Για τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν όταν μολύνθηκαν από κορονοϊό περιγράφουν δύο από τους 44 ασθενείς που θεραπεύτηκαν στη χώρα μας. Την ίδια στιγμή, η μαρτυρία ενός ασθενή που βρίσκεται απομονωμένος στο σπίτι του, συγκλονίζει. Πρόκειται για τον Μιχάλη Πετσαλάκη. Έδωσε τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής του και βγήκε νικητής.
Ο κορονοϊός χτύπησε βάναυσα τον οργανισμό του. Πασχίζοντας να πάρει ανάσα, με αιματουρία και αιμόπτυση, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. «Η χειρότερη στιγμή είναι όταν προσπαθείς να πάρεις μια ανάσα και δεν μπορείς.
Αυτή τη στιγμή σκέφτεσαι ότι εδώ τελειώνουν όλα. 2.06 Φοβάσαι, δεν υπάρχει περίπτωση να μη φοβάσαι. Περνάς απέναντι ουσιαστικά και ξαναγυρίσεις πίσω, διότι όταν δεν μπορείς να πάρεις τη παραμικρή ανάσα, σβήνεις. Νιώθεις τον θάνατο δίπλα σου και μπροστά σου» τονίζει.
Για μέρες στον θάλαμο αρνητικής πίεσης έζησε τον απόλυτο εφιάλτη, βλέποντας ανθρώπους να πεθαίνουν δίπλα του.
«Είδα το χάρο με τα μάτια μου. Έπρεπε να μένω ξύπνιος γιατί δεν μπορούσα να κοιμηθώ, Δεν είχα αναπνοή και αν ξαπλώσεις πνίγεσαι. Δίπλα μου χάθηκαν άνθρωποι. Χάθηκαν άνθρωποι μπροστά στα μάτια μου» θυμάται
Φανερά καταβεβλημένη, η σχεδιάστρια Σήλια Κριθαριώτη μιλά για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε, τον φόβο που ένιωσε, αλλά και την ευγνωμοσύνη για εκείνους που της στάθηκαν.
Με συγκίνηση περιγράφει τις στιγμές. «Γυρνώντας από ένα ταξίδι στο Λονδίνο, στα μέσα Μαρτίου αρρώστησα κι εγώ από τον γνωστό ιό. Φοβήθηκα πολύ ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα, Ευχαριστώ τη γιατρό μου Αναστασία Κοτανίδου που με βοήθησε και έγινα γρήγορα καλά».
Ο Μιχάλης Καλπαξόγλου, δίνει μάχη με τον ιό, απομονωμένος στο σπίτι του. «Υπάρχει μια δυσκολία στην αναπνοή. Κάθε φορά αισθάνομαι να πιέζομαι ή να πονάω όταν χρειάζεται να πάρω βαθιά ανάσα. Υπάρχει μια τρομαχτική αίσθηση κούρασης. Δεν μπορώ να σκεφτώ, το κεφάλι είναι θολό» τονίζει και ο Μιχάλης Καλπαξόγλου.
Εξηγεί ποια είναι τα μέτρα προστασίας που λαμβάνει για να μην μεταδώσει τον ιό, στην οικογένεια του. Μέσα στο σπίτι δεν έρχομαι σε επαφή με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και όταν χρησιμοποιώ κοινόχρηστους χώρους , όπως την τουαλέτα και την κουζίνα, πάντα φοράω μάσκα και γάντια και απολυμαίνουμε οτιδήποτε χρησιμοποιήσω. Φυσικά έχω τις δικές μου πετσέτες και τα δικά μου σεντόνια και είμαι μόνος μου στο δωμάτιο.
Ο ιός δεν κάνει διακρίσεις σε ηλικία ή φύλο, λένε. Τρόμος σε καταβάλει όταν πασχίζεις και δεν μπορείς να πάρεις ανάσα. Κοιτάς κατάματα το θάνατο και αυτό που σε κρατά, είναι διαφορετικό για τον καθένα.
«Όταν φτάνεις στο τέρμα, βάζεις κάτι στο μυαλό σου να σε φέρει πίσω. Εγώ έβαζα τα παιδιά μου. Να γυρίσω πίσω να δω τα παιδιά μου, εκεί δόθηκε όλη η μάχη» εξομολογείται ο Μιχάλης Πετσαλάκης.
Πηγή:ΕΡΤ/Ρεπορτάζ: Σόνια Φίλη
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος