Στέλιος Τατασόπουλος – 13 Ιουλίου 2000

Ο Στέλιος Τατασόπουλος, πρωτοπόρος  Έλληνας σκηνοθέτης και παραγωγός του κινηματογράφου, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1908 και μεγάλωσε εκεί μέχρι το 1922, όταν μετά τη μικρασιατική καταστροφή μετακόμισε όλη η οικογένεια του στην Αθήνα. Σπούδασε θέατρο με δασκάλους τους Δημήτρη Ροντήρη, Αιμίλιο Βεάκη και Δημήτρη Γιαννίδη και κινηματογράφο στη σχολή «DAG FILM» των αδελφών Γαζιάδη. Το 1929 πηγαίνει στο Παρίσι για να σπουδάσει κινηματογράφο και το 1931 επιστρέφει στην Ελλάδα και σκηνοθετεί την «Κοινωνική σαπίλα» την πρώτη ταινία κοινωνικής κριτικής στον ελληνικό κινηματογράφο με έντονα στοιχεία νεορεαλισμού και με πρωταγωνιστές τον ίδιο, τη Δανάη Γρίζου, τον Κίμωνα Σπαθόπουλο και τη Τζόλυ Γαρμπή. Επιστρέφει στο Παρίσι το 1933 για να συνεχίσει τις σπουδές στον κινηματογράφο, ενώ παράλληλα εργάζεται σε κινηματογραφικές παραγωγές. Το 1939 επιστρέφει στην Ελλάδα και κατά τη διάρκεια της Κατοχής ιδρύει το Σωματείο Καλλιτεχνών Κινηματογράφου μαζί με τους Δ. Χριστοδούλου, Γ. Φούντα, Μ. Νικολινάκο. Το 1952 γυρίζει τη δεύτερη ταινία του, «Μαύρη γη» η οποία πήρε το Α’ Βραβείο των Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου και την πρώτη τιμητική διάκριση του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1973, ενώ τιμήθηκε και σε Διεθνές Φεστιβάλ της Σοβιετικής Ένωσης. Πρόκειται για μία επίσης νεορεαλιστική ταινία που επιχειρεί να αποδώσει με ρεαλιστικό τρόπο τις ιδιαιτέρως σκληρές συνθήκες εργασίες στα σμυριδωρυχεία της Απειράνθου Νάξου. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 και μέχρι το 1972 ο Τατασόπουλος σκηνοθέτησε 27 ταινίες του λεγόμενο κλασσικού ή εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου, κυρίως κωμωδίες, οι οποίες αν και δεν προσέγγιζαν τα ζητήματα καλλιτεχνικά και πολιτικά που τον ενδιέφεραν, διατηρούσαν ψήγματα των ιδεολογικών του ανησυχιών και αιχμές για την εκάστοτε κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας. Ο Τατασόπουλος με την «Κοινωνική Σαπίλα» και τη «Μαύρη γη» παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα στρατευμένο κινηματογράφο με κοινωνικό πρόσημο. Ειδικά στην περίπτωση της «Κοινωνικής Σαπίλας» η αυστηρή λογοκρισία της εποχής και η θεματική της ταινίας απέτρεψαν τους αιθουσάρχες των Αθηνών από την προβολή της, με αποτέλεσμα να αναλάβει ο ίδιος ο Τατασόπουλος την προβολή της σε περιοχές όπως η Κοκκινιά και έπειτα σε άλλες πόλεις της χώρας. Ο Στέλιος Τατασόπουλος έφυγε από τη ζωή στις 13 Ιουλίου 2000 και το Αρχείο της ΕΡΤ τιμάει την επέτειο 21 ετών από το θάνατό του παρουσιάζοντας την εκπομπή:

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΠΛΑΝΩΝ

ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΑΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

(video)


Το εν λόγω επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ είναι αφιερωμένο στον σκηνοθέτη Στέλιο Τατασόπουλο. Η εκπομπή παρουσιάζει βιογραφικά στοιχεία του καθώς και συνέντευξη του ίδιου του Τατασόπουλου, ο οποίος μιλάει για τη ζωή του, τα παιδικά του χρόνια, τις σπουδές σε Ελλάδα και Παρίσι. Περιγράφει τις συνθήκες υπό τις οποίες γυρίστηκαν οι ταινίες του, ιδίως η «Κοινωνική Σαπίλα», αναφέρεται στους συντελεστές και τους νέους ηθοποιούς που συνεργάστηκαν αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην προβολή της ταινίας αυτής. Περιγράφει το δεύτερο ταξίδι του στο Παρίσι και την επιστροφή στην Ελλάδα. Μιλάει για τη δεύτερη ταινία του τη «Μαύρη γη» το 1952 και τον αντίκτυπο που είχε στο ελληνικό κοινό. Ο Στέλιος Τατασόπουλος εξηγεί τους λόγους για τους οποίους σταμάτησε να κάνει κινηματογράφο όταν προέβλεψε την επίδραση της τηλεόρασης στο κοινό αλλά και στην κινηματογραφική παραγωγή. Περιγράφει στιγμιότυπα και αναμνήσεις από τις περίπου 30 ταινίες που σκηνοθέτησε από τις αρχές της δεκαετίας 1960 μέχρι το 1972, θυμάται ηθοποιούς και συνεργάτες. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής ηθοποιοί και άνθρωποι του κινηματογράφου όπως οι ηθοποιοί Τζόλυ Γαρμπή, Δανάη ΓρίζουΓιάννης Φύριος, Άννα Ιασωνίδου, Ανέστης Βλάχος, Σπύρος Καλογήρου, Λυκούργος Καλλέργης, ο διευθυντής της Ταινιοθήκης της Ελλάδας, Θόδωρος Αδαμόπουλος, ο σκηνοθέτης Νέστορας Μάτσας, ο σκηνοθέτης Νίκος Αντωνάκος και ο διευθυντής φωτογραφίας Νίκος Γαρδέλης, μιλούν για τον Τατασόπουλο, το καλλιτεχνικό του έργο, τη συνεργασία τους μαζί του, τον επαγγελματισμό του, τον πολιτική και κινηματογραφική του ακεραιότητα, τον φιλικό και δοτικό χαρακτήρα του. Προβάλλονται επίσης αποσπάσματα από ταινίες του Τατασόπουλου όπως: Κοινωνική Σαπίλα (1932), Μαύρη Γη (1952), Γυναίκες Δίχως Άντρες (1954), Έρωτας με Δόσεις (1959), Ζάλογγο: το Κάστρο της Λευτεριάς (1959), Λύγκος ο Λεβέντης (1959), Μήτρος και Μητρούσης στην Αθήνα (1960), Δουλειές του ποδαριού (1962), Άγρια Πάθη (1967), Στον Ίσκιο του Θεού (1969).

Έτος παραγωγής: 1997

Σκηνοθεσία: Πάνος Κέκας

Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr

 

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ

TOP NEWS