«Βρισκόμαστε στην περίοδο έναρξης συγκομιδής του κερασιού. Δυστυχώς τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα φέτος διότι η καρπόδεση δεν ήταν πάρα πολύ καλή.» δηλώνει ο κος Λάζαρος Κουροκεχαγιάς, γεωπόνος με πολύ καλή γνώση σε θέματα δενδρο-καλλιέργειας κι εξηγεί μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής ότι η αιτία είναι η κλιματική αλλαγή. Σύμφωνα με μελέτες που εκπονήθηκαν από αμερικανικά πανεπιστήμια για λογαριασμό του Ινστιτούτου φυλλοβόλων δένδρων της Νάουσας οι περιοχές όπως η Νάουσα , περιοχές σχετικά πεδινές στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η περιοχή της Ροδόπης, οικισμοί, όπως τα Θάμνα και οι Ασώματοι, έχουν βγει εκτός ζώνης καλλιέργειας κερασιού λόγω της κλιματικής αλλαγής κάτι που, όπως λέει, είναι πάρα πολύ δυσοίωνο.
« Δυστυχώς έχει αλλάξει το κλίμα μας. Οι πολλοί ήπιοι χειμώνες δημιουργούν μεγάλα προβλήματα καρπόδεσης και σύμφωνα με αυτή την μελέτη ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε πάρα πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο στο μέλλον κάποιος καλλιεργητής να σκεφτεί να καλλιεργήσει το κεράσι στην περιοχή μας. Θα πρέπει να πάμε μια ζώνη πιο πάνω, σε πιο ορεινά τμήματα του Νομού και τέτοια ορεινά τμήματα είναι μόνο τα τμήματα προς τα Πομακοχώρια.» τονίζει ο κος Κουροκεχαγιάς.
«Φέτος, η ποσότητα θα είναι σίγουρα πάρα πολύ μειωμένη, μπορεί και στο μισό» υποστηρίζει ο έμπειρος γεωπόνος εξηγώντας πως αυτό ήδη φαίνεται από τις τιμές που δίνουν οι έμποροι μια που πληρώνουν το καλό κεράσι τουλάχιστον 40 με 50% παραπάνω από ό,τι το πλήρωναν πέρσι.
Άρα, οι τιμές είναι πάρα πολύ καλές για το ποιοτικό κεράσι. Τώρα εδώ στην περιοχή μας δυστυχώς οι παλιές αυτές ποικιλίες που έχουμε δεν μας βοηθάνε. Στην υπόλοιπη χώρα προσαρμόστηκαν στην αλλαγή ποικιλιών και είναι πιο μεγαλόκαρπες, αυτοί οι παραγωγοί θα πετύχουν καλύτερες τιμές. Θα υπάρχει ισοστάθμιση πάλι του εισοδήματος λόγω της πολύ μειωμένης τιμής που υπάρχει.»
Σύμφωνα με τον κ. Κουροκεχαγιά θα πρέπει να βρεθεί μια μέση λύση στην επιλογή των ποικιλιών. «Αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με το κεράσι, θα πρέπει να πάει σε καινούργιες ποικιλίες. Αν κάποιος θέλει να διατηρήσει στον Κερασώνα του και τις εντόπιες ποικιλίες του για παραδοσιακούς και τοπικούς λόγους, ας το κάνει. Για επιχειρηματικούς λόγους όμως όχι.» λέει χαρακτηριστικά και προσθέτει ότι «Το τραγανό της Κομοτηνής δεν έχει κανένα μέλλον γιατί δεν μπορεί να συναγωνιστεί τις καινούργιες ποικιλίες με τίποτα και δεν υπάρχει κανένα εμπορικό ενδιαφέρον. Οι έμποροι έχουν εξαφανιστεί από την περιοχή μας γιατί πάνε και βρίσκουν πολύ μεγαλύτερα, πολύ σκληρότερα, πολύ γλυκύτερα κεράσια από ό,τι αυτά της Κομοτηνής. Δυστυχώς έτσι κινούνται τα πράγματα. Οι παλιές ποικιλίες είναι και λίγο «γερασμένες». Χρειάζεται μια γενική ανανέωση και υπάρχουν πάρα πολλοί παραγωγοί που στράφηκαν προς αυτές τις καλλιέργειες. Δηλαδή, έβγαλαν τα κεράσια τα παλιά και έβαλαν καινούργια, κινούνται προς νέες κατευθύνσεις. Αυτό μένει να το δούμε, σε περίπου τρία με τέσσερα χρόνια που θα βγουν αυτά τα δένδρα σε παραγωγή.»
Ένα ακόμη ανησυχητικό χαρακτηριστικό της περιοχής είναι ότι δεν σημειώνονται εξαγωγές πλέον. «Αν εξαιρέσουμε έναν επαγγελματία που δραστηριοποιείται στην περιοχή μας και ο οποίος φέρνει κεράσια από την Έδεσσα και τη Βέροια και είναι λογικό που συμβαίνει αυτό, το δικό μας κεράσι, με τις προδιαγραφές που έχει, δεν μπορεί να ταξιδέψει. Είναι αδύνατον ένα κεράσι που θα μαζευτεί ροζ να αντέξει σε ένα φορτηγό περισσότερες από τέσσερις μέρες. Αυτό το κεράσι είναι αντιεμπορικό και δεν μπορεί να πάει για εξαγωγή. Άρα ό,τι εξάγεται δεν είναι από την περιοχή μας, αλλά από άλλες περιοχές κι αυτό είναι το χειρότερο από όλα. Για τον επιχειρηματία είναι καλό, αλλά για την περιοχή μας δεν «περπατάει».»
Τέλος, όπως σημειώνει ο κος Κουροκεχαγιάς πάρα πολλοί κερασο-παραγωγοί εγκατέλειψαν την καλλιέργεια γιατί δεν υπάρχει αγοραστικό ενδιαφέρον κι αυτοί που συνεχίζουν να τα καλλιεργούν, τα καλλιεργούν για να κάνουν το χατήρι των πατεράδων και των παππούδων , δεν γίνεται σωστά η δουλειά. «Δυστυχώς και συνάδελφοι γεωπόνοι κινούνται σε κατευθύνσεις πάρα πολλοί εμπορικές. Η επιστημονική κατάρτιση φαίνεται από τα δένδρα . Αν κάνεις μια βόλτα μπορείς να καταλάβεις ότι και ο παραγωγός δεν δούλεψε σωστά , αλλά και η κατεύθυνση που πήρε θυμίζει «σκηνικό» τριάντα χρόνια πίσω. Αυτό που φαίνεται να ενδιαφέρει την επιστημονική κερασοπαραγωγική κοινότητα είναι καθαρά η πώληση.» δηλώνει μην κρύβοντας τον προβληματισμό του και προσθέτει: «Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα στη Ροδόπη. Αν πάτε σε άλλους Νομούς θα καταλάβετε τι ακριβώς συμβαίνει. Τεράστια διαφορά το ένα κτήμα με το άλλο, ο ένας επιστήμονας με τον άλλον , ο ένας παραγωγός με τον άλλον…»
Φώτο: Λάζαρος Κουροκεχαγιάς ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος