Διήμερο αφιέρωμα στη σκηνοθέτρια Λουκία Ρικάκη

«Η ευαίσθητη ματιά της Λουκίας Ρικάκη», είναι ο τίτλος του διήμερου αφιερώματος στη βραβευμένη σκηνοθέτιδα που πραγματοποιεί το ΟΜΗΡΕΙΟ με είσοδο ελεύθερη για το κοινό.
Το αφιέρωμα πραγματοποιείται στα πλαίσια της πρώτης θεματικής ενότητας για το 2018 των «Ομηρείου Έργα» που έχει θέμα την υγεία.
Στο πλαίσιο του αφιερώματος για τη σκηνοθέτιδα και συγγραφέα Λουκία Ρικάκη, μία σημαντική παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας μας που δυστυχώς έφυγε νωρίς. θα προβληθούν τέσσερα ντοκιμαντέρ της που πραγματεύονται τον άνθρωπο, τις δυσκολίες του και τους τρόπους με τους οποίους τις αντιμετωπίζει.

Συγκεκριμένα:

Την Τετάρτη, 17/1, και την Πέμπτη, 18/1, στις 8.00 μ.μ. θα προβληθούν τα ντοκιμαντέρ:
«Λόγια της σιωπής» (2002), «Το Σχέδιο Σωτηρία» (2011), «Ο άλλος» (2004) και «Όνειρα σε άλλη γλώσσα» (2010), όλα σε σενάριο και σκηνοθεσία της Λουκίας Ρικάκη.
Επίσης την Τετάρτη, 17/1, στις 10.00 π.μ., θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ «Όνειρα σε άλλη γλώσσα», του 2010, για τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Σε όλες τις προβολές η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
Οι προβολές γίνονται σε συνεργασία με τον Παγχιακό Σύλλογο Ατόμων με Αναπηρία και την Κινηματογραφική Λέσχη Χίου.

Αναλυτικά το πρόγραμμα του αφιερώματος:

Τετάρτη, 17/1:
– Στις 20:00, «Λόγια της σιωπής» – ένα ντοκιμαντέρ, διάρκειας 74 λεπτών, που καταγράφει συγκινητικές, χιουμοριστικές και εντυπωσιακές μαρτυρίες των κωφών στην Ελλάδα και στιγμές από την καθημερινότητα τους όπου η επικοινωνία γίνεται στη νοηματική.
Δεν είναι άλαλοι, ούτε μουγκοί, γιατί έχουν φωνή, δεν μπορούν όμως να ακούσουν τη φωνή τους και γι’ αυτό δεν μπορούν να μιλήσουν καλά προφορικά.
Oι κωφοί επικοινωνούν με τη νοηματική γλώσσα είναι η φυσική τους γλώσσα και με αυτήν εκφράζονται.

– Στις 21:30, «Το Σχέδιο Σωτηρία» – ένα ντοκιμαντέρ, διάρκειας 62 λεπτών, που πραγματεύεται το εικαστικό “Σχέδιο Σωτηρία: Μνήμη και ασθένεια στον εικαστικό λόγο”.
Στο νοσοκομείο “Σωτηρία”, το πρώτο σανατόριο της Ελλάδας, 100 νέοι Έλληνες καλλιτέχνες καλούνται να αντιμετωπίσουν την έννοια της συλλογικής μνήμης και να επανεξετάσουν την ιστορία και τις κοινωνικές της διαστάσεις, μέσα από την εικαστική παρέμβαση.
Το ντοκιμαντέρ απέσπασε το Ειδικό Βραβείο της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας το 2011.

Πέμπτη, 18/1:
– Στις 20:00, «Ο άλλος» – ένα ντοκιμαντέρ, διάρκειας 52 λεπτών, που εστιάζει στην περίπτωση ενός ιδιαίτερου σχολείου στο χωριό Πατσίδερος στο Ηράκλειο Κρήτης, εκεί όπου ο δάσκαλος του μονοθέσιου σχολείου Γιάννης Φραγκιαδάκης, διδάσκει μία τάξη που απαρτίζεται από 1 Έλληνα και 5 Αλβανούς μαθητές.
– Στις 21:30, «Όνειρα σε άλλη γλώσσα» – ένα ντοκιμαντέρ, διάρκειας 68 λεπτών, όπου παρουσιάζονται 300 όνειρα, καθένα στη γλώσσα του καθενός από τους 300 μαθητές του Σχολείου Φανερωμένης, που βρίσκεται 500 μέτρα από την Πράσινη γραμμή στην Λευκωσία.
Παιδιά μεταναστών, ανθρώπων που οι συγκυρίες απομάκρυναν από τη χώρα τους, συνυπάρχουν αρμονικά σε ένα σχολείο που κάνει ένα άνοιγμα σε μια πολυπολιτισμική και περίπλοκη κοινωνία. Πίσω δεν έχει δρόμο και ο δρόμος οδηγεί στα πρόσωπα. Γιατί πατρίδα είναι ένα πρόσωπο που σε αναγνωρίζει, αλλά κυρίως η πατρίδα είναι η παιδική ηλικία. Το σχολείο ίσως δεν μπορεί να αλλάξει την κοινωνία γύρω του όμως στη Φανερωμένη προσπαθούν να βελτιώσουν την κοινωνία των παιδιών του σχολείου και να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους.
Η ταινία έλαβε το Βραβείο καλύτερου Ελληνικού ντοκιμαντέρ καθώς και το Βραβείο Μοντάζ στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας το 2010.

Ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα της Λουκίας Ρικάκη από τον Γιάννη Σολδάτο, από το βιβλίο του Θέματα και πρόσωπα του ελληνικού κινηματογράφου (Αιγόκερως, 2015)
«Σπούδασε Ιστορία Τέχνης, Κινηματογράφο, Γραφικές Τέχνες και Φωτογραφία στην Αγγλία. Εργάστηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος της Δανίας ως υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων, για να επιστρέψει στην Ελλάδα το 1982, όπου ίδρυσε την εταιρεία Orama Films για την παραγωγή θεατρικών παραστάσεων και ποιοτικών ταινιών για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Από το σημείο αυτό και πέρα έκανε όλο και πιο αισθητή την παρουσία της μέσα πολιτιστικό μας γίγνεσθαι, αναπτύσσοντας μια πολυσχιδή προσωπικότητα. Αυτή η παρατήρηση δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά μια στάση ζωής που προσωπικά την κατανοώ απόλυτα, κινούμενος κι εγώ στο ίδιο ευρύ πολιτιστικό πεδίο, τόσο που κάποτε ο αείμνηστος Θόδωρος Αγγελόπουλος μου είπε: «Διάλεξε αν είσαι παπάς ή ζευγάς». Και η απάντησή μου: «Θόδωρε, εσύ κάνεις πρωταθλητισμό σε ένα αγώνισμα, εγώ κάνω δέκαθλο».
Η Λουκία Ρικάκη έκανε δεκαθλητισμό και αναδείχθηκε από τις κορυφαίες του είδους σ’ αυτόν τον τόπο, αλλά και πέρα από τα σύνορά του. Σκηνοθέτις και παραγωγός κινηματογραφικών ταινιών, φιξιόν και ντοκιμαντέρ, και αντίστοιχα τηλεοπτικών παραγωγών και θεατρικών παραστάσεων, συμπαραγωγές με το εξωτερικό, σεναριογράφος και θεατρική συγγραφέας, συγγραφέας πολλών βιβλίων που εκτείνονται σε ένα ευρύ φάσμα περιεχομένου, δημοσιογράφος, εκδότης, γραφίστρια, ιδρύτρια και διευθύντρια αρκετών φεστιβάλ κινηματογράφου, υπεύθυνη διεθνών δημοσίων σχέσεων ή παρουσιάστρια σε φεστιβάλ, διοργανώτρια ή εισηγήτρια συνεδρίων, δασκάλα σε δραματικές σχολές και σε πλήθος σεμιναρίων, υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων, συνδικαλίστρια, μέλος της ειδικής επιτροπής νομοθετικής προσαρμογής κινηματογραφίας YΠΠO 94, Μέλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του YΠΠO για τον Κινηματογράφο 1997-2001, Συντονίστρια του Τμήματος Eλληνικών ταινιών Φεστιβάλ Κινηματογράφου 2000-4, μέλος κριτικής επιτροπής σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, υπεύθυνη οπτικοακουστικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων… Εδώ σταματάω, χωρίς να έχω εξαντλήσει τους τίτλους της, γιατί άρχισα να σας κουράζω. Φανταστείτε να απαριθμούσα και τα αποτελέσματα της κάθε ιδιότητάς της. Αυτή όμως δεν κουράστηκε ποτέ. Θα απορείτε πώς χώρεσαν όλα αυτά σε μια ζωή που τέλειωσε στην ακμή της δημιουργικής της πορείας, με έναν άδικο χαμό που κανένας δεν μπορεί να σχολιάσει τις σκοτεινές βουλές της μοίρας».