Τα γυρίσματα των τελευταίων σκηνών της ταινίας «Εξύψωση» συνοδεύτηκαν από γέλια, ανακούφιση, αλλά και δάκρυα. Οι συντελεστές της ταινίας, μπρος και πίσω από την κάμερα, έχουν πολλούς λόγους να αγαπούν αυτή την προσπάθεια που ξεκίνησε το 2015.
Από τότε μέχρι σήμερα κύλησε πολύς χρόνος. Πολλά άλλαξαν, όχι όμως η αγάπη και η διάθεση για δημιουργία Ο Μιχάλης Βαμβακάς, ο σκηνοθέτης της ταινίας και η «ψυχή» της Maik Productions που έχει αναλάβει την παραγωγή κατάφερε και συγκέντρωσε γύρω του 73 ηθοποιούς, αλλά και εικονολήπτες, βοηθούς και φροντιστές όλοι τους με την ίδια διάθεση να δημιουργήσουν. Έτσι, εκείνοι πρώτοι και μετά οι φίλοι και γνωστοί ανυπομονούν να δουν το αποτέλεσμα εκεί γύρω στο Μάιο με δύο προβολές της ταινίας στον Κινηματογράφο ODEON.
«Οι ηθοποιοί είναι όλοι τους Κομοτηναίοι, ανήκουν σε διάφορες ομάδες της πόλης, στην θεατρική ομάδα «Επί Σκηνής» της Μυρσίνης Λαντζουράκη, στην ερασιτεχνική ομάδα του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής και στην Θεατρική Ομάδα της Πολιτιστικής Κίνησης Ροδόπης. «Από μια ταινία μιας μικρής ομάδας πού ήταν στο ξεκίνημά της, το 2015 φτάσαμε στα 73 άτομα μπροστά από την κάμερα σήμερα.» δηλώνει ο Μιχάλης Βαμβακάς και σημειώνει ότι τα γυρίσματα έγιναν όλα στην Κομοτηνή, αλλά και στην παλιά Κομοτηνή με ένα «μαγικό» τρόπο… «Από την παλιά Κομοτηνή, αξιοποιήσαμε φωτογραφίες που αναμορφώσαμε και βάλαμε μέσα ανθρώπους με την τεχνολογία του green screen, δείχνοντας έτσι την πορεία της πόλης, πώς από το 1920 έφτασε μέχρι εδώ.»
Οι τελευταίες σκηνές γυρίστηκαν στο Μέγαρο Στάλιου. «Ο «Αθηνίων» μας φιλοξένησε πολύ ζεστά και με τη βοήθεια του Alma Libre και του Σάκη Νταντανίδη, το κομμωτήριο προσωπολογίας, καταφέραμε να παρουσιάσουμε έναν χορό μιας ομάδας επιφανών Κομοτηναίων, άνθρωποι εκείνης της εποχής. Χρειαζόταν να βρούμε μαλλιά, να βρούμε ρούχα ο καθένας έφερνε ό,τι είχε προσπαθώντας να καλύψουμε τις ανάγκες. Ο Μαρίνος Τόκας έστειλε δυο μουσικούς με τσέλο. Πραγματικά περάσαμε καταπληκτικά.» δηλώνει ο Μιχάλης Βαμβακάς και γελά στην ανάμνηση εκείνων των στιγμών.
Η ταινία διαπραγματεύεται το διάστημα από το 1920 μέχρι το 1930. «Είναι μια ταινία με ένα μεταφυσικό μυστήριο, που πραγματεύεται τις εννέα χορδές της λύρας του Ορφέα που τις είχαν βάλει μέσα σε εννέα μενταγιόν, εννέα φυλαχτά που τα είχε μια ομάδα, μια οργάνωση που ήθελε να βοηθήσει τον κόσμο. Αυτή η ομάδα χωρίστηκε το 1920 γιατί ήθελε ο καθένας τη δύναμη των χορδών της λύρας του Ορφέα για τον εαυτό του. Δεν κατάφεραν να συνεργαστούν για το κοινό καλό και ο καθένας έψαχνε για το δικό του «εγώ» τη δύναμη αυτή.» εξηγεί ο σκηνοθέτης μην αποκαλύπτοντας, όπως είναι φυσικό, τι θα γίνει στο τέλος.
Για τον ίδιο η εμπειρία όλων αυτών των χρόνων που διήρκεσαν τα γυρίσματα ήταν κάτι ξεχωριστό. «Αφήνει όμορφες στιγμές, είναι πραγματικά πλούσια εμπειρία, για μένα είναι κάτι ξεχωριστό. Θέλουμε να δούμε την αντίδραση του κόσμου.» δηλώνει και προτρέπει όλους και όλες: «Να είναι δυνατοί/ές, να προσπαθούν, όταν θέλουν κάτι να το κάνουν για τον τόπο τους και τον πολιτισμό, να μην περιμένουν βοήθεια. Να το κάνουν μόνοι τους και να προχωρούν πάντα με αγάπη.»
Φώτο: Μιχάλης Bαμβακάς,- Δημήτρης Πολίτης ρεπορτάζ-κείμενο-video: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος