Σαν σήμερα το 1917 γεννήθηκε ο σημαντικός ηθοποιός Τίτος Βανδής. Με σπουδές στο Ωδείο Θεσσαλονίκης και τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1934, συνεργάστηκε κατά τη διάρκεια της θεατρικής του διαδρομής με σημαντικούς θιάσους (Μαρίκα Κοτοπούλη, Κατερίνα Ανδρεάδη, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, Αθηναϊκή Σκηνή), ενώ δημιούργησε και δικούς του θιάσους (με την Αλέκα Παίζη, Δ.Σταρένιο κ.ά.) Στην Κατοχή οργανώθηκε στο ΕΑΜ, ενώ αργότερα ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση στο χώρο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Εμφανίστηκε στον κινηματογράφο στις ταινίες του Ζιλ Ντασσέν «Ποτέ την Κυριακή» και «Τοπ Καπί», διακρίθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με την ελληνογαλλική ταινία «Πολιορκία» το 1962 και από το 1965 και μετά εγκατεστημένος στην Νέα Υόρκη έκανε μια αξιόλογη καριέρα στο Μπρόντγουεϊ, αλλά και στον κινηματογράφο και την τηλεόραση στην Αμερική. Ο Τίτος Βανδής έφυγε από τη ζωή στις 23 Φεβρουαρίου 2003.
Με αφορμή τη γέννηση του σπουδαίου ηθοποιού στις 7 Νοεμβρίου 1917, το Αρχείο της ΕΡΤ προτείνει την παράσταση “Τζιν Γκέιμ”, στην οποία συμπρωταγωνιστεί ο Τίτος Βανδής με την Μπέτυ Βαλάση, η οποία προβλήθηκε από το “Θέατρο της Δευτέρας” το 1992.
ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
ΤΖΙΝ ΓΚΕΪΜ
Η εκπομπή “Το θέατρο της Δευτέρας” παρουσιάζει το πρώτο έργο του Αμερικανού δραματουργού Ντόναλντ Λι Κόμπερν (Donald L. Coburn) “Tζιν Γκέιμ” σε σκηνοθεσία Σταμάτη Χονδρογιάννη. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στις ΗΠΑ το 1976 και δυο χρόνια μετά απέσπασε το βραβείο Πούλιτζερ. Στην παράσταση που μεταδόθηκε στην ΕΤ1 μέσα από τη σειρά «Θέατρο της Δευτέρας» στις 12/10/1992 συμπρωταγωνιστούν ο Τίτος Βανδής και η Μπέτυ Βαλάση. Η μετάφραση του έργου είναι του Τίτου Βανδή, τα σκηνικά-κοστούμια του Αντώνη Κυριακούλη, διεύθυνση φωτισμού του Γ.Καραγεωργόπουλου, μια παραγωγή του Τμήματος Θεάτρου της ΕΤ1.
Η υπόθεση του έργου αφορά στη συμβίωση δύο ηλικιωμένων που ζουν σε μια εξαθλιωμένη πανσιόν. Ο ιδιότροπος Ουέλερ (Τίτος Βανδής) ζει μια ολότελα μοναχική ζωή.Όταν η συνεσταλμένη και διαβητική Φόνσια (Μπέτυ Βαλάση) θα κάνει την εμφάνισή της, θα αναγνωρίσει σ’ αυτήν μια φίλη. Δύο έρημοι άνθρωποι στο λυκόφως της ζωής τους, συναντιούνται τυχαία και αμέσως βρίσκουν καταφύγιο στην παρουσία ο ένας του άλλου. Τη μέρα του επισκεπτηρίου, κανείς τους δεν περιμένει κανέναν και για να ξορκίσουν τη μοναξιά τους, ο Ουέλερ προτείνει να παίξουν ένα παιχνίδι με χαρτιά, το τζιν.Κάπου εκεί, αρχίζουν οι προσωπικές εξομολογητικές τους συζητήσεις για τις οικογένειες και τις ζωές τους. Η Φόνσια έχει τύχη και κερδίζει όλες τις παρτίδες, πράγμα που εξοργίζει τον Ουέλερ, που καταφεύγει σε σωματική και λεκτική βία. Η φιλία γίνεται πίκρα, η συζήτηση πόλεμος, τα μέχρι πρότινος μυστικά γίνονται όπλα και ο Ουέλερ στρίβει επίμονα το μαχαίρι στις πληγές της Φόνσια. Το “Τζιν Γκέιμ” αποτελεί μια ακτινογραφία των δύο πρωταγωνιστών, που αποκαλύπτει τις σκοτεινές πλευρές τους-πλευρές που κρύβονται κάτω από την εξωτερική συμπεριφορά δύο καλοκάγαθων γερόντων. “Ο Κομπερν κατορθώνει περιγράφοντας τη ζωή δύο άθλιων οικοτρόφων ενός γηροκομείου να βγάλει γέλιο και αισιοδοξία”, υπογραμμίζει το περιοδικό «Ραδιοτηλεόραση» στο τεύχος 10-17 Οκτωβρίου 1992.
Παραγωγή:
Τμήμα Θεάτρου ΕΤ1
Σκηνοθεσία:
Σταμάτης Χονδρογιάννης
Μετάφραση:
Τίτος Βανδής
Σκηνικά-Κοστούμια:
Αντώνης Κυριακούλης
Έτος παραγωγής: 1992
Ημερομηνία προβολής :
12/10/1992
Δείτε περισσότερα: http://archive.ert.gr