Πρωτοβουλία κατά της οπλοκατοχής στ’ Ανώγεια

Πρωτοβουλία κατά της οπλοκατοχής αναλαμβάνουν Ανωγειανοί μετά το επεισόδιο με τους δύο νεκρούς συγχωριανούς τους. Το Διοικητικό Συμβούλιο των αποφοίτων του Γυμνασίου και Λυκείου Ανωγείων, καλεί μ’ ένα πολύ δυνατό κείμενο, το Δήμο, όλους του τοπικούς φορείς και συλλόγους, να ταχθούν κατά της οπλοκατοχής και να αναλάβουν όλοι μαζί δράση για την καταπολέμηση του φαινομένου.

Επίσης ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ανωγείων, σημειώνει ότι η οπλοφορία είναι η αιτία που εν καιρώ ειρήνης κυλάει αθώο αίμα στους δρόμους του χωριού.

Συγκεκριμένα στο κείμενο που έδωσαν στη δημοσιότητα οι απόφοιτοι του Γυμνασίου και Λυκείου αναφέρουν:

«Κάποτε υπήρχε ένα χωριό που αντιστάθηκε. Αμέσως μετά την ολοκληρωτική καταστροφή του το 1944, πήρε φόρα και μπήκε ξανά στη ζωή με ταχύτητα φωτός.

Μαύρα μαντήλια, μαύρα τσεμπέρια και ένα σχολειό, το Σταυράκειο Γυμνάσιο, που χτίστηκε σχεδόν πάνω στα ερείπια του πολέμου, διαμόρφωσαν τη νέα ταυτότητα των ανθρώπων που ζούσαν εδώ:

Εργατικότητα, αλληλεγγύη, φιλομάθεια, αισιοδοξία, φιλοξενία, ευγένεια και γλέντι.

Μέσα στην περίοδο ανθοφορίας και ανάπτυξης που ακολούθησε, ξαναγεννήθηκε και ωρίμασε η περίφημη τοπική κτηνοτροφική, υφαντική, τυροκομική, μουσική, χορευτική και ποιητική παράδοση, και λίγο αργότερα το πολιτιστικό ύφος και ήθος που άρχισε να λάμπει από το τέλος της δεκαετίας του ’70.

Αυτό ναι, είναι η παράδοσή μας και χτίστηκε πέτρα- πέτρα.

Η οπλοκατοχή δεν είναι παράδοση.

Η οπλοκατοχή όπου αυτή υπάρχει, είναι για να καλύψει σκοτάδια, φόβους, κενά και συμπλέγματα.

Είναι ο κόκκινος λεκές πάνω στην ομορφιά του άσπρου υφαντού βαμβακερού χασέ, που με κόπο έφτιαξε με τα ίδια της τα χέρια, η πρώτη και δεύτερη μεταπολεμική γενιά Ανωγειανών.

Αυτήν την ομορφιά, που εμείς σήμερα σκοτώνουμε.

Πενθούμε θυμωμένοι, δίπλα στις οικογένειες των άδικα χαμένων χωριανών μας, Λευτέρη Καλομοίρη, Γιώργη Ξυλούρη και Μανόλη Στρατάκη.

Ο Σύλλογος Αποφοίτων και Φίλων του Σταυράκειου Γυμνασίου και Λυκείου, στο πλαίσιο των σκοπών και του πνεύματος του καταστατικού του, ελπίζοντας και αναμένοντας στην άμεση κινητοποίηση και βοήθεια του Δήμου, καλεί όλους τους τοπικούς φορείς και συλλόγους των Ανωγείων, όχι μόνο να ταχθούμε φωναχτά εναντίον της οπλοκατοχής, αλλά και να αναλάβουμε δράσεις από κοινού, κατά του εγκληματικού αυτού φαινομένου και των αιτιών που το συντηρούν.

Όταν οι Γερμανοί είχαν ισοπεδώσει το όμορφο χωριό στα δυτικά της Κρήτης, έγραψαν πρόστυχα σε μια πινακίδα:

«Εδώ υπήρχε η Κάνδανος».

Έχουμε την ευθύνη και υποχρέωση, να αναλάβουμε δράση τώρα, αν δε θέλουμε σε λίγο καιρό να δούμε γραμμένη από τα δικά μας χέρια τη φοβερή φράση:

«Εδώ υπήρχαν τα Ανώγεια».

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ανωγείων, στην ανακοίνωσή του, εκφράζει τη βαθιά θλίψη και οδύνη για το χαμό των δύο συγχωριανών και τονίζει:

«Αυτό που προέχει από όλους μας, είναι να διατηρηθεί η ηρεμία και να διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού η κοινωνική συνοχή του χωριού μας.

Εμείς ως Σύλλογος αλλά και όλο το χωριό ,θα είμαστε δίπλα στις οικογένειες στο βαρύ πένθος και στο σταυρό του μαρτυρίου που σηκώνουν, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς για να απαλύνουμε όσο μπορούμε το πόνο τους, βοηθώντας τους όπου χρειαστεί και όπου μας ζητηθεί για να κλείσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα και ανώδυνα η πληγή που άνοιξε στο χωριό μας.

Ο Σύλλογος μας, μαζί με το Δήμο Ανωγείων και όλους τους άλλους φορείς, αλλά και με τους ανθρώπους που κατέχουν ένα “ειδικό” και “ηθικό” βάρος, μέσα και έξω από το χωριό, θα πρέπει άμεσα να πάρουμε ουσιαστικές πρωτοβουλίες ώστε να υπάρξει ο τερματισμός του θλιβερού γεγονότος.

Παράλληλα, όμως, θα πρέπει να προβληματιστούμε έντονα για το πρωτόγνωρο διπλό φονικό, που έρχεται να συμπληρώσει το φονικό που είχε γίνει πριν 3 χρόνια, του Μανόλη Στρατάκη, και να ενεργοποιηθούμε με όλες μας τις δυνάμεις, προς την σωστή κατεύθυνση, κάνοντας πρώτα την αυτοκριτική μας και μια σωστή εκ βάθους ενδοσκόπηση της Ανωγειανής κοινωνίας, όπου ζούμε, χωρίς όμως να εθελοτυφλούμε, βλέποντας κατάματα τις πικρές αλήθειες και τα κακώς κείμενα. Σε όποια  συμπεράσματα καταλήξουμε και όποια προβλήματα αναδείξουμε, να αναζητήσουμε και να δώσουμε όλοι μαζί ενωμένοι τις δραστικές και καίριες λύσεις, ώστε να σταματήσουμε να θρηνούμε άδικα θύματα και να δικάζουμε θύτες.

Προς αυτήν την κατεύθυνση θα ζητήσουμε να είναι στο πλευρό μας, η συντεταγμένη η Ελληνική πολιτεία και όλοι οι θεσμοί που εκπροσωπεί, όπως η πανεπιστημιακή κοινότητα, η δικαιοσύνη, η αστυνομία, όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης και όσοι θεσμοί χρειαστούν για το σκοπό αυτό.

Καταδικάζουμε απερίφραστα την οπλοφορία και την οπλοχρησία που είναι μια από τις μεγαλύτερες αιτίες, εν καιρώ ειρήνης και εν έτη 2020, να κυλάει αθώο αίμα στους δρόμους του χωριού μας.

Τα Ανώγεια είναι ένα πολύπαθο χωριό, ένας τόπος που έχει αναγεννηθεί τρεις φορές μέσα από τα ολοκαυτώματα και τις στάχτες του, ένα χωριό σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης, του Πολιτισμού, της Φιλοξενίας, της Παράδοσης και της Βαριάς Ιστορίας των Προγόνων μας, δεν πρέπει, δεν μπορούμε και δεν έχουμε το δικαίωμα να το αμαυρώνουμε με σκοτεινές σελίδες πάνω στο «φωτεινό βιβλίο» του τόπου μας.

Οι θλιβερές στιγμές που ζούμε απαιτούν βαθιά περισυλλογή. Κάνοντας όλοι μας ένα βήμα πίσω, φωτίζοντας ξανά τον παλιό αξιακό κώδικα και τις αρχές που μας δίδαξαν οι άνθρωποι που έκαναν τα Ανώγεια μεγάλα, επαναπροσδιορίζοντας βασικές λέξεις και έννοιες που έχουν αρχίσει να χάνονται και να φθίνουν όπως, ο Σεβασμός, η Τιμή, το Δίκιο, η Ανθρωπιά, καθώς και τους ιερούς δεσμούς, της συγγένειας, της κουμπαριάς, της συντεκνιάς, και δίνοντας επιτέλους στο υπέρτατο αγαθό της ζωής το πραγματικό νόημα που της αξίζει και όχι ευτελίζοντας την.

Μόνο με σεβασμό, αλληλεγγύη και αγάπη προς στον συνάνθρωπο μας, τον συγχωριανό μας, χωρίς εγωισμούς, μονιασμένοι και δυνατοί μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά ως Ανωγειανή κοινωνία».