Η Δέσπω Διαμαντίδου, δυναμική καλλιτεχνική φυσιογνωμία και ηθοποιός με ξεχωριστή καριέρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πέθανε πριν από 20 χρόνια, στις 18 Φεβρουαρίου 2004. Στο θέατρο εμφανίστηκε σε πολλά έργα στο Εθνικό και σε πολλούς σημαντικούς θιάσους. Στον κινηματογράφο συνεργάστηκε με τους περισσότερους Έλληνες σκηνοθέτες. Η τελευταία της εμφάνιση ήταν το 2003 οπότε έπαιξε στη μικρού μήκους ταινία της Ειρήνης Βαχλιώτη «Skipper Straad» που βραβεύτηκε στα Φεστιβάλ Δράμας και Θεσσαλονίκης. Διακρίθηκε επίσης για το πλούσιο μεταφραστικό της έργο.
Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιαζει την εκπομπή:
ΠΡΟΣΩΠΑ ΘΕΑΤΡΟΥ
ΔΕΣΠΩ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΟΥ
Η εκπομπή σκιαγραφεί το πορτραίτο της ηθοποιού Δέσπως Διαμαντίδου με αναφορές στα παιδικά της χρόνια, το ξεκίνημά της στο θέατρο, τη ζωή της στην περίοδο της Κατοχής, τη δημιουργική προσφορά της στο Εθνικό και το ελεύθερο θέατρο καθώς και τη θεατρική και κινηματογραφική δουλειά της στο εξωτερικό. Για τη Δέσπω Διαμαντίδου, τον άνθρωπο και την καλλιτέχνη, μιλούν οι Ζυλ Ντασέν, Γιάννης Τσαρούχης, Ανδρέας Βουτσινάς και Ανδρέας Φιλιππίδης.
Η Δέσπω Διαμαντίδου αφηγείται σταθμούς από την προσωπική και την καλλιτεχνική της ζωή. Η εκπομπή επισκέπτεται την ηθοποιό στο σπίτι της και ξεκινά με την ίδια και τον Τσαρούχη να ξετυλίγουν από κοινού μνήμες από τη γειτονιά που μεγάλωσαν στον Πειραιά και τις όμορφες στιγμές που περνούσαν μαζί.
Η ηθοποιός μιλά για την πρώτη της επαφή με το θέατρο, τις σπουδές της στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου απ΄όπου αποφοίτησε το 1942, και για τις πρώτες παραστάσεις στο Εθνικό ως κορυφαία του χορού στα αρχαία δράματα. Από το 1946 ως το 1950 ήταν βασικό στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Δημήτρη Ροντήρη. Μιλάει, επίσης, για τη γνωριμία της με τον Κάρολο Κουν και τη συνεργασία τους στις παραστάσεις «Νύχτα της Ιγκουάνα» και την «Ποντικοπαγίδα». Τις επόμενες δεκαετίες θα ακολουθήσει μια λαμπρή διαδρομή τόσο στο Εθνικό όσο και στο ελεύθερο θέατρο σε σπουδαία έργα σύγχρονου και κλασικού ρεπερτορίου μεγάλων Ελλήνων και ξένων συγγραφέων. Συνεργάστηκε με πολλούς σημαντικούς θιάσους όπως του Μουσούρη, της Ανδρεάδη, της Μανωλίδου-Αρώνη και του Χορν.
Η Δέσπω Διαμαντίδου αναφέρεται, επίσης, στη μεγάλη αγάπη της για τον κινηματογράφο. Όπως αποκαλύπτει η Δέσπω Διαμαντίδου, ενώ είχε κάνει θέατρο, δεν είχε προτάσεις για τον κινηματογράφο, αφού οι παραγωγοί την θεωρούσαν αντικινηματογραφική. Την απογείωση της κινηματογραφικής της καριέρας όφειλε στον Ζυλ Ντασέν το 1960 και στο «Ποτέ την Κυριακή», πλάι στην αχώριστη φίλη της Μελίνα Μερκούρη, που της έδωσε μεγάλη ώθηση παίζοντας έπειτα, όπως η ίδια λέει, τη μία ταινία μετά την άλλη. Από το 1966 ως τα τέλη του 1974 έζησε στο εξωτερικό όπου η επαγγελματική της διαδιοδρομία γνώρισε σπουδαία εξέλιξη. Μιλά για τη διεθνή της καριέρα με ξεχωριστές στιγμές τις ερμηνείες της στο «Καμπαρέ» ως Φράου Φράιντερ, στη σκηνή του Μπρόντγουεϊ ύστερα από σκληρή οντισιόν αλλά και στην ταινία «Ο ειρηνοποιός» δίπλα στον Γούντι Άλεν, όπου υποδύθηκε τη μητέρα του. Από την περίοδο παραμονής της στην Αμερική μνημονεύει, ακόμη, τη συμμετοχή της στο μιούζικαλ «Ίλια Ντάρλινγκ», που ήταν θεατρική διασκευή του «Ποτέ την Κυριακή».
Ο Ζυλ Ντασέν μιλά για τη βαθιά φιλία του με τη Δέσπω Διαμαντίδου και εξαίρει την πνευματική της καλλιέργεια. Ο Ανδρέας Φιλιππίδης, ο πρώην σύζυγός της με τον οποίο παντρεύτηκε τη δεκαετία του ‘40 και απέκτησαν ένα γιο, μιλά για τη γνωριμία τους και την επιρροή της στη ζωή του. Ο Ανδρέας Βουτσινάς θυμάται τη συνεργασία του με τη Δέσπω Διαμαντίδου όταν τη σκηνοθέτησε στο έργο του Ζιρωντού Ζαν «Η Τρελή του Σαγιώ», στο ρόλο της Ωρελί τον οποίο η σπουδαία ηθοποιός ερμήνευσε συγκλονιστικά. Το έργο ανέβηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος τη σεζόν 1981-1982.
Τέλος, η Δέσπω Διαμαντίδου μιλά για τη μεταφραστική δραστηριότητά της θεατρικών έργων και λογοτεχνικών βιβλίων, όπως “Ο παράδεισος δεν έχει ευνοούμενους” του Έριχ Μαρία Ρεμάρκ ή το “Ημερολόγιο” του Μαξ Φρις, αλλά και για το πειραματικό θέατρο τονίζοντας πόσο την ενδιαφέρει. Στη διάρκεια της εκπομπής προβάλλονται αποσπάσματα από την ταινία «Ποτέ την Κυριακή» και πλούσιο αρχειακό φωτογραφικό υλικό από την πολύχρονη καριέρα της.
Επιμέλεια-Παρουσίαση: Νανά Νικολάου, Χρήστος Αυθινός
Σκηνοθεσία: Θανάσης Ρεντζής
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Παραγωγή: Θεατρικό Τμήμα ΕΡΤ1 – 1982
Ημερομηνία πρώτης προβολής: 15 Ιανουαρίου 1983
Δείτε περισσότερα στο https://archive.ert.gr