Πιάνο-γραμμόφωνο με ανακυκλώσιμα υλικά από τον Χρήστο Τσόνια

Σε ένα μικρό, ταπεινό εργαστήρι, σε μια απομακρυσμένη από το κέντρο γειτονιά της Κομοτηνής γίνονται «θαύματα» από τα χέρια ενός σπουδαίου δημιουργού, του Κομοτηναίου Χρήστου Τσόνια. Έργα τέχνης από απορρίμματα, που γίνονται υλικά που ανακυκλώνονται με τον καλύτερο τρόπο χάρη στον σπουδαίο δημιουργό. Τον τελευταίο καιρό η νοσταλγία για την παλιά εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί σε συνδυασμό με την εξαιρετική του γνώση για θέματα τεχνολογίας έδωσαν το καλύτερο αποτέλεσμα: Ένα πιάνο-γραμμόφωνο.

«Ήθελα να δημιουργήσω κάτι που θα δίνει την αίσθηση του παλιού, αλλά ταυτόχρονα θα είναι και κάτι χρηστικό… και φυσικά θα είναι και κάτι όμορφο», δήλωσε ο ίδιος στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή «Καθημερινές Ιστορίες» και αποκάλυψε τα υλικά που χρησιμοποιεί: χαρτόνι, ύφασμα, χαρτί, πλαστικά, μέταλλα, ξύλα, λίγο από όλα.

Συνέλαβε την ιδέα πέρυσι και έκανε την αρχή, ουσιαστικά, όμως, εργάστηκε τους τελευταίους τρεις μήνες. «Το δύσκολο ήταν να κάνω το γραμμόφωνο που είναι από χαρτί και να τα ταιριάξουμε πάνω στο κομμάτι», εξήγησε. «Ένα πιάνο, παίζει σαν πιάνο, ακούγεται η μουσική από το γραμμόφωνο και μπορεί παράλληλα ο χρήστης να παίξει μουσική που την έχεις φέρει με το stick του!»
“Έπρεπε νa ταιριάξουμε το πιάνο, ήταν ένα παλιό Clavinova, αλλά και το χωνί, που είναι από χαρτί και αρκετά μεγάλο σε μέγεθος. Ήταν μια περίπλοκη κατασκευή», σημείωσε ο κ. Τσόνιας, συνεχίζοντας την προσπάθειά του για το μεγάλο έργο που έχει εμπνευστεί, τη δημιουργία ενός συνόλου με μουσικά όργανα, όλα φτιαγμένα από τον ίδιο με ανακυκλώσιμα υλικά. Ήδη, με το έργο αυτό παίρνει μέρος σε διεθνή διαγωνισμό που διοργανώνουν στο Λουξεμβούργο.

Είναι, όπως είπε, η πρώτη κατασκευή που «ξεφεύγει», εξηγώντας πως: “Είναι διαφορετικά κατασκευασμένη, ‘στιβαρή’ και όλα τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι «’ένα κι ένα’, όπως λέει. Πιστεύει ότι το πιάνο-γραμμόφωνο θα αρέσει στον κόσμο. «Έχει ήχο πάρα πολύ καλό ήδη», λέει.

«Το μήνυμα είναι ότι μπορείς να κάνεις ο,τι θες με πράγματα που είναι άχρηστα για άλλους. Τα παίρνεις και δημιουργείς όμορφα πράγματα τα οποία λειτουργούν κιόλας», τονίζει ο κ. Τσόνιας, και πριν επιστρέψει στο εργαστήριο-καταφύγιο μας χαρίσει λίγες μελωδίες με το πιάνο γραμμόφωνο.

ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες: Μαρία Νικολάου