Η μεγάλη τραγουδίστρια του ελαφρού και λαϊκού τραγουδιού, Τζένη Βάνου, με τη χαρακτηριστική τζαζ χροιά της φωνής της, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Φεβρουαρίου 1939, μεγάλωσε δίπλα στη γιαγιά της και είχε δύσκολα παιδικά χρόνια. Η Ευγενία Βραχνού, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γνωρίστηκε με τον Μίμη Πλέσσα σε νεαρή ηλικία, ο οποίος την ώθησε να ασχοληθεί με το τραγούδι. Το 1959 δίνει εξετάσεις στο ΕΙΡ και προσλαμβάνεται ως τραγουδίστρια της ορχήστρας ελαφράς μουσικής του κρατικού ραδιοφωνικού σταθμού. Ο μαέστρος και συνθέτης Γεράσιμος Λαβράνος με τον οποίο συνεργάστηκε επίσης ξεκινώντας την καριέρα της, είχε την ιδέα για το ψευδώνυμο με το οποίο έγινε διάσημη. Καθιερώθηκε με το τραγούδι «Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου» του Μίμη Πλέσσα, ακολούθησε η μεγάλη επιτυχία της «Σε βλέπω στο ποτήρι μου», ενώ το κομμάτι «Τώρα» κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1964. Η Βάνου σύντομα καθιερώθηκε και ερμήνευσε ντουέτα, κυρίως με τον Γιάννη Βογιατζή. Στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 ο Νίκος Μαμαγκάκης της ζήτησε να τραγουδήσει το «Σ’ αγαπώ» για την ταινία «Λεωφόρος του μίσους» και το τραγούδι γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘70 συνεργάζεται με τον Τόλη Βοσκόπουλο και στρέφεται στο λαϊκό τραγούδι και ανανεώνει την καριέρα της, ερμηνεύοντας λαϊκά τραγούδια που έγιναν πολύ γρήγορα επιτυχίες όπως τα «Αγόρι μου» και «Σε παρακαλώ, σήκω και φύγε».
Ερμήνευσε τραγούδια σημαντικών συνθετών όπως οι Μίμης Πλέσσας, Μίκης Θεοδωράκης, Γιώργος Μουζάκης, Κώστας Γιαννίδης, Ζακ Ιακωβίδης, Τάκης Μωράκης και Κώστας Καπνίσης. Εμφανίστηκε στα μεγαλύτερα νυχτερινά κέντρα και βραβεύτηκε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η Τζένη Βάνου έφυγε από τη ζωή στις 5 Φεβρουαρίου 2014 και το Αρχείο της ΕΡΤ για την επέτειο 10 ετών από το θάνατό της παρουσιάζει την εκπομπή:
ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
ΤΖΕΝΗ ΒΑΝΟΥ
Παρακολουθούμε συνέντευξη της αγαπημένης τραγουδίστριας Τζένης Βάνου στον Δημήτρη Γκιώνη για την εκπομπή Παρασκήνιο. Η Τ. Βάνου μιλάει για τις μελωδίες τότε και τώρα, τη διαφορά στους στίχους μέσα στα χρόνια εξέλιξης του ελληνικού τραγουδιού, ενώ εξηγεί ότι προτιμάει τη σύγχρονη εκδοχή μιας και τους θεωρεί πιο ειλικρινείς πλέον, πιο αληθινούς στίχους. Η τραγουδίστρια μιλάει για τον εαυτό της, εξηγεί πώς αντιλαμβάνεται το ρόλο του τραγουδιστή. Μιλάει επίσης για το ρόλο του έρωτα στη ζωή της, το βαθμό στον οποίο επηρεάζεται από το συναίσθημα, ενώ δηλώνει ότι δεν είναι φεμινίστρια και αναφέρεται στο ρόλο της γυναίκας στη σύγχρονη εποχή σύμφωνα με τη δικής της οπτική στα πράγματα. Αναφέρεται επίσης στη δική της καριέρα, τις φιλοδοξίες και τη μετριοπαθή στάση που η ίδια κράτησε στην πορεία της, ενώ υπογραμμίζει ότι θα ήθελε η γυναίκα να μην χάνει την προσωπικότητά της και να διατηρεί τη θηλυκότητά της. Μιλάει επίσης για τα ταξίδια της και τη δυσκολία της να μείνει μακριά από την Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης δίπλα της κάθονται η κόρη και ο γιος της. Όταν ρωτηθεί για τη δουλειά της θα εξηγήσει ότι νιώθει ταυτόχρονα μίσος και αγάπη, επιμένει ότι μισεί το επάγγελμά της λόγω των δυσκολιών της εργασίας ιδίως λόγω των απαιτήσεων για την εμφάνισή της σε νυχτερινά κέντρα, όμως η ηχογράφηση ενός δίσκου και η ερμηνεία των τραγουδιών έχουν πάντα ενδιαφέρον για εκείνη και αποτελούν διαδικασίες αναζωογονητικές. Αντίστοιχα, όσο και αν τη δυσαρεστεί η διαδικασία γύρω από την εργασία της σε νυχτερινά κέντρα, από τη στιγμή που θα ξεκινήσει την εμφάνισή της, τα ξεχνάει όλα και απολαμβάνει το τραγούδι. Για το στοιχείο εμπορικότητας ενός δίσκου η Τζένη Βάνου εξηγεί ότι υπάρχει συνταγή επιτυχίας και αυτή προβλέπει ότι θα πρέπει, να ξεχωρίζει ο στίχος και η μελωδία να είναι εύληπτη από την πλειοψηφία του κοινού στο οποίο θα απευθυνθεί το τραγούδι.
Παρακολουθούμε πλάνα από εμφάνισή της Τζένης Βάνου σε νυχτερινό κέντρο όπου ερμηνεύει τα τραγούδια «Κι έκλαιγε μαζί μου ο θεός» και «Αμ δε». Σε δύο στιγμιότυπα της εκπομπής παρακολουθούμε την Τζένη Βάνου να ερμηνεύει α καπέλα τα τραγούδια «Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου» και «Από σένα αρχίζουν όλα». Κατά τη διάρκεια της εκπομπής ακούγονται και άλλα τραγούδια της Τζένης Βάνου, όπως: «Είσαι το ταίρι μου» (ντουέτο με Γιάννη Βογιατζή), «Τώρα τι θα γίνω», «Μαντάτα φέραν της χαράς», «Ο αναμάρτητος».
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Αναστασιάδης
Έρευνα: Δημήτρης Γκιώνης
Πρώτη τηλεοπτική προβολή: 24/10/1979
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr