Tο 43o Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας ατρόμητο στους καιρούς, εν μέσω πανδημίας μοιράζει τις δράσεις του σε φυσική και online παρουσία, μέχρι το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020. Ο βραβευμένος σκηνοθέτης Γιάννης Σακαρίδης κάνει “πρεμιέρα” ως καλλιτεχνικός διευθυντής ενώ η είδηση πως ο βραβευμένος με Όσκαρ Πολωνός σκηνοθέτης, Πάβελ Παβλικόφσκι, θα είναι μέλος της Κριτικής Επιτροπής του Διεθνούς Τμήματος έδωσε μία ανάσα ελπίδας όχι μόνο στους σινεφίλ, αλλά και στους δημοσιογράφους που παρακολουθούν πιστά επί σειρά ετών το Φεστιβάλ.
Μιλήσαμε με τον Γιάννη Σακαρίδη, για όλα όσα πρέπει να γνωρίζει κανείς για τη γιορτή των μικρομηκάδων.
Στην παρθενική σας διοργάνωση ως Διευθυντής του Φεστιβάλ Δράμας κάνετε ομολογουμένως εντυπωσιακή έναρξη με τρανταχτά ονόματα από τον χώρο των τεχνών. Όλα αυτά συμβαίνουν σε μία ιδιαίτερη συγκυρία εν καιρώ πανδημίας, με το Φεστιβάλ να αποτελεί μία από τις πρώτες κινηματογραφικές διοργανώσεις πανευρωπαϊκά που θα διεξαχθούν και ζωντανά πέρα από διαδικτυακά. Πώς τα καταφέρατε όλα αυτά σε μία εποχή… συνεχών ακυρώσεων και αναβολών;
Γ.Σ: Δεν θα μπορούσαμε να προετοιμάσουμε ένα ακόμη φεστιβάλ σε μία εποχή που δεν είναι φυσιολογική. Αυτό ομολογουμένως μας δυσκόλεψε πολύ, αλλά μας προκάλεσε να σκεφτούμε έξω από τη κοινή λογική που ακολούθησε το Φεστιβάλ για χρόνια. Έτσι, παρά τη μεγάλη απώλεια του Αντώνη Παπαδόπουλου, παρά την πανδημία που επηρέασε όλο τον κόσμο, προετοιμάσαμε μία διοργάνωση που θα στηρίξει το ελληνικό σινεμά και θα προβάλει τους νέους δημιουργούς. Επίσης θα δώσει πρόσβαση στους επισκέπτες του Φεστιβάλ της Δράμας να παρακολουθήσουν τις ταινίες σε δύο κλειστά σινεμά, το «Ολύμπια» και το «Ωδείο», το θερινό «Αλέξανδρος», το Drive in, αλλά και σε όλους τους Έλληνες σινεφίλ μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας. Ας μην κρυβόμαστε… οι εποχές είναι δύσκολες. Οι καλλιτέχνες, οι κινηματογραφιστές και οι art workers χρειάζονται τη συμπαράσταση όλων μας.
O φετινός Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής, Πάβελ Παβλικόφσκι, ακολουθεί το δικό του κινηματογραφικό μονοπάτι και από όσο γνωρίζω σας συνδέει μακρόχρονη φιλία.
Γ.Σ: Παρακολουθώ την πορεία του από τη δεκαετία του 90, από την «Αγγλική» του περίοδο. Όταν βγήκε στις αίθουσες η ταινία του “Last Resort”, ήταν κοινό μυστικό στους κινηματογραφιστές που ζούσαμε στο Λονδίνο ότι ο Πάβελ ήταν ίσως ο πιο αξιόλογος σκηνοθέτης της γενιάς του. Έτυχε να τον γνωρίσω στο Busan το 2013, αφού είχα δει το “Ida” που το θεωρώ αριστούργημα. Μετά ήρθαν οι βραβεύσεις, το Όσκαρ και η συμπεριφορά του ήταν εξίσου θερμή. Ύστερα από επτά χρόνια φιλίας, σε μία συζήτηση με την ψυχοθεραπεύτρια, Ντενίζ Νικολάκου, μας ήρθε η ιδέα να παρουσιάσουμε την κινηματογραφοθεραπεία στο Ελληνικό κοινό. 
Υπάρχουν όμως και άλλες καινοτομίες…
Γ.Σ: Για πρώτη χρονιά έξι ελληνικές ταινίες θα διαγωνιστούν στο Διεθνές Πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ Δράμας:
«Όπως θα συνέβαιναν μέσα στο νερό» της Ανθής Δαουτάκη,
«Στα βήματά της» της Αναστασίας Κρατίδη,
«Το τέλος του πόνου (μια πρόταση)» της Ζακλίν Λέντζου,
«Goads» της Ίριδας Μπαγλανέα,
«Βουτιά» του Θύμιου Μπακατάκη (φώτο) και
«Πρώτος Έρωτας» του Χάρη Ραφτογιάννη
Επίσης για πρώτη φορά οι γυναίκες δημιουργοί υπερβαίνουν σε αριθμό τους συναδέλφους τους. Από τους σκηνοθέτες που συμμετέχουν, 19 είναι γυναίκες και 17 άνδρες. Θα γίνει προβολή δύο προγραμμάτων μικρού μήκους με ταινίες που γυρίστηκαν κατά την διάρκεια των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας: Spaces 1 (Χώροι 1) σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το Enter σε συνεργασία με τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση.
Οι ταινίες αποτέλεσαν παρηγοριά για πολλούς από εμάς το διάστημα της καραντίνας. Κάναμε “κινηματογραφοθεραπεία” και έχουμε στο πίσω μέρος του νου μας, πως αν χρειαστεί θα το επαναλάβουμε. Τι αποτελεί ανάσα στην καθημερινότητα για εσάς;
Γ.Σ: Το Φεστιβάλ Δράμας φιλοξενεί το εν λόγω εγχείρημα, με στόχο να αναδείξει την ψυχοθεραπευτική επίδραση που μπορεί να ασκήσει ένα κινηματογραφικό έργο στον θεατή μέσω του cinematherapy. Πιστεύω ότι στις δύσκολες στιγμές ο κινηματογράφος είναι μια συντροφιά που ενημερώνει, ψυχαγωγεί, προστατεύει και θεραπεύει.
Η Δράμα έχει αποτελέσει το βήμα για την ανάδειξη νέων ταλέντων, με αξιόλογη πορεία και στις ταινίες μεγάλου μήκους. Οι Έλληνες κινηματογραφιστές έχουν τη δική τους γλώσσα;
Γ.Σ: Οι Ελληνικές ταινίες μικρού μήκους είναι στην κορυφή της παγκόσμιας κινηματογραφίας. Το δείχνουν οι συνεχείς και αδιάκοπες συμμετοχές στα προγράμματα των μεγάλων φεστιβάλ του εξωτερικού και φυσικά τα βραβεία και οι διακρίσεις τους. Το διαπίστωσα παρακολουθώντας ΟΛΗ τη φετινή Ελληνική παραγωγή, ενώ παράλληλα είδαμε με τους εκλέκτορές μας στο Διεθνές και στο διεθνές Σπουδαστικό γύρω στις 3.000 ταινίες. Οι 34 ταινίες του Ελληνικού Διαγωνιστικού θα μπορούσαν να σταθούν σε οποιοδήποτε Διαγωνιστικό φεστιβάλ του κόσμου.
Όσοι αγαπούν τις μικρού μήκους ταινίες τις θεωρούν ένα αύταρκες καλλιτεχνικό έργο. Σκέφτεστε να προεκτείνετε τις δράσεις του Φεστιβάλ, ώστε να τις δει μεγαλύτερη μερίδα κοινού;
Γ.Σ: Φέτος δώσαμε πρόσβαση στο διαδίκτυο με την ψηφιακή μας πλατφόρμα σε όλους τους Έλληνες σινεφίλ. Αυτό θέλουμε να το συνεχίσουμε στο μέλλον, όπως επίσης το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα, όπου βραβευμένοι δημιουργοί και ηθοποιοί θα μοιραστούν την εμπειρία και τις ιδέες τους, μέσα από μία σειρά εργαστηρίων, διαλέξεων, masterclasses, ειδικών προβολών και διαδράσεων με νέους κινηματογραφιστές, εκπαιδευτικούς, μαθητές και κοινό.
Διαδεχθήκατε τον Αντώνη Παπαδόπουλο, τον μακροβιότερο διευθυντή φεστιβάλ στην Ελλάδα που σφράγισε τη διοργάνωση με την προσωπικότητα και τις επιλογές του για πάνω από μία εικοσαετία, από το 1999 έως την άνοιξη του 2019 που έφυγε από τη ζωή. Ήταν, χωρίς υπερβολή, η ψυχή του φεστιβάλ της Δράμας.
Γ.Σ: Ο Αντώνης πάντα χαιρόταν με τα καλά νέα για τη Σχολή Κινηματογράφου, για την οποία θα γίνουν ανακοινώσεις σύντομα. Με είχε καλέσει να συμμετάσχω στην επιτροπή προγραμματισμού. Στη φετινή τελετή έναρξης θα πραγματοποιηθεί η ονοματοδοσία της κεντρικής αίθουσας του Δημοτικού Ωδείου Δράμας σε «Αίθουσα Αντώνης Παπαδόπουλος» για να τον τιμήσει ο θεσμός και όλοι εμείς που αγαπάμε το σινεμά.
Δεν έχω ξεχάσει πως, όταν είχαμε μιλήσει για την βραβευμένη ταινία σας «Πλατεία Αμερικής» , είχατε πει ότι σας εμπνέει η έννοια «Ομόνοια» και πως αυτή θα ήταν η επόμενη Αθηναϊκή πλατεία που θα κάνατε ταινία. Προχώρησε καθόλου αυτό το πλάνο;
Γ.Σ: Ναι, το σενάριο άλλαξε όνομα “A year without summer”, ωρίμασε, και η ομάδα είναι πάντα εκεί έτοιμη. Η ταινία, ωστόσο, θα καθυστερήσει λόγω πανδημίας.
Το 43ο Φεστιβάλ Δράμας σε τρεις λέξεις;
Γ.Σ: Υπεύθυνα, αρμονικά, φιλικά.
ΠΗΓΗ: ΕΡΤ3 – Συνέντευξη Εύα Κουσιοπούλου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος