Στον ζωγράφο Χρόνη Μπότσογλου είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Μονόγραμμα», που προβάλλεται την Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017 και ώρα 20:00 μέσα από τη συχνότητα της ΕΡΤ2.
«Μ’ αρέσει να ζωγραφίζω. Αν δεν ζωγραφίζω είναι σαν να είμαι άρρωστος», ομολογεί ο σπουδαίος καλλιτέχνης που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941. Με τις ευλογίες των γονιών, οι οποίοι δεν είχαν φέρει αντίρρηση, μετά το Γυμνάσιο πέρασε με υποτροφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) και σπούδασε κοντά στον σπουδαίο Γιάννη Μόραλη.
Ακολούθησαν οι σπουδές στο Παρίσι, όπου βρέθηκε εκεί κατά την περίοδο 1970-1972 στην Ecole Supérieure des Beaux Arts του Παρισιού. Το 1989 εξελέγη καθηγητής ζωγραφικής στην ΑΣΚΤ, στην οποία διετέλεσε και πρύτανης από το 2001 έως το 2006.
Παράλληλα με τη ζωγραφική, ασχολείται με τη χαρακτική (κυρίως οξυγραφία και λιθογραφία) και τη γλυπτική.
Η ανθρώπινη μορφή είναι από τα κυρίαρχα θέματα στη ζωγραφική του, ξεκινώντας από το πολύπτυχο «Φρίζα 72», δεκαοχτώ ζωγραφιές, συνολικού μήκους 9 μέτρα, που έγιναν στο Παρίσι. Ακολούθησαν σαράντα πέντε πορτρέτα ανθρώπων διαφόρων επαγγελμάτων.
Η «Μάνα» του, είναι μια ενότητα έργων που κράτησε 9-10 χρόνια. Πήγαινε στο σπίτι της και τη ζωγράφιζε εκ του φυσικού.
Μέσα στο πλούσιο έργο του και μετά την πρώτη μεγάλη ενότητα, το πολύπτυχο «Φρίζα 72», ξεχωρίζει η «Νέκυια». Πρόκειται για ένα ενιαίο, πολύπτυχο και αδιαίρετο έργο, εμπνευσμένο από τους οικείους νεκρούς, μια εικαστική δηλαδή μελέτη του καλλιτέχνη γύρω από τη μνήμη. Αποτελείται από είκοσι έξι πίνακες μεγάλων διαστάσεων, οι οποίοι φιλοτεχνήθηκαν από το 1993 έως τα τέλη του 2000. Ο τίτλος «Νέκυια» αναφέρεται στην ενδέκατη ραψωδία της ομηρικής «Οδύσσειας». Εκεί περιγράφεται η κάθοδος του Οδυσσέα στον Άδη και οι συνομιλίες του με τις σκιές των πεθαμένων. Στη δική του «Νέκυια» ο Μπότσογλου προσπαθεί να καταλάβει και να αναπαραστήσει οικεία πρόσωπα που δεν υπάρχουν πλέον και τα οποία έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του.
Το 2002 άρχισαν οι «Αναφορές». Φανταστικά πορτρέτα καλλιτεχνών που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις διαμορφώσεις της εικαστικής του. Το 2011 παρουσίασε στην Αθήνα τη συλλογή του «Ερωτικά», μια συλλογή που θεωρήθηκε προκλητική από τους κριτικούς.
Η πιο πρόσφατη ατομική έκθεση έργων του έγινε στη Θεσσαλονίκη την άνοιξη του 2013 και περιλάμβανε τοπογραφίες, γεγονός που ξάφνιασε τους κριτικούς. Κι όμως, αυτός ο ανθρωποκεντρικός ζωγράφος δηλώνει πως σε όλη του τη ζωή ήθελε να κάνει τοπία. Έλεγε, πειράζοντας τον εαυτό του, πως όταν γεράσει θα κάνει και τοπία. Τότε που θα γίνει πιο καλός, εννοώντας όχι πιο καλός ζωγράφος αλλά πιο καλός άνθρωπος…
Παραγωγός: Γιώργος Σγουράκης.
Σκηνοθεσία: Χρίστος Ακρίδας.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Στάθης Γκόβας.
Ηχοληψία: Νίκος Παναγοηλιόπουλος.
Μοντάζ: Σταμάτης Μαργέτης.
Διεύθυνση παραγωγής: Στέλιος Σγουράκης.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος