Ο Αλέξανδρος Κολετζαρίδης, έμπορος ειδών υγιεινής , όταν ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα τοποθετούσε πλακάκια πεζοδρομίου και κράσπεδα. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με το εμπόριο ειδών υγιεινής. Όταν,όμως, μετά από χρόνια, βγήκε στη σύνταξη ανακάλυψε ένα άλλο ταλέντο… Τοποθετώντας πέτρες τη μια δίπλα στην άλλη σχημάτιζε πολύ όμορφα ψηφιδωτά σε όλες τις άδειες επιφάνειες και τους τοίχους του σπιτιού του…
Το έναυσμα δόθηκε σε μια εκδρομή στη Ρόδο, εκεί είδε καλυμμένες τις εξωτερικές επιφάνειες των σπιτιών με μικρές πέτρες και είπε: «Γιατί όχι;» Έτσι, με την επιστροφή του ξεκίνησε να μαζεύει πέτρες από τις παραλίες τη περιοχής. Η αρχή έγινε με ένα μικρό κομμάτι στην είσοδο του σπιτιού, μέχρι που κομμάτι-κομμάτι σε πέντε χρόνια κάλυψε το εξωτερικό με λογιών λογιών πέτρες. “Όλες αυτές οι πέτρες μαζεύτηκαν μια- μια από τη θάλασσα. Πόσες «μετάνοιες» έκανα για να τις μαζέψω κι εγώ δεν ξέρω. Εκατομμύρια πέτρες, μαύρες, άσπρες, μικρές μεγάλες, όλες στο ίδιο σχέδιο, στο ίδιο κόψιμο για να να ταιριάζουν» δηλώνει και μιλά για την πολύ πλούσια θεματολογία με σχέδια από τους μύθους του Αισώπου, αλλά και δελφίνια, δικέφαλοι αετοί, ζώα της ζούγκλας . «Το σχέδιο γίνεται πρώτα στο χαρτί, μετά το περνά στον τοίχο και βάζει ένα προς ένα τα πετραδάκια.»
Η αντίδραση των υπολοίπων μελών της οικογένειας τον ενθουσίασε. « Όλοι ενθουσιάστηκαν από την δημιουργία.» δηλώνει κι εξηγεί αγγίζοντας το έργο του ότι οι πέτρες είναι κολλημένες με τσιμέντο. Τετραγωνάκι – τετραγωνάκι η δουλειά κυλούσε κι εκείνος ένιωθε ευχάριστα ανυπομονώντας να ξεκινήσει. « Όλα αυτά από τη θάλασσα κουβαλημένα. Ένα – ένα όλα από τη θάλασσα. Ένα καλοκαίρι μάζευα πέτρες. Εκατομμύρια πέτρες. Χρειάστηκε να πάω πάνω κάτω πολλές φορές. Με τις πέτρες είχα εξοικείωση λόγω του επαγγέλματος.»
Μαθητευόμενος δίπλα του δεν υπήρξε κανείς, δύσκολη δουλειά, απαιτεί μεράκι, υπομονή, επιμονή, καλό χέρι, οπότε ο δάσκαλος κρατά τα μυστικά της «τέχνης» του και καμαρώνει για την ψιλοδουλειά του. Αυτό που περισσότερο τον δυσκόλεψε ήταν να εντοπίσει τις κατάλληλες πέτρες. «Έψαχνα τις πέτρες. Από το Φανάρι μέχρι την Αλεξανδρούπολη όλες τις θάλασσες τις έχω γυρίσει για να βρω τις πέτρες. Τις καλύτερες πέτρες τις βρήκα στα Πετρωτά. Οι μαύρες είναι όλες από τα Πετρωτά. Στη Χίο υπάρχουν πολλές όμορφες πέτρες. Εδώ είναι σπάνιες και τις μάζεψα μια – μια.»
Τώρα που το έργο έχει τελειώσει ασχολείται λίγο με το μπαξέ του και πολύ με τα καθήκοντα του αντιπροέδρου στο Σωματείο Συνταξιούχων του ΤΕΒΕ, με συμμετοχή σε εκδρομές, γλέντια και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, παρέα με τους υπόλοιπους συνταξιούχους. Προσεχώς τα μέλη του Σωματείου θα ταξιδέψουν στην Πάρο και στη Νάξο και: Ποιος ξέρει τι ακριβώς θα εντοπίσει πάλι το άγρυπνο βλέμμα του;
Φώτο: Ο κος Αλέκος Κολετζαρίδης με τη σύζυγό του και… όψεις του έργου του Ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος