Φυσά δυνατά και σήμερα και ίσως αυτό να κρατήσει μακριά τον 12χρονο Ζήση Βαγγούση από την θάλασσα. Δύτης από τα επτά του χρόνια περνά όσο πιο συχνά γίνεται τον ελεύθερο χρόνο του στον υπέροχο υδάτινο κόσμο.
Κάτοικος των Αβδήρων ζει σε έναν τόπο που κάθε του σημείο μαρτυρά κάτι από την αρχαιότητα, από την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της χώρας μας. Γοητευμένος από τον τόπο του μιλά με καμάρι γι αυτόν. «Κοιτάξτε εκεί! Είναι το Πολύστυλο.» μας λέει και γελά με ικανοποίηση βλέποντας τον θαυμασμό και την έκπληξη που μας προκαλεί η περιοχή του. Μαγεμένος από την ομορφιά της Φύσης έχει βάλει στόχο να την προστατέψει όσο μπορεί.
«Είναι σαν να τρώμε εμείς οι ίδιοι το πλαστικό»
«Πολλές φορές, όταν βουτούσα στη θάλασσα με τον μπαμπά μου, βλέπαμε τα ωραία του δικού της κόσμου της, όπως τα βράχια, τα φύκια, τα ψάρια. Βλέπαμε, όμως, και σκουπίδια, ό,τι μπορείς να φανταστείς, κι αυτό δεν μας άρεσε καθόλου. Κάπως έτσι σκεφτήκαμε πως κάτι έπρεπε να κάνουμε» δηλώνει ο 12χρονος Ζήσης που καιρό τώρα μαζεύει τα σκουπίδια για να δείξει στον κόσμο, σε όλους εμάς, ότι όχι μόνο δεν πρέπει να πετάμε, αλλά θα πρέπει και να μαζεύουμε ό,τι έχουν πετάξει οι άλλοι. «Έχουμε βρει πολλά σκουπίδια στον βυθό, μπουκάλια, πλαστικά, λάστιχα. Ό,τι θέλετε. Κουτιά από κονσέρβες, μπαταρίες. Όλα αυτά καταλήγουν στα ψάρια και από τα ψάρια στο πιάτο μας. Έτσι, είναι σαν να τρώμε και το πλαστικό που πετάμε» δηλώνει απλά, μιλώντας, όμως, πολύ σοφά.
Στις καταδύσεις του ο “μικρός Ζακ Υβ Κουστό” συναντά συχνά ακόμη και νεκρές χελώνες ή άλλα νεκρά ψάρια κι αυτό είναι κάτι που τον στεναχωρεί. «Είναι κρίμα με την αδιαφορία μας να προξενούμε τόσο κακό» λέει και επισημαίνει για μια ακόμη φορά ότι όχι μόνο δεν θα πρέπει να πετάμε σκουπίδια, αλλά και να μαζεύουμε τα σκουπίδια που έχουν πετάξει άλλοι.» Τον τελευταίο καιρό ο Ζήσης με τον πατέρα του, τον, κ. Μιχάλη αξιοποιούν και το Youtube, ανεβάζοντας δικά τους βιντεάκια για να πείσουν για το αυτονόητο, το σεβασμό στο περιβάλλον.
Οι αλιείς καμαρώνουν τον μικρό Ζήση
«Τα πλαστικά που πετά ο κόσμος είναι το κάτι άλλο. Δεν μπορεί να το φανταστεί κανείς. Ο λιμενοβραχίονας είναι γεμάτος μπαταρίες. Είναι ντροπή. Ας ευαισθητοποιηθούμε λιγάκι όλοι μας. Ο καθένας μας πρέπει να κάνει ό,τι και ο Ζήσης » δηλώνει ο Χαράλαμπος Λουκμάς ενθουσιασμένος κι εκείνος από το παράδειγμα του μικρού Ζησή. Λίγα μέτρα πιο εκεί στέκει ο κος Κωνσταντίνος Τσολάκης, πρόεδρος των Επαγγελματιών αλιέων στο λιμάνι των Αβδήρων. «Τα πλαστικά και η ρύπανση της θάλασσας είναι κάτι το τρομακτικό» μας λέει προβληματισμένος και προσθέτει « Ό,τι κυκλοφορεί έξω σε πλαστικό, το βρίσκουμε μέσα στη Θάλασσα: μπουκάλια πλαστικά, λάστιχα από αυτοκίνητα, καρέκλες και ό,τι άλλο μπορεί κάποιος να φανταστεί. Αν έρθετε μια μέρα κοντά μας, όταν σηκώνουμε τα δίχτυα, θα τρομάξετε. Η θάλασσα θέλει να τα αποβάλει όλα αυτά, αλλά δεν μπορεί, είναι πολλά, πάρα πολλά. Θα ήθελα να υπάρχουν και άλλοι σαν τον Ζήση. Τον βλέπουμε και τον καμαρώνουμε» λέει και χαμογέλα αισιόδοξα στη θέα του μικρού που καταφθάνει στο λιμάνι έτοιμος για δράση.
Ο Ζήσης με τον πατέρα του δείχνουν ότι υπάρχει τρόπος να βάλουμε όλοι τα χέρια μας και να διορθώσουμε ό,τι κακό διορθώνεται. Άλλωστε εμείς οι ίδιοι, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, το προκαλούμε στον πλανήτη. Εκείνοι, γιος και πατέρας, ο Ζήσης και ο κος Μιχάλης Βαγγούσης, το κάνουν κάθε φορά που βρίσκονται κοντά στη φύση, στη θάλασσα, στα ποτάμια, στις ακτές παραδίδοντας μαθήματα σεβασμού στο περιβάλλον στην πράξη.
Φώτο: Ο Ζήσης Βαγγούσης ρεπορτάζ-κείμενο- φωτογραφία: Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος