Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι εκδηλώσεις στο Αντάμωμα Σιδηροχωριτών. Για 31η φορά στάθηκε αφορμή να βρεθούν και πάλι μαζί οι Σαμμακοβίτες. Μια πρωτοβουλία του Μορφωτικού Ομίλου Ν. Σιδηροχωρίου που συγκίνησε και συγκινεί όλους. Ξεχωριστή η στιγμή της Επιμνημόσυνης δέησης στο Ηρώο των 19 πεσόντων.
Τίμησαν τη μνήμη των 19
Ήταν στο Σιδηροχώρι της Ανατολικής Θράκης ακόμη, τον τόπο καταγωγής των παππούδων και των γιαγιάδων τους, όταν στις 4 Σεπτεμβρίου του 2015 ο τόπος εκκενώθηκε, όπως όλη η Αν. Θράκη, από τους Τούρκους και οι κάτοικοι μετακινήθηκαν προς τα ενδότερα της Τουρκίας. «Άφησαν τα υπάρχοντα τους πίσω. Γύρισαν ξανά και έμειναν μέχρι τον οριστικό διωγμό το 1922.» δηλώνει ο πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου, ο κύριος Γιάννης Κυριαζής και σημειώνει ότι οι Τούρκοι τότε, στον πρώτο διωγμό, είχαν συλλάβει 19 Σαμμακοβίτες τους οποίους τους σφάγιασαν πολύ κοντά στο Σαμμάκοβο και τους άφησαν άταφους. Όταν επέστρεψαν οι Σαμμακοβίτες βρήκαν τα οστά τους.» Σήμερα, στο Νέο Σιδηροχώρι της Ροδόπης, τίμησαν την μνήμη των σφαγιασμένων.
Η κοινή καταγωγή αποτελεί πόλο έλξης
Η κοινή καταγωγή αποτελεί πόλο έλξης των απανταχού Σαμμακοβιτών. « Είναι μια ευκαιρία να βλέπουμε που βρισκόμαστε και να κοιτάμε το μέλλον. Λειτουργεί άλλοτε πιο καλά κι άλλοτε όχι.» δηλώνει ο πρόεδρος κι εξηγεί ότι ο κύριος όγκος των τότε προσφύγων εγκαταστάθηκε στο Νέο Σιδηροχώρι, κάποιοι εγκαταστάθηκαν σε Ξάνθη, Δράμα, Σέρρες, Κιλκίς, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, ακόμη και στο εξωτερικό. Η πρώτη προσπάθεια της συνάντησης ξεκίνησε το 87 με μπροστάρηδες τον Κώστα Βαρβάτο και τον Νίκο Δρίνη .
«Έχει πια καταστεί θεσμός. Όλοι οι χωριανοί το περιμένουν, όπως περιμένουν και την έλευση των Σιδηροχωριτών από τα άλλα μέρη της χώρας.» δηλώνει ο κύριος Κυριαζής προσθέτοντας πως η αναφορά στις κοινές ρίζες είναι πολύ σημαντικό γεγονός.
«Πρέπει να έχουμε τη δύναμη να στεκόμαστε στα πόδια μας και να συνεχίζουμε»
Μπορεί να άφησαν έναν ευλογημένο τόπο πίσω, ένα ορεινό μέρος, με πολύ δάσος, δίπλα στην μαύρη θάλασσα, όπου λειτουργούσαν τα Μεταλλεία Σιδήρου και παρήγαγαν κάρβουνο. Μια μεγάλη επαρχιακή πόλη με 5000 κατοίκους και να έφυγαν διωγμένοι και ξεριζωμένοι, όμως, ποτέ δεν ξέχασαν. «Ήταν άλλος τόπος ο τόπος που τους υποδέχτηκε, όχι ορεινός, αλλά πεδινός με διαφορετική μορφολογία. Με δουλειά και αγώνα κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα καλό χωριό.» δηλώνει με καμάρι ο κος Κυριαζής και μιλά για το μήνυμα που στέλνει αυτή η ξεχωριστή ιστορία του χωριού του. «Βλέπουμε με λύπη τα γεγονότα να επαναλαμβάνονται σήμερα. Πρέπει να έχουμε τη δύναμη να στεκόμαστε στα πόδια μας και να συνεχίζουμε, αυτό είναι το μήνυμα.»
Φώτο: Γιάννης Κυριαζής κείμενο φωτογραφία: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος