Μητρόπολη Κομοτηνής: Το μήνυμα της Κυριακής

Στην ενότητα της εκκλησίας αναφέρεται η Ιερά Μητρόπολης Μαρωνείας και Κομοτηνής στο “Μήνυμα της Κυριακής”. ” Ἐφ΄ όσον η Εκκλησία ζει μέσα στον κόσμο, ο κίνδυνος της διαιρέσεως υπάρχει πάντοτε” τονίζεται στο μήνυμα και σημειώνεται ότι ο κίνδυνος οφείλεται στον πειρασμό του συμβιβασμού των χριστιανών με τις δυνάμεις αυτού του κόσμου.

Το πλήρες κείμενο του “Μηνύματος της Κυριακής” της Ιεράς Μητροπόλεως Μαρωνείας και Κομοτηνής έχει ως εξής:
Ἡ περικοπή πού διαβάζεται σήμερα, Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἀποτελεῖ μέρος τῆς «Ἀρχιερατικῆς προσευχῆς» τοῦ Κυρίου, τῆς προσευχῆς δηλαδή πού ἀπηύθυνε ὁ Χριστός πρός τόν Θεό Πατέρα λίγο πρίν ἀπό τό πάθος Του. Σ’ αὐτή τήν προσευχή ὁ Μέγας Ἀρχιερέας Ἰησοῦς Χριστός ἔχει συγκεντρωμένο τό ἐνδιαφέρον του στό ἔργο πού ἄρχισε μέσα στόν κόσμο καί πού θά συνεχίσουν οἱ μαθητές τοῦ. Γι’ αὐτό ἀκριβῶς τό ἔργο πού δέν εἶναι ἄλλο παρά ἡ Ἐκκλησία, παρακαλεῖ τόν Θεό Πατέρα.
Οἱ μαθητές του πού εἶναι οἱ πρῶτοι ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας δέν προέρχονται ἀπ’ αὐτόν τόν κόσμο ἀλλ’ ἀπό τόν Θεό «Σοί ἦσαν καί ἐμοί αὐτούς δέδωκας». Ζοῦν ὅμως καί δροῦν μέσα στόν κόσμο, ὁ ὁποῖος ἔχει σάν χαρακτηριστικά του τήν ἁμαρτία, τή φθορά, τήν διάσπαση. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀρχηγός τῆς Ἐκκλησίας, τώρα πού πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς «δόξας» του – καί ἡ δόξα αὐτή εἶναι ὁ σταυρός καί συνάμα ἡ ἀνάσταση καί ἡ ἐπιστροφή στόν Θεό Πατέρα- παρακαλεῖ ἰδιαίτερα: «Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτούς ἐν τῷ ὀνόματί σου, ἴνα ὦσιν ἔν καθώς ἡμεῖς»
Ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας βρίσκεται στό ἐπίκεντρο τῶν σκέψεων καί τῆς προσευχῆς τοῦ Κυρίου, ἑνότητα κατά τό πρότυπο τῆς ἑνότητας τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἐάν ἡ διάσπαση καί τό κομμάτιασμα τοῦ κόσμου σέ ἀλληλομισούμενες ὁμάδες εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας, δηλαδή τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπό τόν Θεό, ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ ἀπόδειξη τῆς θείας καταγωγῆς καί προελεύσεώς της. Μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά συνάξει τά «διηρημένα»· μόνο ὁ Χριστός μπορεῖ νά κάνει «τά ἁμφότερα ἕν», μόνο τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ἡ ἑνοποιός ἀρχή καί ἡ συνεκτική δύναμη τῶν ἀνθρώπων, εἶναι αὐτό πού, κατά τόν ὑμνογράφο, «ὅλον συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς ἐκκλησίας». Ὁ Τριαδικός Θεός, μέ ἄλλα λόγια, εἶναι ὁ ἐγγυητής καί τό θεμέλιό τῆς «μίας, ἅγιας, καθολικῆς καί ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας».
Ἐφ΄ ὅσον ὅμως ἡ Ἐκκλησία ζεῖ μέσα στόν κόσμο, ὁ κίνδυνος τῆς διαιρέσεως ὑπάρχει πάντοτε, κίνδυνος πού ὀφείλεται στόν πειρασμό τοῦ συμβιβασμοῦ τῶν χριστιανῶν μέ τίς δυνάμεις αὐτοῦ του κόσμου. Ὅταν ὅμως ὁ καθένας μας ἀποβλέπει στή «δόξα» πρός τήν ὁποία ἀπέβλεπε καί ὁ Χριστός, δηλαδή στήν ὁδό τοῦ πάθους καί τῆς θυσίας γιά τόν ἀδελφό, ὅταν εἶναι συνδεδεμένος μέ τήν κεφαλή τοῦ σώματος, τόν Χριστό, καί μέ τούς πιστούς πού εἶναι τά ἄλλα μέλη τοῦ σώματος, σύμφωνα μέ τήν εἰκόνα πού συνηθίζει νά χρησιμοποιεῖ γιά τήν Ἐκκλησία ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, τότε ἡ «ζωή ἡ αἰώνιος» γιά τήν ὁποία γίνεται λόγος στήν Ἀρχιερατική Προσευχή τοῦ Χριστοῦ ἀρχίζει ἤδη ἀπό τώρα καί ἡ χαρά τῶν πιστῶν εἶναι πεπληρωμένη