Ένα ταχυδρομικό περιστέρι έφερε κοντά δύο φίλους των ταχυδρομικών περιστεριών, έναν Έλληνα, τον κ. Σίμο Κωνσταντίνο, πρόεδρο του Συλλόγου 31 Θράκης και έναν Τούρκο από την περιοχής της Κεσσάνη στην γειτονική χώρα. Ένα “εκπαιδευτικό ταξίδι“, που ξεκίνησε από την Ασπροβάλτα με στόχο την επιστροφή στην Κομοτηνή δεν εξελίχθηκε και τόσο «ομαλά» για το ταχυδρομικό περιστέρι του πρώτου, καθώς βρέθηκε στα χέρια Τούρκου ιδιοκτήτη, στην Κεσσάνη.
“Με τα ταχυδρομικά περιστέρια κάνουμε πάρα πολλούς αγώνες. Από την Ασπροβάλτα μέχρι την Κομοτηνή είναι περίπου 155 χιλιόμετρα. Όλα τα πουλιά ηλικίας από τριών έως πέντε και έξι μηνών, δεν έχουμε μεγαλύτερα, κάνουν αυτή την διαδρομή στο στάδιο της εκπαίδευσης. Τα συγκεκριμένα πουλιά τα είχαμε αφήσει νωρίτερα από την Καβάλα.
Καβάλα – Κομοτηνή κατάφεραν και επέστρεψαν σε μια ώρα είναι πολύ καλή ταχύτητα. Στην Ασπροβάλτα επειδή υπάρχει ένα σύμπλεγμα με μεγάλα βουνά τα πουλιά μπερδεύονται, η μόνη διέξοδος είναι η θάλασσα. Στη θάλασσα είναι δύσκολο να πετάξει το πουλί γιατί αυτά βάζουν σημάδια οροσειρές, βουνά. Έτσι, γυρίζουν τις πιο πολλές φορές πίσω. Κι αναγκαστικά βρίσκουν διέξοδο στον κάμπο των Σερρών, όπου και από εκεί έχουμε απώλειες.” εξήγησε ο κος Κώστας Σίμος.
Μάλιστα, όπως σημείωσε στο τελευταίο εκπαιδευτικό ταξίδι χάθηκε το 80% των πουλιών. “Επειδή στα πόδια τους τις περισσότερες φορές στο ένα έχουμε το δαχτυλίδι του Συλλόγου, της Ομοσπονδίας και στο άλλο δαχτυλίδι με το όνομα μας, την διεύθυνση, την πόλη το ένα περιστέρι που χάθηκε εντοπίστηκε στην Κεσσάνη. Ο Τούρκος είδε το όνομα Κομοτηνή και πήρε το τηλέφωνό στην Γερμανία, σε έναν Κομοτηναίο μουσουλμάνο. Εκείνος επικοινώνησε μαζί μου και γνωριστήκαμε κι από ένα περιστέρι αναπτύξαμε και μια φιλία.” δήλωσε ο κος Κώστας Σίμος αποκαλύπτοντας, πως ήταν “να έρθει στην Κομοτηνή, να γνωριστούν κι από κοντά, να μιλήσουν για την κοινή μεγάλη τους αγάπη για τα ταχυδρομικά περιστέρια . Ωστόσο, ο κορονοϊός άλλαξε τα σχέδια. Εκείνο το περιστέρι πάντως προσαρμόστηκε και στην Κεσσάνη, ζευγάρωσε, έκανε και τα δικά του πουλιά… Πάρα πολλές φορές με τα περιστέρια έχουμε κάνει μεγάλες γνωριμίες. Γνωρίσαμε ανθρώπους με ταχυδρομικά περιστέρια από την Γερμανία, από την Αμερική. Μας έστειλαν και περιστέρια και «δακτυλίδια». Η αγάπη για τα πτηνά και τα ταχυδρομικά περιστέρια είναι μια αγάπη που ενώνει.” δήλωσε ο κος Σίμος προσθέτοντας πως πρόκειται για μεγάλη αγάπη, μεγάλο πάθος ειδικά για το Ταχυδρομικό περιστέρι!
“Μπορεί τα έξοδα για την φροντίδα τους να είναι πολλά, για προπονήσεις, τροφές, εμβόλια, μπορούν και σου χαρίζουν όμως τρομερές στιγμές.” λέει ο κος Σίμος και με την χαρά μικρού παιδιού προσθέτει, “Δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς νιώθω με την επιστροφή τους. Δεν μπορείτε να φανταστείτε! Το λέω κι ανατριχιάζω.”
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει πάντα “Έναν από εμάς, έναν οποιοδήποτε άνθρωπο, να τον πάρουν με κλειστά μάτια, να τον αφήσουν από διακόσια χιλιόμετρα, να τον ρίξουν σε ένα κάμπο, ένα χωράφι να γυρίσει, δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω. Φανταστείτε αυτό το πουλί. 4-5-6 μηνών, γιατί σε αυτή την ηλικία τα εκπαιδεύουμε και τα πετάμε να έρχεται από τόσα χιλιόμετρα. Είναι άθλος. Άθλος! Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια κι πολλοί έπαινοι στο Ταχυδρομικό περιστέρι.”
Φώτο: Ο κος Κώστας Σίμος
Ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος