Η σπουδαία ηθοποιός Μάγια Λυμπεροπούλου έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, στις 22 Ιουλίου 2021. Γεννημένη στην Αθήνα το 1940, σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, υποκριτική στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν και κινηματογράφο στη Γαλλία. Η μακρά και αξιοσημείωτη πορεία της στο θέατρο ξεκίνησε το 1959, όταν, ακόμη πρωτοετής στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, ο Κάρολος Κουν την ανέδειξε σε πρωταγωνίστριά του στο έργο «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι» του Τενεσί Ουίλιαμς. Παρέμεινε στο Θέατρο Τέχνης για έντεκα χρόνια, πρωταγωνιστώντας σε σημαντικές παραστάσεις και μαθητεύοντας δίπλα στον Κουν, εμπειρία που τη σφράγισε καλλιτεχνικά. Από το 1971 και για μεγάλο χρονικό διάστημα, έζησε στο Παρίσι, όπου σπούδασε κινηματογράφο και εργάστηκε ως ηθοποιός.
Η Μάγια Λυμπεροπούλου υπήρξε η πρώτη γυναίκα που ανέλαβε τη θέση της καλλιτεχνικής διευθύντριας στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, από το 1988 έως το 1993, μετατρέποντας ένα περιφερειακό θέατρο της επαρχίας σε θέατρο ρεπερτορίου. Υπήρξε, επίσης, δραστήρια σκηνοθέτρια, εξαιρετική μεταφράστρια και συναρπαστική δασκάλα στη Δραματική Σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου του Λεωνίδα Τριβιζά.
Ενδεικτικά αναφέρονται ορισμένες από τις σημαντικότερες παραστάσεις στις οποίες συμμετείχε: «Οι Μικροαστοί» (1988), «Δυτική Αποβάθρα» (1992), «Ο Εχθρός του Ποιητή» (2001), «Φάουστ» (2002), «Ηλέκτρα» (2003), «Οι Δούλες» (2005), «Ο Θείος Βάνιας» (2009), «Η Τριλογία του Παραθερισμού» (2011) και «Το Πένθος Ταιριάζει στην Ηλέκτρα» (2013).
Το Αρχείο της ΕΡΤ τιμά τη μνήμη της μεγάλης κυρίας του θεάτρου μας με ένα επεισόδιο της σειράς «Πρόσωπα Θεάτρου», παραγωγής 1984.
ΠΡΟΣΩΠΑ ΘΕΑΤΡΟΥ
ΜΑΓΙΑ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Τα ”Πρόσωπα Θεάτρου” είναι μια σειρά αυτοβιογραφικών ντοκιμαντέρ όπου παρουσιάζονται προσωπικότητες του ελληνικού θεάτρου. Το συγκεκριμένο επεισόδιο είναι αφιερωμένο στη Μάγια Λυμπεροπούλου.
Το επεισόδιο ξεκινά με τη Μάγια Λυμπεροπούλου να κατηφορίζει στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης. Η αφήγησή της αρχίζει από την παράσταση του 1959 «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, με την οποία ξεκίνησε η ίδια την πορεία της στο θέατρο, ως πρωτοετής μαθήτρια της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης. Ειδικότερα, η Μάγια Λυμπεροπούλου περιγράφει τις εικόνες που θυμάται από εκείνη την παράσταση, τη στήριξη του Καρόλου Κουν πριν βγει στη σκηνή και τονίζει τη σημασία που έχουν για την ίδια οι κουίντες του θεάτρου.
Έπειτα, εξηγεί τι σημαίνει «θέατρο» για εκείνη. Στη συνέχεια, μας ξεναγεί στα καμαρίνια του Θεάτρου Τέχνης και δηλώνει ιδιαίτερα τυχερή για τους δασκάλους που είχε, τόσο στο σχολείο όσο και αργότερα στη Δραματική Σχολή. Στο επόμενο μέρος της εκπομπής, μεταφερόμαστε στη σκηνή του θεάτρου Αεικίνητο, όπου η Μάγια Λυμπεροπούλου πρωταγωνιστούσε στο έργο ”Οι Αλλοπαρμένοι” των William Rowley και Thomas Middleton, τη θεατρική περίοδο 1983–84, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σεβαστίκογλου. Καθισμένη στη σκηνή του θεάτρου, η Λυμπεροπούλου αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει κάθε έργο και ρόλο.
Αμέσως μετά, πίσω στο Θέατρο Τέχνης, μιλά για τους διάφορους ρόλους της καριέρας της. Τονίζει πως στάθηκε τυχερή, καθώς της προσφέρθηκαν σημαντικοί ρόλοι ήδη από την αρχή της πορείας της και για έντεκα χρόνια στο Θέατρο Τέχνης. Μεταφερόμαστε ξανά στο θέατρο «Αεικίνητο», από όπου η σημαντική ηθοποιός μιλά για την αφοσίωσή της στο θέατρο και τη σχέση ηθοποιού με τον σκηνοθέτη. Εξομολογείται πως ζηλεύει τους ξένους ηθοποιούς, αλλά θεωρεί πως οι Έλληνες υπερτερούν, εξαίροντας τη σημασία της ελληνικής γλώσσας και την εμπειρία του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου. Τέλος, περιγράφει το δέος που νιώθει όταν παίζει στην Επίδαυρο.
Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου προβάλλονται αποσπάσματα από την παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος ”Το ημέρωμα της στρίγγλας” του Γ. Σαίξπηρ, παραγωγής 1978, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σεβαστίκογλου, με τη Μάγια Λυμπεροπούλου στο ρόλο της Κατερίνας και τον Δημήτρη Καρέλλη στο ρόλο του Πετρούτσιο. Ακόμη προβάλλονται φωτογραφίες από παραστάσεις στις οποίες έχει πρωταγωνιστήσει η Μάγια Λυμπεροπούλου. Αναφέρονται ενδεικτικά κάποιες εξ αυτών: ”Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι” (Θέατρο Τέχνης, 1958-59), ”Ανδόρρα” (Θέατρο Τέχνης, 1962-63), ”Ο Βασιλιάς πεθαίνει” του Ε. Ιονέσκο (Θέατρο Τέχνης, 1962-63), ”Αγγέλα” του Γ. Σεβαστίκογλου (Θέατρο Τέχνης, 1964-65),”Η καταδίωξη και δολοφονία του Ζαν-Πωλ Μαρά” του Π. Βάις (Θέατρο Τέχνης, 1965-66), ”Ντόλλυ η προξενήτρα” του Θ. Ουάιλντερ (Θέατρο Σούπερ-Σταρ, Θίασος Λαμπέτη-Παπαμιχαήλ, 1980), ”Μεγάλο και μικρό” του Μ. Στράους, (Θέατρο Τέχνης – Θέατρο Βεάκη – Λαϊκή Σκηνή, 1980-81), ”Πρόσωπα μέσα στο χρόνο: Η Εβραία” του Μ. Μπρεχτ (1981), ”Πρόσωπα του παραλόγου: Τοπίο” του Χ. Πίντερ (Θέατρο Τέχνης, 1981-82), ”Ορέστεια” του Αισχύλου (Θέατρο Τέχνης – Επίδαυρος, 1982), ”Οι Αλλοπαρμένοι” (θέατρο ”Αεικίνητο”, 1983-84), κ.ά.
Έτος παραγωγής: 1984
Σκηνοθεσία: Κώστας Αριστόπουλος
Έρευνα-επιμέλεια: Νανά Νικολάου, Χρίστος Αυθινός