O Κωνσταντίνος Δελέγκος ήταν από τους πρώτους φοιτητές της Νομικής Σχολής Κομοτηνής. Το 1974, ενώ είχε την δυνατότητα να περάσει σε κάποιο άλλο Πανεπιστήμιο, εκείνος από την Πάτρα επέλεξε να βρεθεί όπως λέει στην Κομοτηνή. Στην Κομοτηνή που δεν έπαψε ποτέ να νοιάζεται και να αγάπα όλα αυτά τα 45 χρόνια που μεσολάβησαν από τότε.
Έτσι, ήταν από τους πρώτους που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των διοργανωτών κι έζησε με χαμόγελο στα χείλη και δάκρυα χαράς και συγκίνησης στα μάτια ένα τριήμερο κοντά σε παλιούς συμφοιτητές. «Την είχα δηλώσει πρώτη την Νομική Σχολή της Κομοτηνής» λέει και συγκινείται. Μπροστάρης στην συνάντηση των αποφοίτων 45 χρόνια μετά, όπως μπροστάρης και τότε. Θυμάται, νοσταλγεί, συγκινείται κι αστειεύεται αγκαλιάζοντας φίλους και γνωστούς από το παρελθόν, μακρινό αλλά όχι λησμονημένο.
« Οι μονάδες που συγκέντρωσα μου έδιναν την δυνατότητα να μπω στην Αθήνα, αλλά ήθελα να γνωρίσω συνειδητά την περιοχή. Ήταν τότε ο πρώτος χρόνος λειτουργίας. Δεν υπήρχε τίποτε οργανωμένο στο Πανεπιστήμιο για τους φοιτητές, καμία παροχή, με πολύ κόπο κατεβαίναμε στην Αθήνα και με auto stop ακόμη και καταφέραμε να δημιουργήσουμε την Λέσχη , την Φοιτητική Εστία. Τον πρώτο καιρό μάλιστα με παρέμβαση του Υπουργείου Παιδείας εξοικονομήσαμε κουπόνια και σιτιζόμασταν στο εστιατόριο «Αδέρφια». Σιγά –σιγά εξοικονομήσαμε κτίριο δικό μας , την τότε Επιθεώρηση Μέσης Εκπαίδευσης, με παραχωρητήριο από τα συναρμόδια υπουργεία είναι το κτίριο όπου στεγάζεται το μουσείο Καραθεοδωρή.» δηλώνει και περιγράφει εκείνα τα πρώτα χρόνια ως χρόνια μεγάλης κινητικότητας και διεκδικήσεων, «χρόνια ονειρικά και γι αυτό το λόγο νοσταλγικά. Ήρθα και το 2014 έρχομαι ξανά τώρα με πολύ αγάπη . Έχω αγαπήσει την Θράκη γνωρίζω όλα της τα προβλήματα.»
Η Κομοτηνή, όπως λέει ο κος Δελέγκος, είχε στα μάτια του έναν εξωτισμό και μια γοητεία. «Εβραίοι, Αρμένιοι, Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Ρομα, Πομάκοι ένα μωσαϊκό πραγματικά γοητευτικό» δηλώνει χαρακτηριστικά . «Ειδικά η πρώτη δική μου γενιά ήμασταν πάρα πολύ δεμένοι. Κανένα Πανεπιστήμιο σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα δεν είχε τέτοιο δέσιμο. Είμαστε σαν Μασονική Στοά με την καλή έννοια.» δηλώνει και σημειώνει πως: «Μπήκαμε διακόσιοι, μείναμε 120 σήμερα, μετρήσαμε μέχρι 90 πιθανόν να μην θυμηθήκαμε κάποιους. Η πρώτη γενιά προ κόψαμε. Βγάλαμε Υπουργούς , δημάρχους , βουλευτές. Υπήρχε ένας αγώνας επιβίωσης. Πιο άδολα τα χρόνια, πιο αγνά, όσο πιο πίσω πάμε, τόσο πιο αγνά ήταν . Με τα χρόνια έγινε αυτό που έγινε.»
Συγκινημένος και χαρούμενος όπως λέει “χάνεται” στην αγκαλιά της επόμενης φοιτητικής παρέας που τον πλησιάζει και τον αναγνωρίζει. «Ήταν κάτι που ήθελα για αυτό το λόγο ξεκίνησα από την Πάτρα και ήρθα εδώ.» λέει ξανά για την Νομική Σχολή της Κομοτηνής. Τα χρόνια πέρασαν, όχι όμως και η αγάπη του.
Φώτο: Ο Κωνσταντίνος Δελέγκος με αγαπημένους συμφοιτητές του ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος