Η Νικολέτα Δασκαλογιάννη δουλεύει στο τηλεφωνικό κέντρο του Νοσοκομείου της Κομοτηνής και είναι αναγκασμένη να κινείται με ένα αναπηρικό αμαξίδιο από το 2009. Καθημερινά σχεδόν ακολουθεί την ίδια διαδρομή, δηλαδή το δρόμο: Νοσοκομείο-ΙΚΑ-Υψηλάντου συναντώντας πολλές δυσκολίες, καθώς η κίνηση στους δρόμους είναι μεγάλη και πολλά αυτοκίνητα κλείνουν τις ράμπες.
«Σαφώς αισθάνομαι απαξιωμένη, ότι κανένας δεν σκέφτεται τις ανάγκες των ατόμων με κινητικά προβλήματα και ενώ όλοι οι αρτιμελής μπορούν να παρκάρουν οπουδήποτε, έστω και αρκετά μακριά από το μαγαζί, όπου είναι να πάνε, κλείνουν τις ράμπες γιατί αυτό βρίσκουν ευκολότερο» δηλώνει η κα Δασκαλογιάννη. Παράλληλα, σημειώνει ότι χειρότερη είναι η κατάσταση που καλούνται να αντιμετωπίσουν ΑμΕΑ από άλλες πόλεις. «Έχω ακούσει ΑμΕΑ από μεγάλα αστικά κέντρα και συμπεραίνω ότι ευτυχώς η Κομοτηνή είναι αρκετά προσβάσιμη. Είναι αναγκαίο να υπάρχουν ράμπες, ευτυχώς που έγινε στην Κομοτηνή ο ποδηλατόδρομος και εξυπηρετηθήκαμε και εμείς με τα αναπηρικά αμαξίδια».
Η κα Δασκαλογιάννη κάνει έκκληση σε όλους να είναι πιο ευαίσθητοι απέναντι στα ΑμΕΑ και παράλληλα καλεί τους ίδιους τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα αναπηρίας: “Να βγουν έξω από το σπίτι και να δραστηριοποιηθούν, για όλους υπάρχουν ευκαιρίες, όλοι μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω από αυτά που συνηθίσαμε να κάνουμε.” Σπεύδοντας να σημειώσει: «Σαφώς υπάρχουν δυσκολίες, αλλά θέλει μεγάλη δύναμη ψυχής να τις υπερπηδήσουμε και να τις ξεπεράσουμε».
Φώτο:Νικολέτα Δασκαλογιάννη Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος