Η “μάχη” των αλιέων

«Τα προβλήματα δεν τελειώνουν εδώ σε μας» δηλώνει ο κος Βαγγέλης, ψαράς στο Πόρτο Λάγος και σπεύδει να τα απαριθμήσει: «δελφίνια, καβούρια, καρέτα-καρέτα. Έχει γεμίσει χελώνες». Σύμφωνα με τον ίδιο τα τελευταία δέκα χρόνια ο πληθυσμός τους συνεχώς αυξάνεται με αποτέλεσμα να «πηγαίνουν στα δίχτυα και να τρώνε τα ψάρια. Φυσικό είναι κιόλας, εμείς είμαστε στο σπίτι τους, έτσι γίνονται ζημιές στα δίχτυα».

Αν και είναι η εποχή της γαρίδας, η γαρίδα έχει εξαφανιστεί. «Μάλλον λόγω των ανεμότρατων. Την «πετυχαίνουν» μικρή τον Οκτώβριο, την βγάζουν όλη κι έχει λιγοστέψει πολύ» δηλώνει και εξηγεί ότι το μεροκάματό τους βγαίνει με «καμία μουρμούρα, κανένα κεφάλι, ίσα-ίσα να συντηρούμαστε.Είναι όλα ίσα βάρκα-ίσα πανιά.»

Μεγάλη ζημιά υφίστανται οι αλιείς του Θρακικού και λόγω των «κουτιών», που τοποθετούν άλλοι αλιείς –επαγγελματίες και ερασιτέχνες με – για να πιάνουν τα χταπόδια. «Αν ρίξεις καμία σακούλα κατά λάθος μέσα στη θάλασσα έρχεται το Λιμενικό και σε γράφει και λέει ότι ρυπαίνεις τη θάλασσα, αυτά που είναι μόνιμη ρύπανση μέσα στη θάλασσα τα προστατεύουν. Μέχρι και σε μια οργιά έχει «κουτιά» και «νταούλια» που κανονικά θα έπρεπε να είναι από δέκα μέτρα και πάνω. Όσο μειώνονται τα χταπόδια, τόσο πληθαίνουν τα καβούρια γιατί τροφή του χταποδιού είναι ο κάβουρας. Αν δεν παρθούν μέτρα σε μια δεκαετία η θάλασσα θα είναι αποχωρητήριο…»

Σύμφωνα με τον έμπειρο αλιέα και οι ερασιτέχνες συμπεριφέρονται ως επαγγελματίες πουλώντας τα ψάρια τους, «δεν ελέγχεται από πουθενά τίποτα και οι ερασιτέχνες λειτουργούν ανεξέλεγκτα.» Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει «Βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας μόνοι μας, αν δεν την προστατέψουμε εμείς τη θάλασσα, που είμαστε επαγγελματίες, που ζούμε από αυτή ποιος θα το κάνει; » αναρωτιέται και πιάνει με το βλέμμα του πάλι να την κοιτάζει σαν να θέλει να βεβαιωθεί ότι είναι καλά.
Φώτο:Ο κύριος Βαγγέλης με τους συναδέλφους του Φωτογράφος: Μαρία Νικολάου