Η σημαντική Ελληνίδα ηθοποιός Βούλα Ζουμπουλάκη γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1924. Η Μαρτίριο από το «Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα» του Λόρκα είναι ο πρώτος της σημαντικός ρόλος, το 1954, στο θέατρο Κοτοπούλη, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1955 στη «Στέλλα» στο ρόλο της Αννέτας όπου διακρίθηκε τόσο για το υποκριτικό της ταλέντο, όσο και για την ερμηνεία της στο τραγούδι «Εφτά τραγούδια θα σου πω». Από το 1957 έγινε η πρωταγωνίστρια του θιάσου του συζύγου της Δημήτρη Μυράτ στο «Θέατρο Αθηνών» σε έργα κλασικού ρεπερτορίου, αλλά και σε αρχαίες τραγωδίες, αφήνοντας έντονο το στίγμα της με τις ερμηνείες της σε ρόλους που θεωρούνται μοναδικοί. Από το 1968 το θεατρικό σχήμα μετονομάστηκε «Θίασος Μυράτ – Ζουμπουλάκη» με τους δύο ηθοποιούς να πρωταγωνιστούν σε παραστάσεις που άφησαν ιστορία.
Το Αρχείο της ΕΡΤ, με αφορμή την επέτειο γέννησης της μεγάλης κυρίας του θέατρου, παρουσιάζει το αριστούργημα του Ερρίκου Ίψεν «Οι Βρικόλακες» που προβλήθηκε από την τηλεόραση το 1979, με αφορμή τον επέτειο των 150 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου Νορβηγού δραματουργού, με πρωταγωνίστρια την αξέχαστη ηθοποιό Βούλα Ζουμπουλάκη (κυρία Άλβινγκ), σε μια από τις ελάχιστες εμφανίσεις χωρίς τον Δημήτρη Μυράτ.
“ΟΙ ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ”, του Ερρίκου Ίψεν
(video)
Το θεατρικό έργο προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 3 Ιουνίου 1979 στη θέση μονόπρακτου της εκπομπής «Ελληνικό και ξένο μονόπρακτο» και επαναπροβλήθηκε από την Θεατρική Βραδιά της ΕΤ2 στις 30 Μαρτίου 1993, εκπομπή την οποία προλογίζει ο ίδιος ο σκηνοθέτης Γιώργος Μούλιος.
Εκτός από την Βούλα Ζουμπουλάκη που ενσαρκώνει την Ελένη Άλβινγκ, παίζουν ακόμη οι ηθοποιοί: Νικηφόρος Νανέρης (Όσβαλντ), Μάκης Ρευματάς, (πάστορας Μάντερς), Άννυ Πασπάτη (Ρεγγίνα), Θόδωρος Μορίδης (Έγκστραντ).
Το έργο είναι το τρίτο στη σειρά από τα λεγόμενα κοινωνικά δράματα του Ίψεν μετά τα «Στηρίγματα της κοινωνίας» και το «Κουκλόσπιτο», γράφτηκε το 1881, και αναγνωρίστηκε ως έργο – σταθμός στην παγκόσμια δραματουργία.
Ο συγγραφέας μέσα από την περιγραφή της δραματικής ιστορίας της οικογένειας Άλβινγκ, θέτει καίρια και διαχρονικά αιτήματα σχετικά με την ανθρώπινη φύση και τις κοινωνικές συμβάσεις. Στηλιτεύει την κοινωνική υποκρισία αλλά και τους θεσμούς και τους αυστηρούς κανόνες που συγκρούονται με τις επιθυμίες των ανθρώπων, ασκώντας σε αυτούς ασφυκτική πίεση, την καταπίεση των αλλεπάλληλων συμβιβασμών πάνω στην ανθρώπινη ψυχή που γεννά τελικά βρικόλακες. Σε μια κοινωνία υποταγμένη σε απαρχαιωμένες ιδέες και στερεότυπα, η Ελένη Άλβινγκ προσπαθεί να ορθώσει το ανάστημά της και να απαλλαγεί από οτιδήποτε στοιχειώνει τη ζωή της.
Η υπόθεση ξεκινά με τον πάστορα Μάντερς να οργανώνει μια μεγάλη τελετή για τα εγκαίνια ενός ορφανοτροφείου που οικοδομήθηκε με χορηγίες της κυρίας Άλβινγκ. Ο ερχόμος του γιου της, Όσβαλντ και τα «φαντάσματα του παρελθόντος» θα ταράξουν τη φαινομενικά ήρεμη ζωή της κυρίας Άλβινγκ και σκοτεινές αλήθειες θα βρουν το φως.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Μούλιος
Σκηνικά: Μανώλης Δασκαλάκης Κοστούμια: Έλλη Πανούση
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Φέξης
Διάρκεια: 2 ώρες
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr