Η κίνηση από το μεσημέρι και μετά είναι μειωμένη στην Κομοτηνή. Είναι η ώρα που οι επαγγελματίες οδηγοί ταξί, αξιοποιώντας αυτή την αναγκαστική ανάπαυλα, παίρνουν τις απαραίτητες ανάσες ξεκούρασης στις γνωστές πιάτσες της πόλης. «Μετά τις τρεις είναι πόλη-φάντασμα η Κομοτηνή», λέει ο Σωτήρης Χρηστίδης, αποκαλύπτοντας πως η αναμονή για τον πελάτη μερικές φορές μπορεί να αγγίζει και τις τρεις ώρες.
«Είμαστε παλιοί δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο πια», λέει μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή «Καθημερινές Ιστορίες». Έπιασε για πρώτη φορά το τιμόνι πριν πάνω από είκοσι χρόνια, το μακρινό 1996, «άλλες εποχές, άλλες και καλές», σχολιάζει, εξηγώντας, «σήμερα αν είσαι τυχερός κάνεις 5-6 κούρσες την ημέρα. Τα χωριά δεν κατεβαίνουν, το πιο μακρινό χωριό που θα πάμε πια πελάτη είναι ο Ροδίτης και το Κόσμιο».
Ο φόβος του κορονοϊού κρατά, από ό,τι φαίνεται, τον κόσμο στο σπίτι του. Έτσι, το μόνο που έχουν να περιμένουν είναι η έλευση των φοιτητών. «Οι φοιτητές δεν εμφανίστηκαν ακόμη, πιστεύω τον άλλο μήνα. Είναι οι καλύτεροι πελάτες μας», σημειώνει, αποκαλύπτοντας και το «μάθημα» που έχει ο ίδιος πάρει κάνοντας αυτή τη δουλειά. «Έμαθα να κάνω υπομονή και πάντα στα δύσκολα και στα εύκολα να παλεύω», λέει, και η συνάδελφός του, Φανή Χατζηπεντσίδου κουνά με νόημα το κεφάλι της.
«Η αναδουλειά λόγω της πανδημίας δυσκολεύει τη ζωή των οδηγών ταξί το πρωί, που υποτίθεται ότι υπάρχει κίνηση, περνάει και μια ώρα για να κάνεις κούρσα και το απόγευμα ακόμη και δύο και τρεις ώρες. Η αναμονή δεν είναι ό,τι καλύτερο, το να θέλεις δηλαδή να δουλέψεις και να μην μπορείς», δηλώνει και η ίδια.
Συνήθως άνθρωποι ηλικιωμένοι, άνθρωποι που θέλουν να πάνε στο νοσοκομείο και στο γιατρό είναι οι πιο συχνοί πελάτες τους. «Είμαστε οδηγοί ταξί μαζί και ψυχολόγοι. Με το που μπαίνουν στο ταξί αρχίζουν τη δική τους ιστορία.»
ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος