Ο Σωτήρης Πετρόπουλος είναι διευθυντής της ΜΚΟ HIGGS , που έχει στόχο να στηρίξει άλλες Μ.Κ.Ο. μέσα από εκπαιδευτικά σεμινάρια και συμβουλευτική υποστήριξη. Έχει ιδρυθεί το 2015 και έκτοτε έχει υποστηρίξει περισσότερες από 121 Οργανώσεις από τα διάφορα προγράμματα που υλοποιεί και τα οποία θεωρητικά “θεραπεύουν”, βοηθάνε, στηρίζουν οργανώσεις σε όλα τα στάδια της ζωής τους.
«Από τις νεοσύστατες, που τώρα ξεκινάνε μια προσπάθεια, αυτές που ήδη έχουν κάνει τα πρώτα τους βήματα, αλλά θέλουν μια υποστήριξη ώστε να πάνε στο επόμενο στάδιο, καθώς επίσης και οργανώσεις που έχουν χάσει το βηματισμό τους, έχουν ένα πολύ σημαντικό έργο που παράγει ένα θετικό κοινωνικό αντίκτυπο, αλλά θέλουν μια υποστήριξη για να μπουν σε κανάλι σταθεροποίησης και μετά ανάπτυξης.» εξηγεί ο δραστήριος νέος.
Η ελληνική κοινωνία, όπως λέει, λόγω και της κρίσης που έχει περάσει, έχει αρκετές “πληγές” και αρκετά κακώς κείμενα, τα οποία αυτή τη στιγμή το κράτος από μόνο του αδυνατεί να θεραπεύσει στην ολότητά τους. «Αυτό το οποίο βλέπουμε, περνώντας σταδιακά σε μια κοινωνία μεταϋλιστική, αυτή η οποία ενδιαφέρεται περισσότερο για το τι συμβαίνει όχι μόνο σε όρους υλικούς, αλλά και αξιακούς, είναι ολοένα και περισσότερους ανθρώπους που ευαισθητοποιούνται και λένε: «Αυτό θέλω να αλλάξει. Θέλω να προκύψει μια αλλαγή, δεν θέλω να συμβαίνει αυτό στον τόπο μου, στην γειτονιά μου, στην πόλη μου.» Άρα, εκεί έχουμε αρκετούς ανθρώπους, και νέους και μεγαλύτερης ηλικίας, που κινητοποιούνται και θέλουν μέσα συνήθως από την Νομική Μορφή μιας ΜΚΟ να φέρουν ένα θετικό κοινωνικό αντίκτυπο, να αλλάξουν κάτι στην κοινωνία. Κι επειδή οι «πληγές» δεν είναι λίγες είναι πολύ ενδιαφέρον ότι έχουμε τέτοιες πρωτοβουλίες οι οποίες και σε Παγκόσμιο Επίπεδο είναι ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας των πολιτών που έρχεται να δηλώσει παρούσα σε μια κοινωνία που έχει και τα προβλήματά της.»
Στο ερώτημα δε πόσες ΜΚΟ λειτουργούν σήμερα στη χώρα μας ο κος Πετρόπουλος αφού επισημαίνει πως είναι ένα ερώτημα που είναι δύσκολο να το απαντήσει κάποιος κι αυτό γιατί ο όρος ΜΚΟ, Μη Κερδοσκοπική ή Μη Κυβερνητική Οργάνωση, δεν έχει ουσιαστικά κάποια νομική υπόσταση από πίσω. «Συνήθως», όπως εξηγεί, « μ΄αυτόν τον όρο ενσωματώνουμε και συμπεριλαμβάνουμε τις αστικές μη κερδοσκοπικές εταρείες, ιδρύματα, συλλόγους ή σωματεία, και κάποιοι, συμπεριλαμβάνουν και τις ΚΟΙΝΣΕΠ. Επίσης, υπάρχει απουσία Γενικού Μητρώου όπου όλες καταγράφονται κάπου, υπάρχουν επι μέρους Μητρώα σε Υπουργεία, Γενικές Γραμματείες, Περιφέρειες, κ.α. όπου έχουμε πάρα πολλές αλληλοκαλύψεις και δεν ανανεώνονται σχεδόν ποτέ. Οπότε μπορεί να είναι γραμμένη μια οργάνωση που το δήλωσε το 2000 και σήμερα να μην υπάρχει.»
Σύμφωνα με μια εκτίμηση ο αριθμός του αγγίζει τις 60.000 σ΄αυτό το νούμερο προσμετράται ο κάθε Πολιτιστικός, Εξωραϊστικός Σύλλογος και τα Σωματεία κ.α. Αν λάβουμε υπόψιν αυτόν τον διευρυμένο χαρακτηρισμό, τότε το νούμερο είναι πολύ κοντά σε μια πραγματικότητα. «Αυτές που αφορούν εμάς, που έχουν αυτή την οντότητα που σας είπα πλην των ΚΟΙΝΣΕΠ , οι οποίες έχουν ένα θετικό κοινωνικό αντίκτυπο και συνήθως πέρα από τα όρια της γειτονιάς εμείς εκτιμούμε ότι είναι γύρω στις 800 με 1000 εκ των οποίων οι πολύ ενεργές είναι γύρω στις 400. Κάποιες είναι εν υπνώσει, κάποιες κάνουν λίγη δουλειά, αλλά δεν παράγουν πάρα πολύ έργο στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.» τονίζει ο διευθυντής της ΜΚΟ HIGGS.
Μέχρι τη δεκαετία του ‘ 90 σε Παγκόσμιο επίπεδο οι ΜΚΟ ονομαζόντουσαν «Λευκοί Ιππότες», αυτοί οι οποίοι μόνο για το καλό, οι αλληλέγγυοι, έβγαιναν μπροστά και αντιμετώπιζαν το κακό. «Αυτή η εικόνα έχει αμαυρωθεί κατά καιρούς από κάποιες κακο-διαχειρίσεις πόρων. Έχουμε περιπτώσεις και στην Ελλάδα, μεμονωμένες. Μερικές φορές ακούγονται αρνητικά σχόλια στη χώρα μας, αλλά υπάρχει καπνός και όχι φωτιά. Το συνηθέστερο που βλέπουμε σε όλη τη χώρα είναι κάποιοι τρομεροί άνθρωποι με μάτια που λάμπουν από ενθουσιασμό γι αυτό που πάνε να κάνουν, με πολύ ζεστή καρδιά, χαμόγελο και μια τάση να προσφέρουν, το κάνουν αφιλοκερδώς αν όχι βάζοντας από την τσέπη τους» σημειώνει ο κος Πετρόπουλος και τονίζει πως «Αυτή είναι η εικόνα που εγώ γνώρισα γι αυτό και αποφάσισα ότι έχει ένα νόημα να δημιουργηθεί ο Οργανισμός. Διότι αγνοώντας αυτό το οικοσύστημα μέσα από αυτή την εμπειρία το ερωτεύτηκα.»
Όσον αφορά τέλος στην οδηγία που θα έδινε σε κάποιον που θα ήθελε να δραστηριοποιηθεί; «Το σίγουρο που δεν πρέπει να κάνει είναι να καθίσει στον καναπέ του και να το ξεχάσει. Το καλύτερο είναι να δράσει. Το πώς θα δράσει; Εγώ το πρώτο που θα έκανα είναι να εξερευνούσα αν υπάρχει ήδη μια υφιστάμενη Οργάνωση η οποία προσπαθεί να θεραπεύσει αυτό που με ενοχλεί κι εμένα για να εν ταχθώ σ’ αυτή. Άρα σε ένα ήδη υφιστάμενο πλαίσιο να δώσω αυτή την ενέργεια στο πεδίο και θα κρίνω αν μου ταιριάζει, αν συμφωνώ, αν είναι κάτι που με ικανοποιεί. Αν αυτό δεν με ικανοποιεί, τότε θα μπορούσε να σκεφτεί να δημιουργήσει κάτι άλλο. Εκεί δεν πρέπει να είναι ένας, χρειάζεται την ομάδα, ένα ευρύτερο πλαίσιο , έναν κύκλο που να υποστηρίζει να φτιάξει τη δική του Οργάνωση. Σημαντικό είναι να έχει γίνει το πρώτο στάδιο, ώστε να μειωθούν οι αλληλο-επικαλύψεις που στην Ελλάδα δεν είναι και λίγες» δηλώνει ο κος Πετρόπουλος και προσθέτει « Εκεί, βήμα – βήμα, να προσπαθήσει με ίδια μέσα. Σταδιακά, όταν θα έχει αποδείξει ότι η ανάγκη είναι πραγματική και ότι έχει βρει μια συνταγή, ένα ανθρώπινο δυναμικό, μια παρέα, μια θέληση – βούληση, που φέρνει αλλαγή και κάνει θετικά πράγματα στο ό,τι πάει να αντιμετωπίσει, να απευθυνθεί και σε διάφορα κανάλια χρηματοδότησης ώστε να έρθουν να υποστηρίξουν την επέκταση, το μεγάλωμα αυτής της προσπάθειας, ώστε να μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερος και ακόμη μεγαλύτερος αντίκτυπος.»
Φώτο: Πετρόπουλος Σωτήρης ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος