«Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ» στην ΕΡΤ1

Λίγα λόγια για την υπόθεση: Έπειτα από την ερωτική επιστολογραφία του Αντώνη Κωστούλα, εθελοντή στρατιώτη στην Μεραρχία Αρχιπελάγους, με τη τρυφερή Μυρσίνη, δασκάλα του Παρθεναγωγείου Μυτιλήνης, ακολουθούμε τα βήματα των πολιτικών εξελίξεων που μας οδηγούν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και γενικότερα διαπλέουμε σε μια διαχρονική ματιά των απάνθρωπων συνθηκών και της καταστροφικής ματαιότητας κάθε πολέμου. Μία υπέροχη ευαίσθητη ερωτική ιστορία που μεγαλώνει όπως «μια παπαρούνα» στα ζοφερά χαρακώματα.

Eπεισόδιο 11

Ο θάνατος του Γιγάντη γέμισε με θλίψη τον Αντώνη και τους άλλους συμπολεμιστές τους. Μάλιστα ο Αντώνης θυμήθηκε τον Μπαρμπαστυλιανό τον «αβτζή», κυνηγό από ένα χωριό του Λεπέτυμνου από τα πιο απόκρημνα. Αυτός λοιπόν ο βουνίσιος άνθρωπος μια μέρα τουφέκισε ένα σκυλί του στο δεξί μπροστινό του πόδι γιατί χύθηκε πάνω σ’ ένα κοπάδι πέρδικες που δροσιζόταν σε μια γούβα νερό…
Στο μεταξύ δυο νέοι στρατιώτες εντάχθηκαν στη διμοιρία του Αντώνη. Ο Δημητράτος, και ο Γιακώμπ, ένας εβραίος από τη Θεσσαλονίκη. Ήταν ο μοναδικός εβραίος στη Μεραρχία Αιγαίου Πελάγους κι ο λοχαγός φοβόταν μη τον απομονώσουν οι υπόλοιποι. Από τα σημαντικά ιστορικά γεγονότα αυτής της περιόδου ήταν η απομάκρυνση του Κωνσταντίνου από τον θρόνο και η επιστροφή του Βενιζέλου στην Αθήνα που κήρυξε αμέσως γενική επιστράτευση. Τρεις νέες ελληνικές μεραρχίες έφυγαν για το μέτωπο δίνοντας ελπίδες στη Μυρσίνη και στις ξαδέλφες της για πιθανή απόλυση του Αντώνη. Δυστυχώς οι ελπίδες των κοριτσιών δεν επαληθεύτηκαν από τα γεγονότα. Ωστόσο μια νέα κατάσταση δημιουργήθηκε για την καθημερινότητα των στρατιωτών της Αιγαιοπελαγίτικης Μεραρχίας και φυσικά του Αντώνη. Λόγω των απωλειών από τις μάχες και τη δυσεντερία η Μεραρχία θα αποσυρόταν σε ένα κοντινό χωριό, τη Βελούζινα, για ανάπαυση και ανασύνταξη. Ήδη η υγρασία και οι κακουχίες ξύπνησαν το τραύμα του Αντώνη από τους Βαλκανικούς και τον ταλαιπωρούσε.