Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, μια από τις σημαντικότερες μορφές του δημόσιου βίου της χώρας και της ελληνικής διανόησης, έφυγε από τη ζωή στις 8 Οκτωβρίου 1987.
Σπούδασε Nομικά στο Πανεπιστήμιο Aθηνών (1914-1918), Φιλοσοφία και Φιλοσοφία του Δικαίου στη Xαϊδελβέργη (1924-1928). Ως πανεπιστημιακός δάσκαλος, δίδαξε Φιλοσοφία του Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών. Mετά την απελευθέρωση, το 1945, γίνεται υπουργός για πρώτη φορά και αποφασίζει να ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική. Διετέλεσε πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας μέχρι το Μάιο του 1980.
Aπό το 1961 ήταν μέλος της Aκαδημίας Aθηνών. Μεγάλη υπήρξε η συμβολή του στη μελέτη και τη διάδοση της φιλοσοφίας ενώ στο πολύπλευρο συγγραφικό του έργο καταπιάστηκε με τα πεδία της νομικής, της φιλοσοφίας και φιλοσοφίας του δικαίου, της πολιτικής, της αισθητικής, της ποίησης και της μετάφρασης.
Στη διάρκεια του βίου του και της πολιτικής του δράσης, τον απασχόλησαν ιδιαίτερα τα ζητήματα της ταυτότητας του ελληνισμού και της θέσης του στον σύγχρονο κόσμο, καθώς και η ιδέα της Ευρώπης, που συνέδεσε στενά με τις κλασσικές σπουδές.
Δείτε από το Αρχείο της ΕΡΤ μια σπάνια τηλεοπτική συνέντευξη του Κωνσταντίνου Τσάτσου, έναν χρόνο πριν από τον θάνατό του:
ΔΙΑΛΟΓΟΙ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΤΣΟΣ
Η πρώτη εκπομπή της σειράς «Διάλογοι», που μεταδόθηκε την 6η/2/1987, περιέχει συνομιλία του συγγραφέα Νίκου Δήμου με τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ακαδημαϊκό και διανοητή Κωνσταντίνο Τσάτσο και σκιαγραφεί την προσωπικότητά του. Η συζήτηση, εν μέσω ενός εξαιρετικά λιτού σκηνικού, αναδεικνύει πτυχές του φιλόσοφου, πολιτικού, συγγραφέα και ποιητή Κωνσταντίνου Τσάτσου.
Ο ίδιος αναφέρεται στις καταβολές του στοχασμού του που εντοπίζονται στον Πλάτωνα και τον Κάντ και στις αρχές της κοσμοθεωρίας του ενώ με αυτοκριτικό πνεύμα επιχειρεί την αποτίμηση του εύρους της ζωής του και της δράσης του. Μόλις πρόσφατα είχε άλλωστε κυκλοφορήσει η έκδοσή του «Η ζωή σε απόσταση» (1985). Στη διάρκεια της συζήτησης, σχολιάζει την πολύπλευρη πνευματική δραστηριότητα που τον χαρακτηρίζει, αναφερόμενος στην προσωπικότητα του Γκαίτε.
Παράλληλα, γνωρίζουμε την πλευρά του πολιτικού Κ. Τσάτσου, καθώς σχολιάζει, μέσα από αναφορές στον Πλάτωνα, τη διαδικασία άσκησης της πολιτικής εξουσίας και τη σύγκρουσή της με την ατομική ηθική. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται στο παράδειγμα της θητείας του ως πρώτου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας (1975-1980) τονίζοντας την έννοια του μέτρου.
Με αφορμή την αναφορά στο συγγραφικό του έργο και την αδιάλειπτη στο χρόνο απήχησή του από το αναγνωστικό κοινό, γίνεται λόγος για την ελληνική παιδεία και τον πολιτισμό. Τονίζει τη σημασία των ανθρωπιστικών επιστημών ως αντίδοτο την πνευματική κρίση, που ήδη είχε αρχίσει να εμφανίζεται τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα. Για το θέμα της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη, ο Κ. Τσάτσος εκφράζει την προσωπική του πεποίθηση για τη σχέση της Ελλάδας με την Ευρώπη, τονίζοντας την ανάγκη διαφύλαξης και αναβίωσης των ηθικών και πνευματικών αρχών που απορρέουν από το αρχαιοελληνικό της παρελθόν και που αποτελούν τη βάση του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Έτος παραγωγής: 1986
Σκηνοθεσία: Αντώνης Τέμπος
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr