Ξεχνιούνται και δημιουργούν ζωγραφίζοντας. Γυναίκες, μέλη του ΚΑΠΗ Κομοτηνής, βρίσκουν το δικό τους καταφύγιο στην έμπνευση, στα πινέλα και στα χρώματα. Η πίεση της καθημερινότητας, τα προβλήματα της οικογένειας, η μοναξιά και η στεναχώρια, όταν τα δραστήρια κορίτσια διαβαίνουν το κατώφλι του εργαστηρίου, ξεχνιούνται με μιας.
«Είμαι για τρίτη χρονιά εδώ» δηλώνει η κα Μαρούλα την ώρα που βάφει με γαλάζιο και πράσινο μια πέτρα που κρατά στα χέρια της. Βρίσκεται στο χώρο τουλάχιστον δύο ώρες σε κάθε συνάντηση. «Ήθελα από μικρό κορίτσι να ασχοληθώ με την ζωγραφική, αλλά λόγω των υποχρεώσεων δεν μπορούσα» δηλώνει και προσθέτει «μετά τα εξήντα και με τα παιδιά να έχουν πάρει το δρόμο τους κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα. Έχω κατορθώσει να δημιουργώ πράγματα που οι φίλες μου τα θαυμάζουν» δηλώνει με καμάρι η κα Μαρούλα. Πιο εκεί η κα Ειρήνη που μιλά με αγάπη για τον δάσκαλό της, τον κ. Θέμο. Όχι άδικα, είναι αυτός που τις χάρισε έναν αλλιώτικο κόσμο. «Με την δημιουργία ξεχνάμε τα προβλήματα μας» δηλώνει προσθέτοντας « είναι μεγάλο το ενδιαφέρον, γίναμε δύο γκρουπ γιατί ο αριθμός των γυναικών αυξήθηκε.»
Ανεμόμυλοι, βουνά, θάλασσες, φάροι, ποτάμια, δάση, πολύχρωμες δημιουργίες από τα χέρια εκείνων των κοριτσιών που πέρασαν τα 60 και βρέθηκαν μόνες στο σπίτι, όχι, όμως, για πολύ… Άνοιξαν την πόρτα και πέρασαν στο Εργαστήρι Ζωγραφικής, ένα αλλιώτικο στέκι λησμονιάς των προβλημάτων, έμπνευσης και δημιουργίας.
Φώτο: Τα κορίτσια στο εργαστήρι Ζωγραφικής Φωτογράφος: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος