Κομοτηνή: Μια ιστορία από την Μπανού

Η 25χρονη Μπανού, κάτοικος του χωριού Μίσχου Ροδόπης, εργάζεται και μεγαλώνει, με τη βοήθεια της γιαγιάς της, ένα κοριτσάκι τριών χρονών. Κάθε μέρα κατεβαίνει με το αυτοκίνητο στην πόλη για να βγάλει το μεροκάματό της. «Πάντα υπάρχουν μικρά προβλήματα, αλλά τα αντιμετωπίζω με ψυχραιμία. Αν έχεις καλή διάθεση, όλα γίνονται έτσι όπως πρέπει» δηλώνει η Μπανού σπεύδοντας να σημειώσει ότι πολλά ζητήματα στο χώρο της μουσουλμανικής μειονότητας είναι δύσκολα για τις γυναίκες. «Η γυναίκα αν θέλει μπορεί να σταθεί στα πόδια της» τονίζει η ίδια.

Μιλά με ευχέρεια τα ελληνικά, ζητούμενο για πολλές γυναίκες της μουσουλμανικής μειονότητας ακόμη και σήμερα. Όχι τυχαία. «Πήγα στο δημόσιο σχολείο και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Αυτό με βοήθησε πολύ. Τη στιγμή που είσαι Έλληνας πολίτης θα πρέπει να ξέρεις τα ελληνικά πολύ καλά. Το να πας στη Γερμανία και να μην ξέρεις τα γερμανικά δεν γίνεται» δηλώνει σπεύδοντας να προσθέσει «από τη στιγμή που γράφει η ταυτότητα «Έλληνας πολίτης » θα πρέπει να γνωρίζεις καλά την ελληνική γλώσσα. Θα χρειαστεί κάπου να πας, στο Νοσοκομείο για παράδειγμα θα πρέπει να εξηγήσεις το πρόβλημα σου, να πεις τι χρειάζεσαι. Αυτά είναι βασικά που θα πρέπει να τα γνωρίζεις.» Ακόμη και στη Γερμανία η Μπανού πήγαινε σε ελληνικό φροντιστήριο για να μάθει καλύτερα την ελληνική γλώσσα.

Η πρώτη της δουλειά ήταν σε κομμωτήριο. Κι αμέσως μετά σε καφέ. «Δεν δυσκολεύτηκα» δηλώνει και προσθέτει πως στη δουλειά δεν υπάρχει κάτι που να την δυσκολεύει. Ίσως, όπως λέει, μόνο ο χρόνος. «Δεν προλαβαίνω να κάνω πολλά λόγω έλλειψης χρόνου. Η αρχή έγινε, από εδώ και πέρα θα έρχονται τα καλύτερα» λέει με πίστη.

«Το πιο βασικό για μια γυναίκα είναι να είναι ανεξάρτητη. Να στέκεται στα πόδια της. Χωρίς να έχει ανάγκη κάποιον. Έχει τη δύναμη να το κάνει. Οι γυναίκες είναι δυνατές» δηλώνει η Μπανού κι αναφέρει ως παράδειγμα την ίδια «Ξέρω την Μπανού μέχρι που μπορεί να φτάσει. Δεν έβαλα ποτέ στη ζωή μου όρια. Στόχους έχω, όρια όμως δεν έβαλα ποτέ.»
Φώτο:Η Μπανού Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου