Ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος Φιλιππίδης

«Ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος Χρύσανθος Φιλιππίδης ο Κομοτηναίος αυτός Ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου και στη συνέχεια Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος έμεινε στην ιστορία ως εκείνη η προσωπικότητα που δραστηριοποιήθηκε για την σωτηρία του Ποντιακού ελληνισμού και του ορθόδοξου πληρώματος στην εσχατιά του ελληνισμού, στον Πόντο, σε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο»

δηλώνει ο καθηγητής του ΑΠΘ κ. Ιωάννης Μπάκας, με αφορμή Επιστημονική Διημερίδα που πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή με θέμα τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρύσανθο Φιλιππίδη, που έγινε Μητροπολίτης Τραπεζούντος το 1913 και ήταν ο τελευταίος ιεράρχης αυτής της περιοχής σε μια περίοδο που ο Ποντιακός ελληνισμός γνώριζε τις διώξεις από τους Οθωμανούς αλλά και κρινόταν το μέλλον του.

«Ως αρχιεπίσκοπος Αθηνών επίσης έμεινε στην ιστορία για την πατριωτική του στάση όταν μπήκαν τα γερμανικά στρατεύματα, όταν αρνήθηκε να ορκίσει την κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου η οποία τον οδήγησε σε παραίτηση» δηλώνει ο κος Μπάκας σημειώνοντας πως είναι επίσης γνωστός για τη μεγάλη προσφορά του και τις μελέτες του στην εκκλησιαστική ιστορία και στην εκκλησιαστική γραμματεία γενικότερα. «Γνωστό και μεγάλο του έργο είναι η ισορροπία της Εκκλησίας της Τραπεζούντος, ένα έργο που ακόμη και σήμερα δεν έχει αντικατασταθεί από κανένα άλλο» προσθέτει. Και στο ερώτημα μας αν οι εποχές και οι καταστάσεις γεννούν τις ηγετικές μορφές απαντά:

«Οι καταστάσεις και οι εποχές γεννούν τους ανθρώπους και τους ηγέτες μέσα στην εκκλησία και ο Αρχιεπίσκοπος αναδείχθηκε σε μεγάλη προσωπικότητα γιατί είχε την εμπειρία την εποχής, των καιρών του. Το Πατριαρχείο φρόντιζε να στέλνει στις επαρχίες τους τους ικανούς να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα».
Τι μπορεί, όμως, σήμερα να μας διδάξει η στάση του και η πολιτική του; «Η στάση του και η πολιτική του γενικότερα μπορεί να μας διδάξει πάρα πολλά για τα σημερινά ζητήματα που μας απασχολούν, πολιτικά, εκκλησιαστικά, γιατί μέσα από το έργο του μπορούμε να αντιληφθούμε το πνεύμα του, την οξύνοια του. Ήταν τόσο μεγάλη κι έντονη που εκείνη την εποχή προσπαθούσε να δώσει και πρότεινε λύσεις για ζητήματα που απασχολούν και σήμερα το χώρο μας και την περιοχή μας ευρύτερα» δηλώνει ο κος Μπάκας.

Τέλος, κληθείς να σχολιάσει τις σχέσεις της Ορθόδοξη Εκκλησία με την Ρωσική Εκκλησία δηλώνει «Όπως όλες οι σχέσεις, είτε είναι ανθρώπινες είτε είναι διακρατικές, περνούν από διάφορες φάσεις. Το ζήτημα είναι ότι η Ρωσική Εκκλησία γιορτάζει ένα πολύ σημαντικό γεγονός, τη σχέση της με το Άγιο Όρος και δείχνει τη μεγάλη σημασία που δίνει η Εκκλησία αυτή σ’ αυτήν την σχέση. Που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η σχέση της με την παράδοση την βυζαντινή, με την εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, με τον ελλαδικό χώρο, με τον βυζαντινό πολιτισμό που αναπτύχθηκε. Γίνεται μια έμμεση αναγνώριση όλης αυτής της προσφοράς που δέχτηκε η Ρωσική Εκκλησία από το δικό μας χώρο από το δικό μας περιβάλλον».
Φώτο:Ιωάννης Μπάκας Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου