Ο συγγραφέας, ποιητής, ακτιβιστής και στοχαστής της Αριστεράς, Περικλής Κοροβέσης, έφυγε από τη ζωή πριν από τέσσερα χρόνια, στις 11 Απριλίου 2020. Ο Κοροβέσης αγωνίστηκε κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών, κρατήθηκε στις φυλακές Αβέρωφ και Αίγινας και βασανίστηκε από το καθεστώς της 21ης Απριλίου. Σπούδασε θέατρο δίπλα στον Δημήτρη Ροντήρη και σημειολογία με τον Ρολαν Μπαρτ. Στο βιβλίο του «Ανθρωποφύλακες», το οποίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, περιγράφει τα βασανιστήρια που υπέστη στο ΕΑΤ-ΕΣΑ κατά τη διάρκεια της χούντας, αποκαλύπτοντας έτσι ήδη από το 1969 όταν δημοσιεύθηκε το βιβλίο, το αληθινό πρόσωπο του καθεστώτος. Μαζί με άλλα θύματα και βασανισθέντες της χούντας κατέθεσε στο Συμβούλιο της Ευρώπης υποχρεώνοντας τους συνταγματάρχες να αποχωρήσουν από το Συμβούλιο φοβούμενοι την καταδίκη τους εκεί. Άλλα βιβλία του Κοροβέση είναι τα: «Αριστερή Ανακύκλωση», «Παράπλευρες καθημερινές απώλειες», «Γυναίκες ευσεβείς του πάθους», «Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική», «Στο κέντρο του περιθωρίου», «Tango bar», «Γύρω από το νησί η θάλασσα», «Η συνέλευση των ζώων», «Τρομοκρατία και άλλα δαιμόνια», «Νοσταλγία μνήμης», «Εμπορία ειδήσεων», «Κοινός τόπος», «Μ’ εξακόσιες λέξεις», «Επιχείρηση Ιουδίθ». Αρθρογραφούσε στις εφημερίδες «Ελευθεροτυπία», «Η εποχή», «Εφημερίδα των συντακτών», ενώ συνεργάστηκε και πολιτικά και λογοτεχνικά περιοδικά όπως η Γαλέρα. Εκλέχθηκε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ το 2007 στην Α’ Αθηνών και το 2009 αποχώρησε από το κόμμα. Ο Περικλής Κοροβέσης είχε επίσης σημαντική ακτιβιστική δράση σε θέματα που αφορούσαν τα δικαιώματα των φυλακισμένων και την προστασία του περιβάλλοντος. Το Αρχείο της ΕΡΤ με αφορμή την επέτειο από το θάνατο του Περικλή Κοροβέση παρουσιάζει την εκπομπή:
ΔΡΟΜΟΙ
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ
Ο Περικλής Κοροβέσης θυμάται τους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής του και στιγμές που σημάδεψαν την πορεία του. Η αφήγηση του ξεκινά από την ιστορία της οικογένειάς του, μια οικογένεια πολεμιστών και εργατών της γης όπως λέει, τις ρίζες στην Αίγυπτο και έπειτα τα παιδικά του χρόνια στην Κεφαλονιά, όπου γεννήθηκε. Θυμάται τα δύσκολα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου, ενώ αναφέρεται και στους καταστροφικούς σεισμούς της Κεφαλονιάς το 1953. Μιλάει για τα μαθητικά του χρόνια, τους πρώτους έρωτες, τα συλλαλητήρια για την Κύπρο, την πρώτη φορά που βίωσε την αστυνομική βία. Στην εφηβεία του γοητεύεται από την κλασική λογοτεχνία, η οποία του ανοίγει έναν ευρύτερο κόσμο. «Όλο αυτό τον κόσμο που μου άνοιξε η λογοτεχνία ήθελα κατά κάποιο τρόπο να τον φέρω στην πραγματικότητα», τονίζει. Παραδέχεται ότι ήταν αιρετικός και πίστευε ότι η αλλαγή του κόσμου μπορεί να έρθει μέσα από την τέχνη. Έτσι, παρόλο που μπαίνει στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή, γοητεύεται από το θέατρο και τελικά γράφεται στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη όπου συνειδητοποιεί να ανάγκη της βαθιάς εσωτερικής αλλαγής κάθε ανθρώπου. Ιδιαίτερη αναφορά κάνει και στο «Θέατρο της Νέας Ιωνίας» τη συλλογική προσπάθεια νέων ηθοποιών που έχτισαν το θέατρο και την τελική διάλυση της ομάδας.
Στη συνέχεια μιλά για τα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. «Δεν φοβήθηκα, ντράπηκα. Αισθάνθηκα να ξεφτιλίζομαι και ήταν ένας αγώνας για τη χαμένη μου αξιοπρέπεια», λέει χαρακτηριστικά. Θυμάται τη σύλληψη του, αποτέλεσμα προδοσίας και όχι επιτυχία της ασφάλειας του καθεστώτος, τα βασανιστήρια που υπέστη για να καταδώσει τους φίλους τους, αλλά και την αποφυλάκιση του με την αμνηστία του Παπαδόπουλου. Δεν μίλησε στους βασανιστές του, στο όνομα της φιλίας, το τίμημα της οποίας αποδείχθηκε βαρύ. Περιγράφει το χρονικό της περιπέτειας που βίωσε. Μέσω της Αμαλίας Φλέμινγκ, έρχεται σε επαφή με ένα δημοσιογράφο της εφημερίδας SUN, στον οποίο παραχωρεί συνέντευξη για τα βασανιστήρια στην Ελλάδα, η οποία αφού δημοσιεύεται μεταδίδεται και από το BBC στα ελληνικά. Έτσι αρχίζουν και πάλι να τον αναζητούν κι αναγκάζεται να βγει στην παρανομία. Διαφεύγει μέσω Τουρκίας στο εξωτερικό και στη συνέχεια καταθέτει στο Συμβούλιο της Ευρώπης, αποκαλύπτοντας το απάνθρωπο πρόσωπο της δικτατορίας. Αναφέρεται φυσικά και στο βιβλίο του «Ανθρωποφύλακες», το οποίο κυκλοφόρησε το 1969 στα γαλλικά, μεταφράστηκε σε οκτώ ευρωπαϊκές γλώσσες, όπως και στα τουρκικά, κάνοντας γνωστή την πρακτική βασανισμών που ακολουθούσε το καθεστώς των συνταγματαρχών.
Τέλος, ο Περικλής Κοροβέσης αναφέρεται στη μεταπολίτευση, στις χώρες που έζησε επίσης, όπως η Σουηδία, η Αγγλία, η Γαλλία και στις εμπειρίες που αποκόμισε από αυτές, όπως και από τα ταξίδια του στον κόσμο, αλλά και στην ανάγκη του να εκφραστεί μέσα από το γράψιμο. Η εκπομπή κλείνει με τον Περικλή Κοροβέση να κάνει έναν μικρό απολογισμό ζωής.
Αρχισυνταξία-δημοσιογραφική επιμέλεια: Ηρώ Τριγώνη
Σκηνοθεσία: Νίκος Αλπαντάκης
Έτος παραγωγής: 2005
Δείτε περισσότερα στο https://www.ert.gr/archeio/