S.O.S για το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας και τα έργα του Αχελώου

Τα «ξεχασμένα» υδατικά και οικολογικά ζητήματα στην Θεσσαλία αποτελούν τον βασικό μοχλό επανεκκίνησης της οικονομίας και της ανάπτυξης στις δύσκολες μέρες που ζούμε, αναφέρουν σε κοινή επιστολή τους προς όλους τους συναρμόδιους υπουργούς, στελέχη από τη Θεσσαλική Περιφέρεια, τα οποία ασχολήθηκαν επί ορισμένες δεκαετίες με τα προβλήματα που απορρέουν από το ελλειμματικό υδατικό ισοζύγιο στον Θεσσαλικό κάμπο.

Στην κοινή επιστολή που υπογράφουν οι κκ. Β. Αναγνωστόπουλος, πρ. Νομάρχης Καρδίτσας, Δ. Αρχοντής, αρχιτέκτονας μηχανικός, πρώην Δήμαρχος Καρδίτσας, Φ. Γέμτος, γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Κ. Γκούμας γεωπόνος, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κ.Ε, Γ. Καλλές, πρόεδρος της ΕΘΕΜ, Χ. Λάππας, πρ. Δήμαρχος Τρικκαίων, Τ. Μπαρμπούτης, μηχανικός, πρ. Γεν. Γραμματέας ΤΕΕ/Κ-Δ Θεσσαλίας και Στ. Πατραμάνης, πρ. Νομάρχης Τρικάλων, επισημαίνεται μεταξύ άλλων: “Σήμερα σε όλον τον πλανήτη, και φυσικά και στην Ελλάδα, όλοι ασχολούνται ήδη με την επόμενη μέρα της πανδημίας και κυρίως με την επανεκκίνηση της οικονομίας σε κάθε περιοχή. Για την Θεσσαλία και τον τομέα των υδάτων αυτό σημαίνει να υπάρξει σχεδιασμός για δράσεις και έργα που σχετίζονται με την στήριξη της γεωργίας-κτηνοτροφίας, την παραγωγή πράσινης ενέργειας από εγχώριους πόρους, την δημιουργία θέσεων εργασίας, την εφαρμογή περιβαλλοντικής πολιτικής και έργων για την αποκατάσταση της διαταραγμένης οικολογικής ισορροπίας στα υδατικά οικοσυστήματα (υπόγειοι υδροφορίες, ποταμιά, λίμνες κλπ.), την ενίσχυση δράσεων για μείωση των καταναλώσεων νερού με ταχεία ολοκλήρωση ημιτελών έργων που θα συμβάλλουν στην αύξηση του διαθέσιμου υδατικού δυναμικού στην Θεσσαλική λεκάνη (ταμιευτήρας Συκιάς επί του Άνω Αχελώου) καθώς και στην σταδιακή κατασκευή ταμιευτήρων μικρότερου όγκου με τοπική σημασία (πχ ταμιευτήρας Σκοπιάς επί του π. Ενιπέα).

Όλα αυτά έχουν από καιρό καταγραφεί και προταθεί. Περιλαμβάνονται στα Σχέδια Διαχείρισης Υδάτων, ακόμη και στην σχετική λίστα υδατικών έργων την οποία με ενθουσιασμό έδωσε πρόσφατα στην δημοσιότητα ο Περιφερειάρχης κ. Κ. Αγοραστός. Αρκετά από αυτά έχουν έναν αξιόλογο βαθμό ωριμότητας (πχ ταμιευτήρας Πύλης Τρικάλων και άλλα μικρότερά) και, όπως γράφηκε, σημαντική πιθανότητα χρηματοδότησης από συγκεκριμένους πόρους.

Παρόλα αυτά κανείς έως σήμερα, ούτε από την κυβέρνηση (έργα Αχελώου), ούτε από την Αυτοδιοίκηση (περιφερειακά έργα) δεν δεσμεύεται ρητά ότι, εντός της τρέχουσας τετραετίας, κάποιο συγκεκριμένο έργο θα δρομολογηθεί και θα φθάσει σε φάση κατασκευής.

Και όλα αυτά συμβαίνουν στην περίοδο της πανδημίας που, όπως αποδείχθηκε, υπάρχουν μεγάλες τεχνολογικές δυνατότητες στην υπηρεσία του κράτους για αξιόπιστους υπολογισμούς και προβλέψεις, για εκπόνηση και εφαρμογή καλά μελετημένων πλάνων. Αντίθετα στην περιοχή μας και στον κρίσιμο τομέα των υδάτων κινούμαστε χωρίς πυξίδα, χωρίς συγκεκριμένους στόχους, χωρίς χρονικές δεσμεύσεις από το κυβερνητικό επιτελείο, χωρίς καν έναν στοιχειώδη υπολογισμό ποτέ και πως θα μειωθούν σταδιακά τα καταστροφικά ελλείμματα με τις προαχθείσες δράσεις και έργα και τα οποία – θεωρητικά – λόγω της ευρωπαϊκής οδηγίας 60/2000, έχουμε αναλάβει την υποχρέωση να υλοποιήσουμε !

Και για να είμαστε δίκαιοι, στην κυβερνητική αδράνεια οι τοπικοί παράγοντες δεν επέδειξαν την μαχητική και διεκδικητική αντίληψη που απαιτείται στις σημερινές συνθήκες. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα συζητήθηκε στη Βουλή το Ν/Σ για το περιβάλλον. Εκεί ακούσαμε πολλούς βουλευτές, μέσα από τις τοποθετήσεις τους για τα γενικά και θεσμικά θέματα, να αφιερώνουν ο καθένας ένα σημαντικό χρόνο, με επίμονες αναφορές, στα ιδιαίτερα περιβαλλοντικά ζητήματα που απασχολούν την εκλογική τους περιφέρεια. Ας μας συγχωρήσουν προκαταβολικά εάν κάτι μας έχει ξεφύγει, εμείς όμως ούτε ακούσαμε ούτε διαβάσαμε κάποιοι εκπρόσωποι μας στη Βουλή να έχουν αναδείξει τα μεγάλα εκκρεμή υδατικά προβλήματα της Θεσσαλίας, να προβάλλουν την αναγκαιότητα ολοκλήρωσης των ημιτελών έργων (και μάλιστα απευθυνόμενοι προς μια κυβέρνηση που -υποτίθεται – διάκειται φιλικά σε αυτό τον στόχο), ή, τέλος, να τονίσουν τις δραματικές οικολογικές επιπτώσεις από την στασιμότητα των θεμάτων. Ακόμη και κατά την διαβούλευση με τους φορείς στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής τα «δικά» μας θέματα απουσίαζαν «εκκωφαντικά»!
Συμπερασματικά, η πανδημία ούτε πρέπει ούτε μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την αδιαμφισβήτητη υστέρηση προώθησης των μεγάλων θεμάτων της Θεσσαλίας. Απο εδώ και στο εξής κάθε ολιγωρία θα ειναι απαράδεκτη. Η επίτευξη των στόχων που αναφέραμε αποτελεί δικαίωμα και απαίτηση του Θεσσαλικού λαού.

Τα συνεχή δημοσιεύματα, οι καθημερινές δηλώσεις και οι αντίστοιχες φωτογραφίες αρμοδίων σε εργοτάξια και σε Υπουργικές συσκέψεις δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα, ότι δηλαδή η θέση της Θεσσαλίας στον κρίσιμο τομέα των υδάτων και του περιβάλλοντος βρίσκεται σε διαρκή επιδείνωση, κάτι που πολύ απέχει από τις υποσχέσεις που δοθήκαν, από τις ανάγκες που «φωνάζουν» και από τις δυνατότητες που υπάρχουν.
Η οργανωμένη διεκδίκηση υλοποίησης έργων και υποσχέσεων ειναι πλέον πιο αναγκαία από κάθε άλλη φορά.

ΥΓ : Επειδή τις ημέρες αυτές υπεγράφη από τον Υπουργό Υποδομών η σύμβαση μιας εργολαβίας (προϋπολογισμού 1,9 εκατ. ευρώ) των ημιτελών έργων Αχελώου (Συκιά-σήραγγα), για να μην υπάρξουν συγχύσεις, διευκρινίζουμε πως αυτή η μικρή εργολαβία αφορά αποκλειστικά σε εργασίες συντήρησης – υποστήριξης για την αποφυγή καταρρεύσεων, που είχαν εδώ και χρονιά κάνει την εμφάνιση τους λόγω της ανεύθυνης πολυετούς εγκατάλειψης τους, αλλά και υπηρεσιών φύλαξης των έργων.
Άλλωστε πρόκειται για εργολαβία που με μεγάλη καθυστέρηση υποχρεώθηκε να δρομολογήσει η προηγουμένη κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ), μετά από εμπιστευτική έκθεση ειδικών συμβουλών, οι οποίοι έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου ανεξέλεγκτων καταρρεύσεων και καταστροφών στην περιοχή. Τώρα, πως μια κυβέρνηση, η οποία διαλαλούσε (όλα τα χρόνια) ότι δεν χρειάζονται τα έργα αυτά, αντί της κατεδάφισης τους, επέλεξε τελικά να τα ….συντηρήσει (;), ε, αυτό εκ φεύγει των ορίων μιας συζήτησης σε τεχνικό και πολιτικό επίπεδο”.