραματιζόμενος μιαν άλλη Ρωσία, που θα σέβεται και θα προστατεύει τον άνθρωπο και τη φύση, ένας χαρακτήρας όπου εύκολα μπορεί ν’ αναγνωρίσει κανείς τον επίσης γιατρό Τσέχωφ.
Παίζουν ακόμη οι ηθοποιοί: Μαρία Φωκά, Χρήστος Τσάγκας, Ζώρας Τσάπελης, Χρήστος Δοξαράς, Τιτίκα Βλαχοπούλου, Άννυ Πασπάτη, Κάκια Παναγιώτου και Λάμπρος Τσάγκας.
ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
Ο ΘΕΙΟΣ ΒΑΝΙΑΣ, του Αντόν Παύλοβιτς Τσέχωφ
Ο Τσέχωφ, με τα ελάχιστα θεατρικά έργα του, επηρέασε όσο λίγοι τη νεότερη παγκόσμια δραματουργία. Και ιδιαίτερα με την τετραλογία των πολύπρακτων δραμάτων που έγραψε στα τελευταία χρόνια της ζωής του: Το «Γλάρο» (1896), το «Θείο Βάνια» (1897), τις «Τρεις αδελφές» (1901) και τον «Βυσσινόκηπο» (1904).
Στο «Θείο Βάνια», έργο βαθιά ποιητικό, τρυφερό και ανθρώπινο, ζωγραφίζεται η ανία και το ψυχικό τέλμα της ρωσικής επαρχιακής ζωής. Ο Τσέχωφ σκιαγραφεί με επιδεξιότητα τις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές που κυοφορούνται και οραματίζεται ένα μέλλον πιο κοντά στις ανθρώπινες αξίες. Σε ένα περιβάλλον παρακμής, ανεκπλήρωτων επιθυμιών και υπαρξιακής μοναξιάς, οι ήρωες του Τσέχωφ, βαθύτατα απογοητευμένοι απ’ τη ζωή, βλέπουν τον κόσμο γύρω τους να αλλάζει αναπόφευκτα εντούτοις προτιμάνε να συντηρούν την τραγική καθημερινότητά τους, παρά να προσπαθήσουν να την αλλάξουν.
Το έργο διαδραματίζεται στο αγρόκτημα, του οποίου μόνιμοι κάτοικοι είναι ο θείος Βάνιας (Χρήστος Τσάγκας), η μητέρα του Μαρία Βασίλιεβνα (Κάκια Παναγιώτου) και η ορφανή από μάνα ανιψιά του Σόνια (Τιτίκα Βλαχοπούλου). Δύο από τα βασικά πρόσωπα του έργου, ο θείος Βάνιας και η Σόνια, δύο ευγενικές ψυχές, εγκλωβισμένοι στην πλήξη και στην εγκατάλειψη της επαρχίας, βρίσκουν διέξοδο στη δουλειά, συντηρώντας το υποστατικό του πρωτευουσιάνου συγγενή τους, ενός ξιπασμένου πανεπιστημιακού δασκάλου, ο οποίος καλοζεί χάρη στον μόχθο τους. Ο Αστρώφ (Ανδρέας Μπάρκουλης), γιατρός της επαρχίας και φίλος της οικογένειας, τους επισκέπτεται για να συζητά με τον φίλο του, Βάνια, για την ζωή στην επαρχία. Η άφιξη του πατέρα της Σόνιας και συνταξιούχου καθηγητή Σερεμπριακώφ (Ζώρας Τσάπελης) μαζί με τη νεαρή και όμορφη σύζυγό του, Ελένα (Άννυ Πασπάτη), αναστατώνει τη ζωή των ανθρώπων του κτήματος και φέρνει στην επιφάνεια χαμένα όνειρα και ανεκπλήρωτους πόθους. Η πτώση του θείου Βάνια και της Σόνιας είναι κάθετη, όταν διαπιστώνουν πως απατήθηκαν, όταν βλέπουν πως, ο άνθρωπος που του είχαν αφοσιωθεί και τον είχαν υπηρετήσει με τόση θέρμη, δεν ήταν παρά ένας ανάξιος, εγωιστής και σχολαστικός γερογκρινιάρης. Στην ψυχική τους δοκιμασία, στην πίκρα τους και την απογοήτευση, ο Τσέχωφ στέκεται κοντά τους, και σταλάζει στην ψυχή τους τη γαλήνη, την αισιοδοξία, το κουράγιο και την πίστη στο μέλλον. «Θα ζήσουμε! Θα ζήσουμε – λέει η Σόνια στο τέλος του έργου.
Ημερομηνία προβολής: 20 Ιανουαρίου 1986
Σκηνικά-κοστούμια: Νίκος Πετρόπουλος
Διεύθυνση παραγωγής: Στέλιος Αντωνιάδης
Μουσική επιμέλεια: Ζακ Μεναχέμ
Διάρκεια: 2 ώρες και 44′
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr