Μάγια Λυμπεροπούλου – 22 Ιουλίου 2021

 

Η Μάγια Λυμπεροπούλου, η μεγάλη θεατρική ηθοποιός, έφυγε από τη ζωή στις 22 Ιουλίου 2021. Γεννήθηκε το 1940 στην Αθήνα, φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών  και παράλληλα στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν όπου εργάστηκε δίπλα στον Κουν μέχρι το 1970. Έζησε για  αρκετά χρόνια στην Γαλλία, όπου σπούδασε κινηματογράφο. Συνέχισε την καλλιτεχνική της πορεία όταν επέστρεψε στην Ελλάδα με συνεργασίες με το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης και άλλους θιάσους, καθώς και κορυφαίες προσωπικότητες των ελληνικών τεχνών όπως ο Γιάννης Τσαρούχης και ο Μάνος Χατζιδάκις, προσφέροντας μοναδικές και σημαντικές ερμηνείες σε ιδιαιτέρως απαιτητικούς ρόλους.

Αναφέρονται μόνο μερικές από τις παραστάσεις της που θεωρούνται ενδεικτικές της συνεισφοράς της στο θέατρο: οι «Οι Μικροαστοί» (1988) , «Δυτική Αποβάθρα» (1992), «Ο Εχθρός του Ποιητή» (2001), «Φάουστ» (2002), «Οι δούλες» (2005), « «Ιλιάδα» (2010), «Άγγελοι στην Αμερική» (2010), «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» (2013), «Ο θείος Βάνιας» (2009), «Η τριλογία του παραθερισμού» (2011) , «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» (2018). Είχε διατελέσει μαζί με τον Βίκτορα Αρδίττη καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας στα τέλη της δεκαετίας του ’80 του οποίου υπήρξε η ψυχή. Το Αρχείο της ΕΡΤ με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους χωρίς την μεγάλη θεατρική σκηνοθέτρια, ηθοποιό και μεταφράστρια, Μάγια Λυμπεροπούλου, παρουσιάζει την εκπομπή:

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

ΜΑΓΙΑ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

(video)

Σε αυτό το επεισόδιο της εβδομαδιαίας ενημερωτικής εκπομπής της Λένας Αρώνη για τα πολιτιστικά δρώμενα στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας 2000-2004, η Μάγια Λυμπερόπουλου, παρουσιάζει το μονόλογο “Η Κοκόνα Η Μαρώ” από το βιβλίο «Τα Σπασμένα χέρια της Αφροδίτης της Μήλου» του Νάνου Βαλαωρίτη. Με αφορμή τις παραστάσεις των θεατρικών μονολόγων η Μάγια Λυμπεροπούλου φιλοξενείται στην εκπομπή και μιλά για την εμπειρία του μονόλογου στο θέατρο, την επιλογή του συγκεκριμένου έργου, τα κριτήρια με τα οποία προσεγγίζει τα κείμενα στο θέατρο, αλλά και τις ιδιαιτερότητες που παρουσίασε στην προετοιμασία του συγκεκριμένου έργου.

Η Μ. Λυμπεροπούλου εξηγεί την προτίμησή της να κάνει θέατρο με περισσότερους ηθοποιούς και περιγράφει την εμπειρία της ομαδικής προσπάθειας. Μιλάει επίσης για την τέχνη στη σύγχρονη εποχή και την επιστροφή της τέχνης σε εποχές  παρελθούσες. Υπογραμμίζει την ανάγκη σήμερα να προβληματιστεί και να αισθανθεί ο θεατρόφιλος, στοιχεία που δυστυχώς αποφεύγονται τον τελευταίο καιρό. Αναφέρεται επίσης στην καλλιτεχνική της διαδρομή, για την περίοδο 1957-58 και την αποφοίτηση από Θέατρο Τέχνης, ενώ θυμάται τις πρώτες παραστάσεις το 1959 στο έργο «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι», του Τένεσι Γούλιαμς. Σχετικά με τη διπλή της ιδιότητα ως σκηνοθέτης και ηθοποιός, εξηγεί ότι ο σκηνοθετικός ρόλος έχει μάλλον υπερισχύσει, ενώ μιλάει και για τη συνεργασία της με τον Δημοσθένη Παπαδόπουλο στην παράσταση «Το τέλος του παιχνιδιού» του Σ. Μπέκετ, την οποία σκηνοθετούν και μεταφράζουν μαζί, ενώ μοιράζονται και τους τέσσερις ρόλους του έργου. Οι διθυραμβικές κριτικές για την «Κοκόνα την Μαρώ» λέει ότι οπωσδήποτε την κολακεύουν και την ευχαριστούν, αλλά δεν θέλει να ξεχνάει ποτέ ότι το να αρέσει ένας ηθοποιός δεν σημαίνει ότι είναι και καλός ηθοποιός. Θυμάται αντίστροφα την απόρριψη που γνώρισαν με τον Κουν σε πολλές παραστάσεις για τις οποίες ένιωθαν ότι ήταν πραγματικά καλοί στη δουλειά τους. Μιλάει για τη συνείδηση της μοναδικότητας του θεάτρου ως εμπειρία για τον ηθοποιό και την αίσθηση του χρόνου που περνάει. Οι αναφορές και οι αξίες της φοβάται πως σήμερα δεν αφορούν τόσο πολύ τον κόσμο που την παρακολουθεί στο θέατρο.

Το επεισόδιο περιλαμβάνει εκτενή αποσπάσματα από τον μονόλογο της ηθοποιού, αλλά και αποσπάσματα από την παράσταση “Μίλα μου σαν Βροχή” του Τένεσι Γουίλιαμς, καθώς και από παλαιότερη συνέντευξη της Μάγιας Λυμπεροπούλου στην εκπομπή “Πρόσωπα Θεάτρου” σε σκηνοθεσία του Κώστα Αριστόπουλου (1984, ΕΡΤ) όπου η ηθοποιός μιλάει για την πρώτη της παράσταση το 1959, την αγωνία που είχε ο Κουν για εκείνη και την εμπιστοσύνη που της έδειξε σε ένα τόσο σημαντικό ρόλο.

Σκηνοθεσία: ΜΑΡΙΑ ΜΗΣΗΝ

Παρουσίαση: ΛΕΝΑ ΑΡΩΝΗ

Αρχισυνταξία: ΣΟΦΙΑ ΔΡΟΣΟΥ

Έτος παραγωγής: 2003

Δείτε περισσότερα στο archive.ert.gr

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ

TOP NEWS