Ο Αζιφ Αζίφ ήταν μικρό αγοράκι όταν ο πατέρας του, ο Ναζίφ από τα βουνά της Άνω Βυρσίνης βρέθηκε στα βουνά της Βορείου Ηπείρου. «Άφησε πίσω εμάς και βρέθηκε να πολεμά σε μακρινό τόπο για την πατρίδα» μας είπε. Τον συναντήσαμε με ένα δάκρυ στα μάτια, αλλά και πολύ περηφάνια για τον πατέρα και τους συγχωριανούς του που αμέσως δήλωσαν το δικό τους παρόν στις ηρωϊκές εκείνες στιγμές.
«Ήταν 22 ετών όταν πολέμησε στην Αλβανία» λέει και προσθέτει «νίκησε η πατρίδα μας αλλά η χαρά κράτησε για λίγο, ύστερα ήρθαν οι Γερμανοί και σε μας εδώ στη Θράκη οι Βούλγαροι, οι δυσκολίες δεν είχαν τελειώσει.» Ηταν κι άλλοι μουσουλμάνοι από το χωριό σας; Τον ρωτήσαμε. «Ναι, όσοι ήταν σε στρατεύσιμη ηλικία. Ένας μάλιστα έμεινε για πάντα εκεί, ο Οσμάν Αχμέτ δεν ξαναγύρισε στους γονείς του, ήταν νεαρό παληκάρι.»
Όπως λέει ο Αζιφ Αζίφ ο πατέρας του δεν μιλούσε πολύ για τις κακουχίες που συνάντησε. «Σχεδόν δεν έλεγε τίποτα.» λέει και προσθέτει « Οι γονείς του ήταν χαρούμενοι όταν το παιδί τους γύρισε ζωντανό. Η επικοινωνία ήταν δύσκολη τότε για όλους, για τους κατοίκους της ορεινής Ροδόπης σχεδόν αδύνατη. Θυμάμαι η γιαγιά για πολλά χρόνια μιλούσε για τη χαρά που ένοιωσε όταν τον είδε να παίρνει το δρόμο προς το σπίτι.»
Περήφανος που ο πατέρας του, το χωριό του, ο τόπος του έχουν συμμετοχή στο Έπος του 40 προσθέτει σχεδόν ντροπαλά «ήταν κι άλλοι μουσουλμάνοι από το χωριό μας και την γύρω περιοχή, δεν ήταν μόνο ο πατέρας μου.» Όσον αφορά στο μήνυμά που περνούν σήμερα οι ηρωϊκές εκείνες στιγμές; «Ειρήνη! Δεν πάρχει ωραιότερο πράγμα.» λέει και σκουπίζει το δάκρυ του.
Φώτο: Αζίφ Αζίφ ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος