Ο δημοφιλής ηθοποιός Θύμιος Καρακατσάνης πέθανε στις 30 Ιουνίου 2012. Γεννήθηκε το 1940 στα Ταμπούρια του Πειραιά. Σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, εργάστηκε ως βασικό στέλεχος στο Θέατρο Τέχνης και έπειτα στο ελεύθερο θέατρο. Ο πρώτος του ρόλος ήταν όταν υποδύθηκε έναν δούλο στην ιστορική παράσταση των «Ορνίθων» του 1959. Ο Θύμιος Καρακατσάνης ταυτίστηκε με τις αριστοφανικές κωμωδίες, καθώς οι ερμηνείες του υπήρξαν χαρακτηριστικές και τον καθιέρωσαν ως αριστοφανικό ηθοποιό ενώ στην πλούσια διαδρομή του ερμήνευσε πολλούς και διαφορετικούς ρόλους σε έργα του ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου. Με το Εθνικό Θέατρο ξεκίνησε τη συνεργασία του ως πρωταγωνιστικό στέλεχος το 1973 στο «Φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο» του Παύλου Μάτεσι (ως Κύριος Αντωνάκης). Ίδρυσε τον δικό του θίασο Νέα Ελληνική Σκηνή το 1978. Σημαντική συμμετοχή είχε και στον κινηματογράφο. Εξαιρετική υπήρξε η ερμηνεία του στην ταινία του Τ. Ψαρρά «Καραβάν Σαράι». Από τις τελευταίες του θεατρικές δουλειές ήταν και «Ο θάνατος του εμποράκου» του Άρθουρ Μίλερ, που ανέβηκε στο θέατρο «Ζίνα» κατά τη θεατρική περίοδο 2008-2009. Η τελευταία του εμφάνιση ήταν ως αριστοφανική Λυσιστράτη, με την οποία περιόδευσε το καλοκαίρι του 2011, πλάι στους Βασίλη Τσιβιλίκα, Κώστα Βουτσά και Βάσια Τριφύλλη.
Δείτε από το Αρχείο της ΕΡΤ την εκπομπή:
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
ΝΤΑΝΤΑΔΕΣ, του Γιώργου Σκούρτη
(video)
Το “Θέατρο της Δευτέρας” του 1982, παρουσιάζει τους “Νταντάδες” του Γιώργου Σκούρτη σε σκηνοθεσία του ίδιου του συγγραφέα και τηλεσκηνοθεσία του Στέλιου Ράλλη. Παίζουν ο Θύμιος Καρακατσάνης, ο Κώστας Μεσάρης και ο Γιώργος Κοτανίδης. Την εκπομπή προλογίζει ο συγγραφέας.
Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία με θέμα την αντίσταση ενάντια σε κάθε είδους εξουσία που γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και παραμένει διαχρονική ως σήμερα. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, οι «Νταντάδες» συμβολίζουν τη σύγκρουση ανάμεσα στο άτομο και στο σύστημα και οι χαρακτήρες εμπνευσμένοι από το Θέατρο Σκιών (ο ένας ο μη συμβιβασμένος άνθρωπος, ο άλλος ο φοβισμένος και αλλοτριωμένος και ο τρίτος ο εκφραστής της εξουσίας) αποτελούν πρότυπα ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Ο Θύμιος Καρακατσάνης πρωταγωνιστούσε και στο πρώτο ανέβασμα του έργου από το Θέατρο Τέχνης και τον Γιώργο Λαζάνη, το 1969-1970. Το 1982 το έργο ξαναπαίχτηκε από τη Νέα Ελληνική Σκηνή του Θύμιου Καρακατσάνη με τον ίδιο να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας στο ρόλο του ανυπότακτου Πέτρου, στο τότε θέατρο «Αλάμπρα» σε σκηνοθεσία του συγγραφέα.
Ο Πέτρος και ο Παύλος είναι δύο κακομοίρηδες μικρολωποδύτες που έχουν βγει μόλις από τη φυλακή. Προσπαθούν να βρουν μια δουλειά για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Ο πλούσιος Σταύρος τούς προσφέρει μια σίγουρη, να γίνουν νταντάδες της γυναίκας του, να την προσέχουν και να την φροντίζουν. Μονάχα που δεν πρόκειται για αληθινή γυναίκα αλλά για ένα βαλσαμωμένο πτώμα. Ως αντάλλαγμα τούς διαθέτει το πολυτελέστατο σπίτι του, λεφτά, άφθονο φαγητό και ρούχα, με μία όμως προϋπόθεση: να μην επικοινωνούν με τον έξω κόσμο. Και για να είναι αδύνατη κάθε διαφυγή τους κρατά κλειδωμένους. Ο Παύλος, δελεασμένος από τα λεφτά και τη χλιδή, υποτάσσεται σε αυτό το διαστροφικό παιχνίδι και δέχεται να μοιρολογεί με τη νεκρή γυναίκα. Ο Πέτρος, όμως, αρνείται και επαναστατεί. Δεν μπορεί να χωνέψει ότι βγήκε από μια φυλακή και μπήκε σε μια άλλη. Τότε, το αφεντικό θα ζητήσει από τον Παύλο να σκοτώσει τον ατίθασο φίλος του τιμωρώντας τον για την προδοτική στάση… Αυτές είναι οι «Νταντάδες», που αναφέρονται στους δύο φίλους οι οποίοι προσλαμβάνονται να νταντέψουν τις νεκρές ιδεολογίες-αλήθειες που επιβάλλονται με τη βία και την εξαγορά, όπως όταν αναγκαζόμαστε –από άγνοια ή βία- να «νταντέψουμε» και να πιστέψουμε τις διάφορες κούφιες αλήθειες των κάθε λογής προφητών.
Στον πρόλογο της εκπομπής ο Γιώργος Σκούρτης μιλάει σύντομα για την ιστορία των “Νταντάδων” και για ό,τι αποτέλεσε έμπνευση για τη συγγραφή του έργου, την αναφορά των χαρακτήρων στην τυπολογία του θεάτρου σκιών, την επιρροή της πολιτικής κατάστασης της εποχής στο νεοελληνικό θέατρο και το ζήτημα της λογοκρισίας, αλλά και την επιτυχία που γνώρισε η παράσταση στην πρώτη παραγωγή του Θεάτρου Τέχνης (θεατρική περίοδος 1969-70).
Θεατρική σκηνοθεσία: Γιώργος Σκούρτης
Τηλεοπτική σκηνοθεσία: Στέλιος Ράλλης
Σκηνικά-κοστούμια: Γιάννης Λεκκός
Μουσική επιμέλεια: Ανακρέων Παπαγεωργίου
Διεύθυνση παραγωγής: Στέλιος Αντωνιάδης
Ημερομηνία πρώτης μετάδοσης: 17 Μαΐου 1982
Διάρκεια: 2 ώρες
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr