Κομοτηνή: “Σιγά –σιγά θα φτάσουμε σε ένα πολιτισμό «τσόφλι»”

Μ. Μερακλής: «Βιάζεται ο κόσμος σήμερα να σταθεί, να προσέξει, να καταλάβει.»
Κομοτηνή: “Σιγά –σιγά θα φτάσουμε σε ένα πολιτισμό «τσόφλι»”Επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών αναγορεύτηκε χθες ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, λαογράφος και φιλόλογος Μιχαήλ Μερακλής. Η συμβολή του στη λαογραφία ήταν μεγάλη κυρίως λόγω της συστηματικής επιστημονικής επανεξέτασης κάποιων λαογραφικών θεμάτων και εμπλουτισμού της λαογραφικής ύλης με σύγχρονα θέματα κι αυτό σίγουρα το γνωρίζουν καλά οι μαθητές του κάποτε, τώρα οι ίδιοι καθηγητές.

Κομοτηνή: “Σιγά –σιγά θα φτάσουμε σε ένα πολιτισμό «τσόφλι»”
Οι καθηγητές του ΔΠΘ

Στο αμφιθέατρο του Μουσικού Σχολείου Κομοτηνής παρουσία δεκάδων φοιτητών και κατοίκων της περιοχής καθηγητές του Τμήματος, αλλά και του ΔΠΘ (Οι κ.κ. Μαρία Δημάση, Πηνελόπη Καμπάκη Βουγιουκλή, Μαρίνα Τζιάτζη Παπαγιάννη, Σέργης και Μ. Βαρβούνης) γενικότερα αναφέρθηκαν διεξοδικά στην συμβολή του τιμώμενου. Ενός ανθρώπου που μελέτησε συστηματικά το παραμύθι, την λαϊκή λογοτεχνία, της ποιητικότητας του λαϊκού πολιτισμού.

“Πάντα όταν τιμάτε κάποιος δεν μπορεί παρά να είναι χαρούμενος πολύ περισσότερο γιατί η πρωτοβουλία ξεκίνησε από έναν μαθητή μου, που είναι τώρα καθηγητής εδώ, τον κύριο Σέργης” δήλωσε ο τιμώμενος και σημείωσε για την δική του συμβολή στο χώρο της Λαογραφίας «Κάτι έκανα διότι το απαιτούσαν οι περιστάσεις. Η Λαογραφία ξεκίνησε τον πρώτο καιρό διότι έτσι έπρεπε να κάνει, διότι υποχωρούσε ο παραδοσιακός αγροτικός πολιτισμός κι έπρεπε να διασωθούν όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία και πράγματα, αντικείμενα. Εδώ και πολλά χρόνια η σύγχρονη Λαογραφία, η οποία είναι συνέχεια της παλαιάς μπήκε μέσα στην πόλη. Μπροστά της είχε τον αστικό πολιτισμό, που έπρεπε οπωσδήποτε να συμπεριληφθεί διότι όλα αυτά μαζί συνιστούν το Έθνος, την Πατρίδα μας.»

Κομοτηνή: “Σιγά –σιγά θα φτάσουμε σε ένα πολιτισμό «τσόφλι»”
Ο κος Μερακλής με τη σύζυγό του, πίσω διακρίνεται ο κος Θωμάς Βουγιουκλής.

«Χάσαμε κάτι στο διάβα των χρόνων;» ρωτήσαμε τον κο Μερακλή « Όχι δεν χάσαμε κάτι διότι υπήρχε καιρός. Η έναρξη με την αστική Λαογραφία είχε μπροστά της πολύ περιθώριο, συνεχώς εξελίσσονταν κι έτσι όλα πάνε κανονικά. Το θέμα είναι να μην ξεχάσουμε ότι προϋπήρξε ένας άλλος πολιτισμός, που ήταν κι αυτός δικός μας. Δεν πρέπει να απαρνηθούμε το παρελθόν μας» απάντησε για να προσθέσει «Το κάνουν και οι επιστήμονες κι είναι κακό. Είναι κάποιοι μαθητές μου που ασχολούνται μόνο με την αστική Λαογραφία, η Λαογραφία του αγροτικού πολιτισμού γι αυτούς δεν λέει τίποτα. Είναι δικαιολογημένο διότι οι νέοι άνθρωποι γεννιούνται μέσα στις πόλεις, αναπτύσσονται μέσα στις πόλεις. Οι φορείς του προηγούμενου πολιτισμού ήταν οι αγρότες, στα χωριά. Όλα να τα βλέπουμε σωστά, ρεαλιστικά.»

Κομοτηνή: “Σιγά –σιγά θα φτάσουμε σε ένα πολιτισμό «τσόφλι»”
Η κα Βάντα Παπαϊωάνα, η κα Καλλιόπη Χαίδου και η κα Μαίρη Κοσμίδου στο κοινό της εκδήλωσης.

Σύμφωνα με τον κ. Μερακλή ι η Λαογραφία έχει πολλά να δώσει παρότι υπάρχουν τάσεις επιστημονικές που αδικούν την λαογραφία πιστεύοντας ότι είναι ξεπερασμένη επιστήμη. «Έχουν στο μυαλό τους ότι μαζί με τον αγροτικό πολιτισμό τελείωσε και η αποστολή της Λαογραφίας. Η Λαογραφία δεν είναι των αγροτών, αλλά του λαού ο οποίος λαός εξελίσσεται» σημειώνει. Όπως υποστηρίζει η ταχύτητα είναι ένα βασικό πρόβλημα για στοχασμό της σύγχρονης Λαογραφίας. «Όλα γίνονται γρήγορα, πολλά αφαιρούνται, εγκαταλείπονται και σιγά- σιγά θα φτάσουμε, όχι μόνο εμείς, παγκοσμίως συμβαίνει αυτό, σε ένα πολιτισμό «τσόφλι» δεν θα έχει τίποτα μέσα του, θα είναι μια τυπολατρία , αλλά όχι ουσιαστική λατρεία των πραγμάτων.»

Κομοτηνή: “Σιγά –σιγά θα φτάσουμε σε ένα πολιτισμό «τσόφλι»”Σημειώνοντας πως είναι δύσκολο να καταφέρεις τον σύγχρονο αστό να στραφεί προς τα πίσω αναφέρει το εξής παράδειγμα «‘Όταν βλέπω μια νέα κυρία να την φωνάζει ένα μικρό παιδί «γιαγιά» ξαφνιάζομαι γιατί μέσα στο μυαλό μου έχει «βιδωθεί» μια γιαγιά με άσπρα μαλλιά, με ρυτίδες κ.α.

Κομοτηνή: “Σιγά –σιγά θα φτάσουμε σε ένα πολιτισμό «τσόφλι»”
Οι γυναίκες του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Θρυλορίου “Η Κερασούντα και το Γαρς” φρόντισαν για τα εδέσματα της εκδήλωσης.

«Έπρεπε πρώτα εγώ να προσαρμοστώ στην . εξέλιξη της έννοιας γιαγιάς και τι αυτή σημαίνει. Οι παλιοί ξέρανε πολύ καλά τον αγροτικό πολιτισμό και μπορούσαν να το μεταφέρουν, αυτή η μετάδοσή σιγά –σιγά αδυνατίζει. Έχει σπουδαίο ρόλο να παίξει η αστική Λαογραφία. Ο καλός Λαογράφος πρέπει να έχει μέσα του ζωντανή την έννοια της Παράδοσης. Η Παράδοση υπάρχει, αδυνατίζει σιγά – σιγά, αλλάζει, μεταβάλλεται. Και σήμερα ακόμη δημιουργείται μια παράδοση, για την οποία αύριο – μεθαύριο θα λέμε ότι είναι η παράδοση της αντι-παράδοσης. Βιάζεται ο κόσμος σήμερα να σταθεί, να προσέξει, να καταλάβει. Βιαζόμαστε. Βιαζόμαστε κι αυτό σημαίνει, αν δούμε ετυμολογικά τη λέξη, ότι υφιστάμεθα βιασμό.»
Φώτο: Μ. Μερακλής- στιγμιότυπα από την αναγόρευση ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος