Κινητήριος μοχλός της τοπικής οικονομίας φαίνεται πως είναι με πολλούς τρόπους οι φοιτητές και οι φοιτήτριες του ΔΠΘ. Δεν είναι μόνο πολύ καλό καταναλωτικό κοινό, αλλά και φθηνό εργατικό δυναμικό. Η μεγάλη φοιτητική κοινότητα του ΔΠΘ “ζωντανεύει” πόλη και επιχειρήσεις με τους φοιτητές άλλοτε ως πελάτες και άλλοτε ως εργαζόμενους να δίνουν ξεχωριστό τόνο.
Η Νάντια, ξεκίνησε να εργάζεται ως σερβιτόρα σε καφέ και σε ταβέρνες από την τρίτη μέρα που ήρθε για σπουδές στην Κομοτηνή. Για ένα διάστημα εργάστηκε παράλληλα και σε παιδικό σταθμό. Σήμερα απόφοιτη του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του ΔΠΘ πια εξακολουθεί να εργάζεται ως σερβιτόρα. «Είναι η πιο εύκολη δουλειά που μπορεί να κάνει κανείς;» την ρωτήσαμε για να απαντήσει: «Είναι αυτή που έχεις περισσότερες πιθανότητες να βρεις» απάντησε κι εξήγησε πως είναι η δουλειά που θα σου προσφέρει πιο εύκολα χρήματα. « Είναι πολύ απαιτητική δουλειά, όσο εύκολη κι αν φαίνεται.»
Την συναντήσαμε το απόγευμα. Η κίνηση στους δρόμους είχε κοπάσει. Οι τελευταίοι πελάτες του μεσημεριού είχαν αποχωρήσει κι εκείνη παίρνοντας μικρές απαραίτητες ανάσες στάθηκε να μας μιλήσει για τη δική της καθημερινή προσπάθεια. «Έχεις να κάνεις με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Ο καθένας από αυτούς έχει τις απαιτήσεις του σαν πελάτης, αλλά και την δική του συμπεριφορά, πιο πολύ ψυχολογική είναι η κούραση του σερβιτόρου παρά σωματική. Όταν ο πελάτης δεν έχει όρεξη, τότε ίσως και ο σερβιτόρος να μην έχει. Αν του μιλά με αγένεια ως πελάτης τότε, και ο σερβιτόρος δεν θα έχει διάθεση να είναι διασκεδαστικός και πρόσχαρος.» μας είπε. Όχι άδικα, η αγένεια είναι ένα καθημερινό εμπόδιο που καλείται να υπερπηδήσει. «Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που νομίζουν ότι επειδή κάνουν μια διαφορετική δουλειά είναι ανώτεροί σου.» σημείωσε παρατηρώντας κι εκείνη με μια μικρή δόση φιλοσοφικού στοχασμού ότι η δουλειά εξακολουθεί να “κατατάσσει” τους ανθρώπους και να επιβάλει συμπεριφορές. Ειδικά, όπως λέει, «αν ο εργαζόμενος δεν μπορεί να “βάλει στη θέση” του τον πελάτη.»
Σύμφωνα με την εργαζόμενη απόφοιτη του ΔΠΘ «η πόλη «κρατιέται» από τους φοιτητές σε πάρα πολλούς τομείς και οι καταστηματάρχες προτιμούν να έχουν έναν φοιτητή ως εργαζόμενο. Εργαζόμενοι -Φοιτητές μικρής ηλικίας γιατί αυτοί είναι και πελάτες χωρίς πολλές απαιτήσεις. Οι φοιτητές δεν ενισχύουν μόνο οικονομικά την πόλη, αλλά και ως φθηνό εργατικό δυναμικό.» Όπως εξηγεί πολλοί δέχονται να δουλέψουν παίρνοντας «μαύρα», έτσι αυτό έχει συνέπειες και στους ντόπιους εργαζόμενους.
«Η δουλειά δεν είναι εμπόδιο στη μελέτη. Είναι καθαρά προσωπικό ζήτημα το πώς θα διαβάσεις για να είσαι εντάξει στις υποχρεώσεις σου. Από την 3η μέρα που ήρθα στην πόλη έψαχνα να βρω εργασία γιατί ήμουν αυτοσυντηρούμενη 100%» είπε και πρόσθεσε πως «Αυτό δεν είναι σύνηθες φαινόμενο για έναν φοιτητή. Αλλά υπάρχουν κι αυτοί οι φοιτητές που συντονίζουν την καθημερινότητά τους και τα πράγματα που έχουν να κάνουν δουλεύοντας ταυτόχρονα.»
Όσον αφορά στα σχέδια της για το μέλλον; «Σχέδια αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν. Μόνο όνειρα μπορεί να κάνει κάποιος, όχι σχέδια.» απαντά και προσθέτει εμφανώς προβληματισμένη « Φτάσαμε στο σημείο να παίρνουμε το πτυχίο και να θεωρείται πολυτέλεια η εργασία σε αντικείμενο σχετικό με αυτό που σπούδασες. Εργάζομαι περιστασιακά ως γυμνάστρια, αλλά δεν σταματώ να εργάζομαι στο café γιατί δεν μπορώ να συντηρηθώ με αυτό που σπούδασα.»
Φώτο: Κομοτηνή ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος