Γιώργος Μαυρομάτης, καθηγητής διαπολιτισμικής εκπαίδευσης: «Αμα ξέρουμε τι θέλουμε θα βρούμε πώς να το κάνουμε.»

«Ήμουν σε όλη τη διάρκεια αυτού του Προγράμματος, τότε ως ερευνητής, μετά ως δάσκαλος που εφάρμοσε το υλικό και μετά ως υπεύθυνος δράσεων μέσα στο Πρόγραμμα και τώρα ως συνεργάτης» δηλώνει στην ΕΡΤ Κομοτηνής ο κος Γιώργος Μαυρομάτης,  καθηγητής διαπολιτισμικής εκπαίδευσης στην Παιδαγωγική Σχολή του ΔΠΘ στην Αλεξανδρούπολη. Ξεκίνησε να δουλεύει στο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων από το 1997. Αναστοχαζόμενος και ο ίδιος αυτή την πορεία στέκεται στο θέμα των βιβλίων, του υλικού και των δασκάλων…

«Είχα την ευκαιρία να δω από κοντά να δουλεύουν κι άλλα προγράμματα ανάλογα. Για μένα το σημαντικότερο που πέτυχε είναι η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και το υλικό. Το υλικό αυτό είναι κατά τη γνώμη μου είναι το καλύτερο εκπαιδευτικό υλικό που θα μπορούσε να υπάρξει ποτέ σε ελληνικό σχολείο. Το θέμα είναι ότι πάρα πολύς κόσμος είναι μαθημένος να σκέφτεται για το εκπαιδευτικό υλικό με όρους δεν ξέρω κι εγώ πώς να τους περιγράψω» δηλώνει ο κος Μαυρομάτης παρατηρώντας με προβληματισμό τις αντιδράσεις, που υπάρχουν από μεριάς της Μειονότητας. «Η Μειονότητα λέει: «Εμείς θέλουμε να πάνε καλύτερα τα παιδιά μας». Και ποιο είναι το πρόβλημα τα βιβλία; Μα αν ήταν εμπόδιο τα βιβλία , όλοι θα έπαιρναν βιβλία και θα μάθαιναν, για παράδειγμα όλοι οι μετανάστες που είναι στη Γερμανία θα έπαιρναν καλά βιβλία και θα μάθαιναν Γερμανικά, δεν είναι έτσι. Τα βιβλία θα πρέπει να δουλευτούν με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, από πολύ συγκεκριμένους δασκάλους και με πολύ συγκεκριμένες στοχεύσεις, αυτό δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να το εξασφαλίσει, ούτε το κράτος , ούτε το Πρόγραμμα, ούτε οι Επιθεωρητές, ούτε οι Σύμβουλοι, ούτε οι Συντονιστές. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα.»
Όπως ο ίδιος τονίζει είναι εξαιρετικό το υλικό και μπορεί να δουλέψει και στα δημόσια σχολεία. « Ο δάσκαλος το τι θα κάνει το λέει το αναλυτικό πρόγραμμα. Το υλικό είναι ένα βοήθημα στο δάσκαλο. Μπορεί ο δάσκαλος να πάρει αξιοποιώντας το internet 100 βοηθήματα και να κάνει το μάθημά του ανάλογα με τις ανάγκες της τάξης του. Οπότε, να μας φταίει ένα υλικό είναι τουλάχιστον αφελές κατά τη γνώμη μου.» σημειώνει ο κος Μαυρομάτης.

Όσον αφορά στο ερώτημα εάν και τι θα πρέπει να ακολουθήσει μετά την ολοκλήρωση του ΠΕΜ απαντά πως είναι δύσκολο να πει κανείς τι θα πρέπει να ακολουθήσει γιατί είναι πολύ σημαντικό να δούμε ποια είναι η στόχευση. «Την στόχευση δεν μπορώ να τη θέσω εγώ ούτε ολόκληρη η κοινωνία γιατί υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα στην κοινωνία. Μπορούμε να πούμε ότι όλη η μειονότητα θέλει ένα πράγμα; Δεν μπορούμε να το πούμε» δηλώνει και αναρωτιέται « Ξέρουμε τι θέλει το κράτος για το Ελληνικό Δημόσιο Σχολείο; Τι θέλει να βγάλει στελέχη επιχειρήσεων ή πειθήνιους εργάτες; Και τα δύο δεν γίνεται μάλλον. Οπότε αν δεν ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε να κάνουμε δεν ξέρουμε πώς θα το υπηρετήσουμε».

Καταλήγοντας με την επισήμανση «καλό είναι να κοιτάμε σιγά –σιγά τι θέλουμε, με πολύ σοβαρή συζήτηση με τον εαυτό μας πρώτα και με τους άλλους δίπλα. Αμα ξέρουμε τι θέλουμε θα βρούμε πώς να το κάνουμε.»
Φώτο: Γιώργος Μαυρομάτης ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου