Τη σειρά ντοκιμαντέρ ταξιδιωτικού και γαστρονομικού περιεχομένου με τίτλο «Τοπικές Κουζίνες», έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν οι τηλεθεατές στην ΕΡΤ2, το Σάββατο 5 Μαΐου 2017 και ώρα 18:30.
Επεισόδιο 11ο: «Τυριά Νάξου»
Οι «Τοπικές Κουζίνες» ταξιδεύουν στη Νάξο, αναζητώντας την κτηνοτροφική της παράδοση, την ιστορία και τη γεύση του αρσενικού, της ΠΟΠ γραβιέρας και της μυζήθρας.
Στο νησί όπου ο Δίας παρέλαβε τον κεραυνό του, δίνοντας το όνομά του στην πιο ψηλή κορυφή των Κυκλάδων, αφήνουμε πίσω μας τις τιρκουάζ παραλίες με τις εξωτικές αμμουδιές και ανηφορίζουμε στον Ζα, στην περιοχή που ανήκει στη Natura 2000.
Φαράγγια, κεδροδάση, τρεχούμενα νερά και παντού ελεύθερα κοπάδια και στάνες. Σαν αυτή της οικογένειας Μπαμπούνη, που ασχολείται με τα ζώα πάνω από τέσσερις γενιές. Ο Γιώργης με τη γυναίκα και τους γονείς του μας ξεναγούν σ’ ένα υπερσύγχρονο τυροκομείο που κοιτά το μέλλον όσο σέβεται τις παλιές, οικογενειακές συνταγές. Η μαμά Κυριακή, που τυροκομεί από τα 10 της, θα μας δείξει πώς γίνεται το αρσενικό και όλα τα διάσημα ναξιώτικα τυριά και θα μας πάρει μαζί της στην κυριακάτικη βόλτα της για χόρτα, στο βυζαντινό ξωκκλήσι της Παναγιάς τση Γιαλούς.
Ο Γιώργος Δημητροκάλης, που μαγειρεύει δημιουργικά την τοπική παράδοση στο εστιατόριό του στη Χώρα, θα μας δώσει μερικές πρωτότυπες συνταγές με τη γραβιέρα και το αρσενικό, ενώ στο Nolan της Αθήνας, θα μαγειρέψουμε μια fusion συνταγή που συνδυάζει την ξερή μυζήθρα με την κουζίνα της Ασίας.
Και θα τελειώσουμε γιορτινά, με κοψίδια, γίδα κοκκινιστή με μακαρόνια και τσαμπούνες, ανακαλύπτοντας τη μουσική παράδοση της ορεινής Νάξου που επηρέασε όλη τη νησιώτικη μουσική, κάνοντας διάσημους τους ναξιώτες μουσικούς.
Κείμενα-αφήγηση: Ελένη Ψυχούλη.
Σκηνοθεσία: Ανθή Νταουντάκη.
Έρευνα: Μαρία Λούκα.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Παναγιώτης Βασιλάκης.
Μοντάζ: Μαρία Γιρμή.
Διεύθυνση παραγωγής: Μαρίνα Βεϊόγλου.
Production Design: Αρετή Βαρδάκη.
Παραγωγή: Πάνος Παπαδόπουλος / Prosenghisi Film & Video.
Website: www.prostv.com
Facebook εκπομπής: Topikes Kouzines
Tα τελευταία 20 χρόνια, το τοπικό ελληνικό προϊόν έγινε τάση, μόδα, οικονομική διέξοδος, μια άλλη, καινούργια νοστιμιά. Βγήκε από την αφάνεια, απέκτησε ΠΟΠ πιστοποιήσεις, μια ολόφρεσκη γεύση μέσα από μια καινοτόμα μεταποίηση, βρήκε τη θέση του στα ράφια της πόλης, στο τραπέζι του καθενός μας, ενθουσιάζοντας ταυτόχρονα τους ουρανίσκους των εξαγωγών.
Η Ελλάδα που χάθηκε στις διαδρομές της αστικοποίησης του ’50, επιστρέφει στο χωριό, αναζητώντας τις γεύσεις της γιαγιάς και τις παλιές καλλιέργειες του παππού. Η κρίση δημιουργεί έναν νέο, ευρωπαϊκό πρωτογενή τομέα: τα καλύτερα -άνεργα πια- παιδιά του μάρκετινγκ και του μάνατζμεντ γίνονται αγρότες, πηγαίνοντας στο χωράφι με λαπ-τοπ και ιντερνετικές πληροφορίες για το πώς θα καλλιεργήσουν την ελιά -βιολογικά- πετυχαίνοντας ένα νέο μοντέλο επιβίωσης, πράσινο, οικολογικό, γαλήνιο, οικονομικά αισιόδοξο.
Στην πόλη, οι ενθουσιώδεις δημοσιογράφοι, θεοποιούν το νέο μοντέλο αγρότη που ντύνεται με στυλ ακόμη και στον τρύγο και τυποποιεί σε ντιζάιν συσκευασίες που «σκίζουν» στους παγκόσμιους διαγωνισμούς, ενώ ο ενθουσιασμός ενίοτε καταγράφει υπερβολές και ανακρίβειες. Ταυτόχρονα, αναβιώνουν οι παλιές καλλιέργειες, ο χειροποίητος μόχθος που επιμένει εδώ και αιώνες στο χωριό. Δυστυχώς, όμως, κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί τη φύση και το χωράφι από το γραφείο του στην πρωτεύουσα.
Η Ελλάδα μπορεί να είναι μια μικρή χώρα, όμως το χωριό απέχει έτη φωτός από την πόλη.
Οι δημιουργοί της νέας σειράς ντοκιμαντέρ «Τοπικές Κουζίνες» προσεγγίζουν τα μοναδικά προϊόντα και τον χαμένο πλούτο μιας χώρας γκουρμέ, όπου η γεωγραφία και το μικροκλίμα δίνουν άλλη γεύση στο ίδιο προϊόν, ακόμη και σε δύο διπλανά χωριά. Αγγίζουν από κοντά και μεταφέρουν στο σπίτι του τηλεθεατή την πραγματικότητα του χωριού, του αγρότη, του παλιού και του νέου παραγωγού.
Πρωταγωνιστές αυτής της σειράς ντοκιμαντέρ είναι οι παραγωγοί, οι άνθρωποι της ελληνικής υπαίθρου, οι οποίοι μέσα από την καθημερινότητά τους ξετυλίγουν τις άγνωστες λεπτομέρειες για τα προϊόντα που ανυποψίαστοι αγοράζουμε στα νεομπακάλικα της πόλης. Η κάμερα τούς ακολουθεί στο χωράφι, στους δύσκολους και εύκολους καιρούς, στο σπίτι, στη μεταποίηση, στην ώρα της σχόλης, στον τρύγο, στο μάζεμα, στην πορεία για τον έμπορο. Ακολουθώντας το χρόνο και το λόγο τους, ζούμε τη δική τους καθημερινότητα, τις χαρές και τις αγωνίες τους αφτιασίδωτες, γευόμαστε το καθημερινό και γιορτινό τους φαγητό, ταξιδεύουμε στην ιστορία της παραγωγής τους, μπαίνουμε στη θέση τους, δίνοντας απαντήσεις στην προοπτική μιας αποκέντρωσης που τόσο είναι στη μόδα: «θα μπορούσα, άραγε, εγώ;».
Οι άνθρωποι μάς συστήνουν τη ζωή του αγρού, μαζί και τη ιστορία, τις ιδιαιτερότητες της κάθε καλλιέργειας, τη γεύση των προϊόντων μέσα από παραδοσιακές και σύγχρονες συνταγές.
Μαζί με τη ζωή τους, ταξιδεύουμε στον τόπο τους. Κινηματογραφικά «διακτινιζόμαστε» στα τοπία μιας πανέμορφης περιφέρειας, όπου η ομορφιά συμπλέει με την αγροτική ζωή. Μια λίμνη, η θάλασσα, ένα καταπράσινο βουνό, από τουριστικά τοπία μεταμορφώνονται σε ζωτικά στοιχεία, που τρέφουν, ανασταίνουν, δίνουν τη γεύση τους στο προιόν.
Δώδεκα ταξίδια, 12 προσωπικές ιστορίες, 12 οικογένειες, 12 γεύσεις, 12 μοναδικότητες, 12 διαφορετικότητες, 12 μοναδικά προϊόντα. Τα μήλα της Ζαγοράς, τα άγρια μανιτάρια των Γρεβενών, τα σύκα της Κύμης, τα βουβάλια της Κερκίνης, το αβγοτάραχο του Μεσολογγίου, τα τυριά της Νάξου, τα πορτοκάλια της Λακωνίας, το ελαιόλαδο της Μεσσηνίας, η αγκινάρα Αργολίδας, τα φασόλια Πρεσπών και το γριβάδι τους, τα κάστανα της Καστανίτσας.
Ένα ταξίδι πίσω από τα ράφια της ελληνικής και παγκόσμιας αγοράς, όπου το προϊόν πρωταγωνιστεί, γίνεται ο λόγος ενός άλλου τουρισμού, με αιτία γαστρονομική!
Βασικοί συντελεστές της σειράς:
Σκηνοθεσία: Βασίλης Κεχαγιάς, Βασίλης Βασιλειάδης, Ανθή Νταουντάκη.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιώργος Παπανδρικόπουλος, Παναγιώτης Βασιλάκης, Δράκος Πολυχρονιάδης, Δημήτρης Λογοθέτης.
Μοντάζ: Ηρώ Βρετζάκη, Αμαλία Πορλίγκη, Claudia Sprenger, Μαρία Γιρμή.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος