“Nα γνωρίσουν οι νεότερες γενιές την πραγματική ιστορία και τους αγώνες του λαού μας”

Η Τομεακή Επιτροπή Λάρισας του ΚΚΕ, οι Οργανώσεις Λάρισας της ΚΝΕ και το Παράρτημα Λάρισας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ με σύνθημα «Το χώμα που πατάς λευτέρωσαν με αγώνα ΕΑΜ – ΕΠΟΝ – ΕΛΑΣ» τιμάνε την απελευθέρωση της Λάρισας από τη Γερμανική, ναζιστική κατοχή, που έγινε με τη θριαμβευτική είσοδο στην πόλη των δυνάμεων του ΕΛΑΣ, στις 23 του Οκτώβρη 1944.

“Ο λαός της πόλης μας αλλά και της περιοχής έδωσαν βροντερό “παρών” σ’ αυτόν τον ηρωικό αγώνα. Η συνολική προσφορά τους ήταν σημαντική και στην αντίσταση στην εισβολή των Γερμανοϊταλών φασιστών, αλλά και στην Εθνική Αντίσταση.
Επέτειοι όπως αυτή δεν είναι και δεν πρέπει να γίνουν απλά μέρες τιμής και μνήμης. Είναι μέρες που πρέπει να δυναμώνουν τη θέληση και τη φωτιά του αγώνα, να δίνουν ώθηση στην πάλη του λαού μας για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος για καλύτερες μέρες.
Μέρες σαν την 23 του Οκτώβρη 1944, πρέπει να μας θυμίζουν ότι οι ηρωικές σελίδες της Ιστορίας γράφονται από τους λαούς που δεν αφήνουν τις τύχες τους στα χέρια κανενός “σωτήρα” ή διαχειριστή, αλλά με μαζικό συλλογικό αγώνα, χωρίς να υπολογίζουν κόπους και θυσίες, συντρίβουν τους ταξικούς εχθρούς τους, είτε σε πόλεμο είτε σε ειρήνη».
Οι εκδηλώσεις που διοργανώνουν διάφοροι κρατικοί φορείς για την απελευθέρωση της Λάρισας, στις περισσότερες περιπτώσεις αποσκοπούν στην παραχάραξη και το ξαναγράψιμο της ιστορίας, στα μέτρα και τα σταθμά των επιδιώξεων της αστικής τάξης, των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Η ιστορία δεν είναι μόνο γεγονότα, είναι τα διδάγματα και τα συμπεράσματα για το τότε και το σήμερα. Αυτό είναι που απασχολεί όλους όσους οργανώνουν τη συστηματική προσπάθεια αναθεώρησης της ιστορικής αλήθειας με βασικό στόχο τις νεότερες γενιές.
Οι ενέργειες αυτές δεν πρέπει να μένουν αναπάντητες. Είναι καθήκον των κομμουνιστών, των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, των εκπαιδευτικών να συμβάλουν αποφασιστικά ώστε να γνωρίσουν οι νεότερες γενιές την πραγματική ιστορία και τους αγώνες του λαού μας.

Να ξεδιαλύνουμε στη νέα γενιά σ’ αυτά που λένε ξανά και ξανά, όπως: Ότι όποτε οι Έλληνες ενώθηκαν όλοι μαζί μεγαλούργησαν… Αλήθεια; Μήπως δεν υπήρξαν άραγε Έλληνες (π.χ. κατοχικές κυβερνήσεις Τσολάκογλου – Λογοθετόπουλου – Ράλλη) που στήριξαν τη ναζιστική κατοχή που οδήγησε στο θάνατο μισού εκατομμυρίου Ελλήνων από την πείνα, το χειμώνα του 1940-41;
Μήπως οι ελληνικές αρχές και ο ίδιος ο δικτάτορας Μεταξάς δεν ήταν αυτοί που αρνήθηκαν, αρχικά, στους εκατοντάδες πολιτικούς κρατούμενους κομουνιστές και άλλους αγωνιστές να πολεμήσουν τον Ιταλό εισβολέα και στη συνέχεια τους παρέδωσαν στους Γερμανούς κατακτητές;
Μήπως δεν ήταν το μεγαλύτερο τμήμα των αστικών πολιτικών κομμάτων της εποχής που εγκατέλειψε τη χώρα, εγκαταστάθηκε στο Κάιρο και άφησε τον ελληνικό λαό να πολεμά και ν’ αντιστέκεται μόνος του;
Να απαντήσουμε σε αυτά που λένε ότι ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε περίπου από έναν τρελό και φασίστα, τον Χίτλερ ο οποίος αξιοποίησε την αγανάκτηση του γερμανικού λαού από την κρίση στην οικονομία.
Όμως πρέπει να γνωρίζεις όμως ότι το φασισμό στήριξαν όλοι αυτοί που ζητούσαν από το λαό, “ενωμένος” να βάλει πλάτη, να αποδεχτεί τη φτώχεια και την ανεργία του για το καλό “του γερμανικού έθνους”;
Για παράδειγμα, τα πρακτικά της δίκης της Νυρεμβέργης, (η δίκη των Γερμανών φασιστών εγκληματιών πολέμου που διενεργήθηκε από Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο, το 1945/46) αποκαλύπτουν ότι στις 20 Φλεβάρη 1933, ο Χίτλερ, σε συνάντησή του με τους πλέον επιφανείς εκπροσώπους των μεγάλων επιχειρήσεων, ήταν ξεκάθαρος: “Αν οι εκλογές δεν βγάλουν το [επιθυμητό] αποτέλεσμα, τότε αυτό θα πρέπει να επιτευχθεί με άλλα μέσα». Με άλλα λόγια, το ζήτημα τέθηκε καθαρά: Ανοιχτή φασιστική δικτατορία. Γι’ αυτόν το σκοπό αποφασίστηκε η συγκρότηση ειδικού ταμείου, το οποίο οι παρευρισκόμενοι «προικοδότησαν» με το ιλιγγιώδες τότε ποσό των 3.000.000 μάρκων. Μαζί με αυτούς οικονομική ενίσχυση απλόχερα έδωσαν στον φασισμό δεκάδες καπιταλιστές των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Γαλλίας (“Ford”, “General Motors”, IBM κ.α.)
Σου λένε ότι η ΕΣΣΔ βοήθησε τον Χίτλερ γιατί το 1939 υπόγραψε σύμφωνο μη επίθεσης (Ρίμπεντροπ- Μολότοφ). Δεν σου λένε όμως τι προηγήθηκε από αυτή την εξέλιξη. Αρκετά χρόνια πριν από το 1939, ο πόλεμος ήδη μαινόταν, με τον Χίτλερ να έχει αποθρασυνθεί από την «πολιτική κατευνασμού» που ακολουθούσαν οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Πριν το 1939, είχε προηγηθεί το Σύμφωνο του Μονάχου, μεταξύ της Αγγλίας, της Γαλλίας, της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας, με το οποίο «παρέδιδαν» στον Χίτλερ εδάφη της Τσεχοσλοβακίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση φθάνει στο σημείο να ταυτίζει τον ναζισμό με το σοσιαλισμό. Δηλαδή την ΕΣΣΔ που χωρίς τη στρατιωτική νίκη της, τις θυσίες του λαού της, ο ναζισμός δεν θα συντριβόταν.
Όμως, τα 20 εκατομμύρια νεκρών της Σοβιετικής Ένωσης, αριθμός ασύλληπτος σε σχέση με τις απώλειες που είχαν όλοι μαζί οι «Δυτικοί Σύμμαχοι», αποτελούν ακόμα και σήμερα τη βαθιά κόκκινη γραμμή που χωρίζει το σοσιαλισμό και το ναζισμό.
Την ιστορία τη γράφουν οι λαοί. Σε αυτόν τον τόπο, όποιον δρόμο και να περπατήσεις, είναι ποτισμένος με το αίμα χιλιάδων αγωνιστών που με το όπλο στο χέρι έδιωξαν τον ιταλικό και γερμανικό φασισμό. Σε αυτόν τον τόπο μόνο γελοίες μπορούν να ακουστούν οι απόψεις ότι είναι το ίδιο ο συνεργάτης των ναζί, ο δοσίλογος, ο ταγματασφαλίτης, ο μαυραγορίτης με αυτόν που τους πολέμησε, που θυσιάστηκε, δηλαδή με το ΕΑΜ, την ΕΠΟΝ, τον ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ. Το ΕΑΜ απελευθέρωσε τη μισή Ελλάδα πολύ πριν φύγουν οι Γερμανοί, λειτούργησε σχολεία, με θέατρα και πολιτισμό στις ελεύθερες περιοχές. Το ΕΑΜ (1943) εμπόδισε και τελικά κατάφερε να μη φύγει ούτε ένας Έλληνας, για να πάει εργάτης στα εργοστάσια των ναζί. Έσωσε το λαό από την πείνα με τα συσσίτια, οργάνωσε τη “μάχη της σοδειάς”. Εμπόδισε με μαζικά συλλαλητήρια που είχαν δεκάδες νεκρούς τη Βόρεια Ελλάδα να γίνει μέρος του Βουλγαρικού φασιστικού κράτους. Η 23 Οκτώβρη & 28η Οκτώβρη είναι από τις γιορτές που μπορούμε να δώσουμε το περιεχόμενο των σημερινών μας ονείρων, των αναγκών μας.
Η εργατική τάξη, η νεολαία, τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να υπερασπιστούν την ιστορική αλήθεια , αλλά και να παλέψουν το μέλλον τους, τη ζωή τους, να διεκδικήσουν τις ανάγκες τους. Να δυναμώσουμε την προοπτική που ανοίγει τον δρόμο για την οριστική απαλλαγή του λαού απ’ τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, είναι η καλύτερη τιμή στους τιμημένους νεκρούς μας ! Τιμή και δόξα στους αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟ, του ΔΣΕ, των κατοπινών δύσκολων χρόνων των διώξεων, των φυλακίσεων και των εξοριών. Γράψαμε ιστορία , συνεχίζουμε , θα νικήσουμε.”