Ικανοποιημένοι από την υλοποίηση του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων (ΠΕΜ) στην περιοχή της Θράκης όλα αυτά τα 22 χρόνια, αλλά και με το ίδιο ερωτηματικό: τι θα ακολουθήσει την επόμενη μέρα; εμφανίστηκαν στις τοποθετήσεις τους σχεδόν το σύνολο από εκείνους που πήραν το λόγο και χαιρέτησαν στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή με αφορμή την ολοκλήρωση αυτής της μεγάλης πορείας.
Ειδικότερα, ο κος Γιάννης Γκαράνης, δήμαρχος Κομοτηνής ανέφερε: «Αν και ο δήμος Κομοτηνής δεν εμπλέκεται ουσιαστικά στο πρόγραμμα ήταν από τους δήμους που εξελίχθηκε το πρόγραμμα, ήμασταν αυτοί που όταν χρειάστηκε η βοήθεια μας και η συνδρομή μας στο Πρόγραμμα, το κάναμε γιατί πιστεύουμε ότι τέτοια προγράμματα βοηθάνε τους συμπολίτες μας και γενικότερα όλη την κοινωνία. Εύχομαι να βρεθεί ένα καινούργιο πρόγραμμα στο οποίο θα μπορέσετε να συνεχίσετε στην περιοχή μας πάντα προς την σωστή κατεύθυνση.»
Ο αντιπεριφερειάρχης Ροδόπης, ο κος Νίκος Τσαλικίδης ανέφερε « Είμαστε θετικοί σε ένα τέτοιο εγχείρημα προκειμένου να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για κοινωνική και πνευματική αναβάθμιση όλων στην περιοχή μας.» συγχαίροντας τις κυρίες Άννα Φραγκουδάκη και Θάλεια Δραγώνα.
Από την πλευρά του ο κος Νίκος Ανταμπούφης , συντονιστής ΠΕΚΕΣ Αν.Μ.Θράκης τόνισε πως « έχει πολύ μεγάλη σημασία αστραπιαία να σκεφτούμε τι συνέβαινε πριν το 1998 και ποια ήταν η εικόνα. Ήταν τολμηρό να μιλήσει κανείς για το ζήτημα, είχε να πάρει άδειες και να περάσει μπάρες. Όλα αυτά αποτελούν παρελθόν κι αυτό είναι σημαντικό» για να καταλήξει λέγοντας «Η συμβολή του Προγράμματος είναι δομική, υπήρξε ο φορέας που υλοποίησε όλη αυτή τη βούληση, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε από πού ξεκίνησε. Ως ΠΕΚΕΣ στον προγραμματισμό τριετίας έχουμε ξεχωρίσει τη μόνιμη και σταθερή ενασχόληση μας με το ζήτημα της μειονοτικής εκπαίδευσης με στόχο την ενίσχυση της όσμωσης στις βαθμίδες και στα είδη της εκπαίδευσης .»
Σύμφωνα με τον κ. Μιχάλη Βασιλειάδη, πρόεδρο της ΕΛΜΕ Ροδόπης μια κοινωνία είναι συντηρητική όταν έστω και ένα παιδί της δεν έχει την ισότιμη πρόσβαση στη γνώση, στη μάθηση. «Η ουσία του ΠΕΜ είναι ότι πολλά παιδιά απέκτησαν πολλά κλειδιά στη γνώση, δεν είναι πια αποκλεισμένα.» Όπως σημείωσε είναι σημαντικός ο αναστοχασμός και η ανατροφοδότηση των 22 ετών. «Θα τους ρωτήσουν οι υπεύθυνοι ποιες είναι οι εμπειρίες σας; Για να υλοποιηθούν αντίστοιχες δράσεις στο ποιοτικό δημόσιο σχολείο.» αναρωτήθηκε για να σημειώσει « Χαίρομαι που πολλά παιδιά της Μειονότητας σπουδάζουν σε πολλά μέρη της χώρας μας γιατί τους δόθηκε αυτή η δυνατότητα.»
Ο κος Δημήτρης Ντούμος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Ξάνθης σημείωσε μεταξύ άλλων : « Ας μην αποτελέσει το σχολείο, οι μαθητές, πεδίο αντιπαράθεσης και επιδιώξεων και προσπάθεια επιβολής των δικών μας (πλειονότητας και μειονότητας) θέσεων και απόψεων αφού κοινός παρανομαστής όλων είναι η μετάδοση της γνώσης στους μικρούς μαθητές» για να προσθέσει: «Απαιτείται σκέψη, ωριμότητα και πνεύμα συνεργασίας κι ένας πραγματικά ειλικρινής διάλογος, ώστε να πάμε στη στοιχειοθέτηση ενός νέου μοντέλου εκπαίδευσης στο πλαίσιο της ισότητας των νέων ευκαιριών για τη Μειονοτική Εκπαίδευση με καθορισμό στόχο και αναλυτικών προγραμμάτων στο μειονοτικό σχολείο με σκοπό την πρόοδο των μαθητών». Για να καταλήξει απευθυνόμενος στις υπεύθυνες του προγράμματος « 22 χρόνια σας μάθαμε καλά αλλά μας μάθατε πολλά.»
Χαιρετισμό απηύθυνε ο κος Βασίλης Συμεωνίδης, Συντονιστής Μειονοτικής Εκπαίδευσης: «Παρά τις όποιες διαφωνίες, αντιρρήσεις ή ενστάσεις μπορεί να είχε κάποιος το ΠΕΜ συνέβαλε σημαντικά στη μείωση της απόστασης ανάμεσα στο δημόσιο και το μειονοτικό σχολείο» είπε.
Ιδιαίτερος και ο χαιρετισμός της Ζωής Γαβριηλίδου στην καταληκτική εκδήλωση για τα 22 χρόνια του ΠΕΜ. « Δεν θα μιλήσω εδώ σήμερα ως Αντιπρυτάνισσα Ακαδημαϊκών Υποθέσεων του Δ.Π.Θ. Θα μιλήσω ως συνεργάτιδα του προγράμματος, ως μέλος του πληρώματος ενός πλοίου που για 22 ολόκληρα χρόνια, ταξίδεψε σε ύδατα άλλοτε ταραγμένα άλλοτε ήρεμα, διέσχυσε συμπληγάδες, όμως κατάφερε να φτάσει στην Ιθάκη.» ανέφερε για να σημειώσει «Συνοδοιπόροι στο ταξίδι αυτό πρωτοπόροι εκπαιδευτικοί που δεν φοβήθηκαν να δοκιμάσουν κάτι νέο, ρηξικέλευθο, μακριά από την ασφάλεια του γνωστού και του πεπατημένου και τη θαλπωρή του by the book, εκπαιδευτικοί οι οποίοι τόλμησαν να εκτεθούν και να μοιραστούν τις εμπειρίες τους σε ένα κλίμα συλλογικότητας, συμμετοχικότητα και συνεργασίας. Και Καπετάνισσες άξιες και ατρόμητες η Άννα η Φραγκουδάκη και η Θάλεια η Δραγώνα.» Στη συνέχεια μίλησε ήδη για μια μεγάλη νοσταλγία, για όσα απλόχερα της χάρισε το πρόγραμμα και σταχυολογώντας τα σημαντικότερα σημείωσε: «μια γόνιμη ανταλλαγή απόψεων και προβληματισμών, μια διαρκή ανατροφοδότηση μέσα από τα σεμινάρια στα οποία έπρεπε να διδάξω στο πλαίσιο του προγράμματος και τα οποία με έβαζαν σε μια διαδικασία διαρκούς αναστοχασμού του πώς διδάσκω και εγώ η ίδια, νέες γνώσεις και ακαδημαϊκές εμπειρίες στα ενδιαφέροντα σεμινάρια στα οποία δίδασκαν άλλοι ομιλητές και τα οποία έκαναν και μένα καλύτερη, τη δημιουργική επαφή με τους εκπαιδευτικούς και τη σταδιακή τους μετάλλαξη από το «Ωραία μας τα λέτε, ελάτε όμως να τα εφαρμόσετε στην τάξη μου» στο «Δοκίμασα όσα προτείνατε και είδα μαθητές που δεν έγραφαν τίποτα να συμμετέχουν και να καταφέρνουν να γράφουν κείμενο τριών σειρών με στοιχειώδη δομή». Όλα αυτά τα χρόνια, είχαμε την αίσθηση ότι στο Πρόγραμμα μπορούσαμε να κάνουμε πράξη ό,τι πιο τολμηρό και γοητευτικό ονειρευόμασταν και που ξέραμε ότι δεν χωρούσε στο τυπικό σχολείο. Και το ευχαριστηθήκαμε πραγματικά.» Για να καταλήξει λέγοντας «Ειλικρινά το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων ήταν το πιο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής μου.Και σας ευχαριστώ για αυτό.»
Φώτο: Στιγμιότυπα από την εκδήλωση ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος