Μαίρη Αρώνη – 16 Ιουλίου 1992

Η μεγάλη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου Μαίρη Αρώνη γεννήθηκε το 1914 στην Αθήνα και φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έκανε τα πρώτα της θεατρικά βήματα το 1935, με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, ενώ συνεργάστηκε με τους Κώστα Μουσούρη, Βάσω Μανωλίδου, Δημήτρη Χορν, το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη, το Εθνικό Θέατρο το 1946 και μετά ξανά το 1954 και το 1963, ενώ είχε ιδρύσει το δικό της θίασο ήδη από το 1944. Πρωταγωνίστησε σε σημαντικές θεατρικές παραστάσεις σε σύγχρονο και κλασσικό ρεπερτόριο και ξεχώρισε σε ρόλους όπως οι: Έντα Γκάμπλερ, Βασίλισσα Αμαλία, Λυσιστράτη, Στέλλα Βιολάντη, Κλυταιμνήστρα, Μαντώ Μαυρογένους, Κατερίνα στο έργο «Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι» του Σαίξπηρ, Φαίδρα, Βαρβάρα Σταυρόγκιν στο έργο του Ντοστογιέφσκυ «Δαιμονισμένοι» και βασίλισσα Ελισάβετ στο έργο του Σίλλερ «Μαρία Στούαρτ», Σεραφίνα ντέλλε Ρόζε στο έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Τριαντάφυλλο στο στήθος» και Ειρήνη Νικολάγιεβνα Αρκάντινα στο έργο του Τσέχωφ, «Ο γλάρος», για να αναφέρουμε μόνο μερικούς. Στον κινηματογράφο δεν εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες ωστόσο οι περισσότερες από αυτές έγιναν πολύ γρήγορα μεγάλες επιτυχίες, όπως «Μικροί και μεγάλοι εν δράση» (1963) και «Μια τρελή-τρελή οικογένεια» (1965).

Με αφορμή την επέτειο 30 ετών από το θάνατο της Μαίρης Αρώνη στις 16 Ιουλίου 1992, το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει την εκπομπή:

ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΜΑΙΡΗ ΑΡΩΝΗ

(video)

Η Μαίρη Αρώνη, μια από τις μεγάλες κυρίες του ελληνικού θεάτρου παραχωρεί συνέντευξη στη Σούλα Αλεξανδροπούλου για επεισόδιο της εκπομπή Παρασκήνιο του 1979. Μιλάει για το θέατρο, πώς ξεκίνησε και την επανάσταση που χρειάστηκε να κάνει στο σπίτι της προκειμένου να την αφήσουν να πάει στη δραματική σχολή. Εξηγεί την επιλογή της μετά την αποφοίτηση από το Εθνικό θέατρο να μην συνεχίσει εκεί αλλά να δοκιμάσει τις δυνάμεις της. Περιγράφει το ξεκίνημα στο θίασο Κοτοπούλη και την επιστροφή στο Εθνικό θέατρο με τον Ροντήρη και το κλασσικό ρεπερτόριο. Αντίστοιχα θυμάται τη συνεργασία με τον Δημήτρη Χορν και τη Βάσω Μανωλίδου, ενώ περιγράφει το καθημερινό ασφυκτικό πρόγραμμα με τις πρόβες να διαρκούν για πολλές ώρες και τον ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο για ξεκούραση ανάμεσα σε αυτές και τις παραστάσεις. Η Μαίρη Αρώνη εξηγεί ότι το θέατρο για εκείνη είναι ζωή και ανάγκη αναφέρει ότι θυσίασε πάρα πολλά πράγματα για το θέατρο, όμως ξεκαθαρίζει ότι αν ζούσε ξανά τη ζωή της, τις ίδιες επιλογές θα έκανε. Για τους νέους ηθοποιούς εκφράζει το δισταγμό απέναντι στην καθιέρωση του συνδικαλισμού και του επαγγελματισμού, εξηγώντας ότι αν και απαραίτητα εργαλεία για την επιβίωση των ηθοποιών λειτουργούν συχνά και ως δίκοπα μαχαίρια. Τέλος μοιράζεται την άποψή της ότι όπως στο παρελθόν έτσι και στο παρόν, το ταλέντο δεν χάνεται. Η εκπομπή περιλαμβάνει πλάνα από μάθημα στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου η Αρώνη διδάσκει τους νέους  ηθοποιούς και τους δίνει οδηγίες για τον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσουν ένα ρόλο. Η Μαίρη Αρώνη κλείνει τη συνέντευξη παίζοντας πιάνο.

Ρεπορτάζ: ΣΟΥΛΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ

Σκηνοθεσία: ΔΗΜ. ΣΤΑΥΡΑΚΑΣ

Ημερομηνία πρώτης τηλεοπτικής προβολής: 11 Απριλίου 1979

Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ

TOP NEWS