Στις 4/7/2004 έφυγε από τη ζωή ο καταξιωμένος εικαστικός και σημαντικός εκπρόσωπος του μοντερνισμού Νίκος Κεσσανλής. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1930, σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο μεταξύ άλλων το Γιάννη Μόραλη. Συνδέθηκε με ομάδες και καλλιτέχνες που αμφισβητούσαν την παραδοσιακή ζωγραφική. Το 1951 δημιούργησε τις πρώτες χειρονομίες-αντικείμενα (με πανιά), ενώ το 1957 παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση. Το 1963 παρουσίασε το πρώτο φωτομηχανικό έργο και το 1965 χρησιμοποίησε ως ενδιάμεσο την οθόνη, πάνω στην οποία προβάλλονταν οι σκιές των επισκεπτών. Τα φωτομηχανικά του έργα αποτελούν σημαντικά δείγματα της Mec art. Το 1981 εκλέχθηκε καθηγητής της ΑΣΚΤ ενώ από το 1991 έως το 1995 διετέλεσε πρύτανης της σχολής.
Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει απόσπασμα από εκπομπή της σειράς «Κόκκινο κίτρινο μπλέ», παραγωγής 1987, όπου εμφανίζεται ο Κεσσανλής.
KOKKINO KITΡΙΝΟ ΜΠΛΕ
ΝΙΚΟΣ ΚΕΣΣΑΝΛΗΣ
To «Κόκκινο Κίτρινο Μπλέ» ήταν παιδική εκπομπή με θέμα τις εικαστικές τέχνες και καλεσμένους Έλληνες καλλιτέχνες που συνεργάζονταν με τα παιδιά δημιουργώντας μαζί τους έργα τέχνης. Παράλληλα, σε κάθε επεισόδιο τα παιδιά γνώριζαν σημαντικά έργα που σημάδεψαν την πορεία της ελληνικής τέχνης ενώ διεξαγόταν και ένα εικαστικό εργαστήριο, σχετικό με τα θέματα του κάθε επεισοδίου. Στην εκπομπή εργάστηκαν σημαντικοί συντελεστές όπως η Πανδώρα Μουρίκη στην οργάνωση και επιμέλεια, η Έπη Πρωτονοταρίου και η Χαρίκλεια Μυταρά στα εικαστικά εργαστήρια, ο Νίκος Πατρελάκης στους τίτλους και τα computer animation, ο Μάνος Στεφανίδης στην ενότητα για τα μουσεία. Η παρουσίαση ήταν των Φρόσω Μαλέα, Μιχάλη Μανουσάκη στον πρώτο κύκλο και Λίλιαν Δημητρακοπούλου στο δεύτερο. Στο στούντιο της εκπομπής φιλοξενήθηκαν σημαντικοί δημιουργοί της σύγχρονης ελληνικής τέχνης.
Στο συγκεκριμένο επεισόδιο καλεσμένος είναι ο Νίκος Κεσσανλής που βοηθά τα παιδιά να ζωγραφίσουν βασισμένα στις σκιές των σωμάτων τους ενώ στη συνέχεια να κατασκευάσουν ένα τοίχο με ζωγραφική. Ο καλλιτέχνης συνομιλεί επίσης με την παρουσιάστρια Φρόσω Μαλέα γύρω από τη συνεργασία του με τα παιδιά στο στούντιο αλλά και για την εικαστική του πρακτική, τα υλικά, τα χρώματα και τα θέματα που τον απασχολούν. Ιδιαίτερη αίσθηση αφήνει η προσέγγιση του Κεσσανλή προς τα παιδιά, που ενώ απομακρύνονται από την αρχική του οδηγία, εκείνος καταφέρνει να επαναπροσδιορίσει και τη δομή του έργου που φιλοτεχνούν μαζί αλλά και να αναδείξει τη σημασία της ευελιξίας ενός δασκάλου, ειδικά όσον αφορά στην εικαστική εκπαίδευση.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αναγνωστόπουλος
Παρουσίαση: Φρόσω Μαλέα
Τηλεσκηνοθεσία: Μαρίνα Λεοντάρη
Παραγωγή: 1987
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr