Πολλά χρόνια γνωρίζαμε τον κο Αλή Μέρτογλου μέσα από την ενασχόλησή του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η ανάμειξη του στα κοινά είχε πολύ ευχάριστες, αλλά και πολύ δυσάρεστες στιγμές. Στις πρώτες έβλεπε πολλούς κοντά του, στις δεύτερες μέτρησε φίλους. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, εργάζεται σε ένα τελείως διαφορετικό χώρο, στην αρτοποιία!
Τον κ. Αλή Μέρτογλου οι περισσότεροι τον είχαμε γνωρίσει ως αιρετό στις διοικήσεις του Δήμου Κομοτηνής. Στην γειτονιά του, ωστόσο, γνώριζαν καλά και άλλη του μια αγάπη, αυτή για την παρασκευή, φαγητού αρχικά και ψωμιού στη συνέχεια. Κύρια και επαγγελματική, τα τελευταία χρόνια, ενασχόληση αυτή του αρτοποιού. Ο φούρνος αποτέλεσε stavedo σε δύσκολες στιγμές, αλλά και έναυσμα για ένα νέο ξεκίνημα.
«Η δουλειά του φούρναρη είναι πάρα πολύ δύσκολη, απαιτεί συνέπεια τόσο στην ποιότητα του προϊόντος όσο και στις παραδόσεις των παραγγελιών στους πελάτες» μας είπε και μας καλωσόρισε φιλόξενα στο φούρνο που εργάζεται. Τι κι αν δεν είχε ξημερώσει ακόμη, εκείνος είναι εξοικειωμένος με τη δουλειά της νύχτας. «Ξεκινάμε τα ξημερώματα και προσπαθούμε μέχρι το μεσημέρι» ανέφερε μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή «Καθημερινές Ιστορίες».
Υπάρχουν μέρες, όπως μας είπε, που πιάνει με τους συναδέλφους του δουλειά στις δέκα το βράδυ και άλλες πάλι στις δύο τα ξημερώματα. «Είναι δύσκολη η δουλειά του αρτοποιού;» Κατάφαση μάλλον παρά ερώτηση η διατύπωσή μας βλέποντας από κοντά την προσπάθειά τους στις πέντε το πρωί. «Σαφώς και είναι δύσκολη» απάντησε και εξήγησε «είναι νυχτερινή δουλειά, έχει συνεχείς απαιτήσεις για να μπορέσεις να παρουσιάσεις ένα ποιοτικό προϊόν, πρέπει πολλά να κάνεις». Όσον αφορά στη χαρά που παίρνει; Τι άλλο για έναν άνθρωπο που είχε πολυετή ενασχόληση με τα κοινά; «Η συναναστροφή μας με πολύ κόσμο» απάντησε χωρίς να νιώσουμε έκπληξη.
Λίγοι γνωρίζουν ότι ο κος Μέρτογλου είχε εργαστεί για πολλά χρόνια και σε μαγειρείο. Ωστόσο, η μεγάλη του αγάπη τώρα πια είναι το ζυμάρι, το πλάσιμο, η μαγιά, το ψωμί και η χαρά που δίνουν τα προϊόντα τους στον κόσμο, στους πελάτες. Όχι άδικα, αν σκεφτείς ότι τα παρασκευάσματα των αρτοποιών βρίσκονται σε κάθε τραπέζι. Όσον αφορά στις επιλογές του κόσμου; «Πολύ διαφορετικές» σχολίασε κι εξήγησε «Εκείνο πάντως που σίγουρα φαίνεται λόγω της πανδημίας είναι η πτώση της αγοραστικής δύναμης. Ο κόσμος έχει περιορίσει τις επιλογές του. Λίγοι κάνουν το ψωμί μόνοι τους. Αντιθέτως οι πολλοί παίρνουν καθημερινά ψωμί και μικρή ποσότητα προκειμένου να μην έχουν περίσσευμα».
Μεσήλικες με προϋπηρεσία 15 και 20 χρόνων είναι- κατά κύριο λόγο- οι εργαζόμενοι στα αρτοποιία. «Υπάρχουν και οι νεότεροι των 5 και 6 χρόνων, πάντως τα αιτήματα για εργασία «πέφτουν βροχή», τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, οι θέσεις που ανοίγουν πια λιγοστές. «Θέλουν να μάθουν την τέχνη, θέλουν να δουλέψουν, έχουν αλλάξει τα δεδομένα, η κρίση έφερε τα πάνω κάτω, βγαίνουν και πολλά παιδιά από Σχολές» σχολίασε ο κος Μέρτογλου.
«Τι γλυκαίνει την κούραση του αρτοποιού;» τον ρωτήσαμε πριν φύγουμε « Το «ευχαριστώ» του κόσμου και η ικανοποίηση που βλέπει ο αρτοποιός στα μάτια των πελατών» απάντησε και πρόσθεσε «Όταν ο πελάτης μένει ευχαριστημένος, τότε η χαρά η δική μας είναι μεγαλύτερη». Επίσης χαρά μεγάλη δίνουν και οι δοκιμές για την παρασκευή μιας καινούργιας συνταγής που όταν πετυχαίνει η χαρά αυτή γίνεται διπλή. Όμως αυτό είναι θέμα ενός άλλου ρεπορτάζ…
Φώτο: Ο κος Αλή Μέρτογλου ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος