Κομοτηνή: Καλλιεργεί ντομάτες με έθνικ μουσική

Ο Χρήστος Μπαϊρας, επτά χρόνια τώρα παράγει βιολογικά προϊόντα, με οργανικούς τρόπους και τη χρήση λίγων βιολογικών φαρμάκων. Έχει δημιουργήσει το «Άναμμα», τον δικό του χώρο παραγωγής, αφήνοντας πίσω την προηγούμενη του δουλειά, αυτή του barman μαζί και το ξενύχτι.Από εκείνα τα χρόνια κράτησε μόνο τη μουσική κι όσο την ακούει καλλιεργώντας, τόσο τα λαχανικά του μεγαλώνουν… 

«Υπάρχουν καλοί και κακοί μικροοργανισμοί. Προσπαθούμε να βοηθήσουμε το έδαφος με γαλακτομύκητες από γιαούρτι, τουρσί και μαγιά. Ψεκάζουμε κομπόστ με τσάι αλλά και ζουμί με γεωσκώληκες, που πάντα βοηθάει» δηλώνει αποκαλύπτοντας τα μυστικά του  και δείχνει με καμάρι τα λαχανικά εποχής που καλλιεργεί στο Αυξέντιο Ξάνθης. «Ποιότητα υπάρχει, ποσότητα όχι γιατί η ποσότητα απαιτεί χέρια και στη βιολογική καλλιέργεια χέρια πολλά, που σημαίνει επιπλέον κόστος.»

Οι βροχές των τελευταίων ημερών ήταν ό,τι χειρότερο για τους καλλιεργητές, καθώς όπως ο κος Μπαϊρας δηλώνει τα λαχανικά ήταν μέσα στο νερό μια εβδομάδα σαπίζοντας την παραγωγή και αχρηστεύοντας πολλές ρίζες.

Πριν επτά χρόνια ο κος Μπαϊρας είχε το δικό του νυχτερινό μαγαζί, έκανε μια μεγάλη στροφή, εγκατέλειψε τη νύχτα και ασχολήθηκε όπως λέει με το ξημέρωμα. «Οι αποφάσεις παίρνονται πάντα αναλόγως με το τι θέλεις, τι ζητάς» δηλώνει ο νεαρός καλλιεργητής πια και σημειώνει «Η νύχτα είναι πολύ όμορφη, έχει όμως ένα ψεύτικο πέπλο. Η ανάμνηση της νεανικής νυχτερινής ζωής και του Bar είναι πολύ μακρινή πια…” Η μουσική, όμως, όχι. Εξακολουθεί να τον συντροφεύει και τις ντομάτες του τις μεγαλώνει με έθνικ ήχους! Την μουσική αυτή επιλέγει να ακούσει όση ώρα διαρκούν οι εργασίες στο μικρό του αγρό.

Ο κος Μπαϊρας προτρέπει τους νέους παραγωγούς να στηριχτούν στις δυνάμεις τους. «Ό,τι άλλο ακούσουν δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα,είναι λίγο ωραιοποιημένο, ένα μικρό ψέμα. Δεν υπάρχει πραγματική βοήθεια. Ό,τι κάνει κανείς, το κάνει μόνος του. Χρειάζεται δουλειά, κόπο, χέρια και δύναμη. Εσωτερική δύναμη γιατί τα αποτελέσματα πολλές φορές δεν είναι ενθαρρυντικά ιδιαίτερα στο ξεκίνημα και αρχίζεις να απογοητεύεσαι. Οπότε, ό,τι κάνεις μόνος σου.» δηλώνει και προσθέτει « Αν έχει απόδοση η εργασία σου, αποδίδεις κι εσύ περισσότερο. Όταν βλέπεις ότι δεν αποδίδει, αρχίζεις κι απογοητεύεσαι κι εκεί γίνεται το εσωτερικό κλικ αν θα συνεχίσεις ή όχι;» λέει και συνεχίζει να προσπαθεί ακούγοντας έθνικ μουσική και δουλεύοντας με σεβασμό στο περιβάλλον και στον άνθρωπο τον τελικό αποδέκτη των προϊόντων του.
Φώτο: Ο Χρήστος Μπαϊρας κρατά στα χέρια τις ντομάτες που καλλιεργεί με έθνικ μουσική ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου