Στις 10 Αυγούστου 1913 (28 Ιουλίου σύμφωνα με το παλιό ημερολόγιο) συνομολογείται η Συνθήκη του Βουκουρεστίου. Πρόκειται για τη συνθήκη ειρήνης μεταξύ της Ελλάδας, της Ρουμανίας, της Σερβίας και του Μαυροβουνίου αφενός και της Βουλγαρίας αφετέρου, με την οποία τελειώνει ο Β’ Βαλκανικός Πόλεμος και καθορίζονται τα σύνορα της ηττημένης Βουλγαρίας με τις όμορες νικήτριες χώρες. Συγκεκριμένα για την Ελλάδα τα εδαφικά κέρδη ήταν σημαντικά μιας και η έκταση της χώρας αυξήθηκε από 63.211 τ.χλμ., σε 120.308 τ.χλμ. και ο πληθυσμό της από 2.631.912 σε 4.718.221 κατοίκους. Τα εδάφη που προσάρτησε η Ελλάδα περιλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας, συμπεριλαμβανομένης και της Θεσσαλονίκης, τη νότια Ήπειρο, τα νησιά Θάσος, Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Σάμος και Ικαρία στο Βόρειο και το Ανατολικό Αιγαίο, καθώς και την Κρήτη. Τα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα μετατέθηκαν προς τα ανατολικά μέχρι πέρα από την πόλη της Καβάλας, περιορίζοντας έτσι τα παράλια της Βουλγαρίας στο Αιγαίο, αφήνοντας στην τελευταία το Δεδέαγατς (σύγχρονη Αλεξανδρούπολη) ως επίνειο. Με αφορμή την επέτειο 110 ετών από την υπογραφή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου, το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει την εκπομπή:
ΡΙΜΕΪΚ
ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ
(video)
Επεισόδιο της σειράς «ΡΙΜΕΪΚ» της Ρένας Θεολογίδου με θέμα τους Βαλκανικούς Πολέμους, στη διάρκεια του οποίου ξεδιπλώνεται το χρονικό των γεγονότων και αναδεικνύεται ο ρόλος του Ελευθέριου Βενιζέλου ως αρχιτέκτονα της νικηφόρας έκβασής τους για την Ελλάδα. Επισημαίνεται ότι οι Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912-1913) αποτελούν ίσως την πιο σημαντική καμπή στην εθνικοαπελευθερωτική πορεία του ελληνισμού, η οποία ξεκίνησε το 1821 και τερματίστηκε με τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, καθώς στη διάρκειά τους η Ελλάδα διπλασιάστηκε σε έκταση και πληθυσμό. Αποδίδεται επίσης το πολιτικό πλαίσιο της εποχής που προηγήθηκε των Βαλκανικών πολέμων στην ευρύτερη περιοχή, ενώ γίνεται αναφορά στη μεγάλη βαλκανική κρίση του 1875-1878 και στο όραμα της Μεγάλης Βουλγαρίας που γεννήθηκε από τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου το 1878, όπως αυτή επιβλήθηκε από τη Ρωσία στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Μνημονεύονται τα σημαντικότερα γεγονότα των Βαλκανικών Πολέμων, με ιδιαίτερη αναφορά στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912, η οποία εν πολλοίς οφείλεται στην πολιτική ευφυΐα του Ελευθέριου Βενιζέλου, ενώ παρουσιάζεται με συντομία και η άνοδος του στην εξουσία μετά το κίνημα στο Γουδή. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής επιχειρείται μια αποτίμηση της σημασίας των Βαλκανικών πολέμων για την Ελλάδα, για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά και για τους ανοιχτούς εδαφικούς λογαριασμούς που άφησαν στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο πώς αντιμετωπίζουν τα σχολικά εγχειρίδια των εμπλεκόμενων χωρών τα γεγονότα των Βαλκανικών Πολέμων, αλλά και την κυρίαρχη οπτική στις χώρες αυτές αναφορικά με την παρακαταθήκη των Βαλκανικών πολέμων στην ιστορία της χερσονήσου του Αίμου.
Κατά τη διάρκεια της εκπομπής σχολιάζουν και αναλύουν τα γεγονότα οι ιστορικοί Ευάγγελος Κωφός και Ελένη Γαρδίκα-Κατσιαδάκη, καθώς και οι καθηγητές Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας Θανάσης Διαμαντούρος και Κωνσταντίνος Σβολόπουλος. Πλούσιο οπτικοακουστικό και φωτογραφικό αρχειακό υλικό πλαισιώνει την αφήγηση των γεγονότων.
Κείμενα – Παρουσίαση: ΡΕΝΑ ΘΕΟΛΟΓΙΔΟΥ
Έτος παραγωγής: 2002
Δείτε περισσότερα εδώ: https://archive.ert.gr/