Επτά χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον θάνατο του ηθοποιού Μηνά Χατζησάββα ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 30 Νοεμβρίου 2015. Ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου αλλά και της τηλεόρασης, ο Μηνάς Χατζησάββας διακρίθηκε ανάμεσα στους σημαντικότερους της γενιάς του. Αποφοίτησε το 1969 από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του Ελεύθερου Θεάτρου (1970-1970). Στο θέατρο, ξεχώρισε για τις ερμηνείες του στο κλασικό αλλά και σύγχρονο ρεπερτόριο. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1969 και συμμετείχε σε πάνω από 30 ταινίες. Το 1995 τιμήθηκε και με το Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία «Η ζωή ενάμιση χιλιάρικο». Επίσης, τη δεκαετία του ’80 εξέδωσε τρεις συλλογές διηγημάτων ενώ στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις.
Το Αρχείο της ΕΡΤ παρουσιάζει από τη σειρά «Το Θέατρο της Δευτέρας», τη θεατρική παράσταση «Νεκροί χωρίς Τάφο». Το έργο, που τοποθετείται στο πλαίσιο της εθνικής αντίστασης, γράφτηκε από τον Σαρτρ το 1941, και πρωτοανέβηκε στο θέατρο 5 χρόνια αργότερα, το 1946, με το πέρας του πολέμου.
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ
ΝΕΚΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΤΑΦΟ
(video)
Η εκπομπή το “Θέατρο της Δευτέρας”, παραγωγής του 1989, παρουσιάζει το έργο του Ζαν Πολ Σαρτρ “Νεκροί χωρίς τάφο” σε σκηνοθεσία, μετάφραση και διασκευή του Στέλιου Παυλίδη. Παίζουν οι ηθοποιοί: Καριοφυλλιά Καραμπέτη, Μηνάς Χατζησάββας, Δημήτρης Καταλειφός, Ηλίας Λογοθέτης, Πασχάλης Τσαρούχας, Δημήτρης Σεϊτάνης, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Γιώργος Μούτσιος κ.ά. Μουσική σύνθεση: Βασίλης Δημητρίου. Σκηνικά-κοστούμια: Μικές Καραπιπέρης. Προβλήθηκε από την ΕΡΤ στις 19 Μαρτίου 1990.
Ο Ζαν-Πολ Σαρτρ (γεν. 1905 – θαν. 1980), Γάλλος φιλόσοφος, λογοτέχνης και θεατρικός συγγραφέας, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου συμμετείχε ενεργά στη γαλλική αντίσταση ενάντια στη γερμανική κατοχή. Συνελήφθη μάλιστα το 1940 και κρατήθηκε αιχμάλωτος σε στρατόπεδο συγκεντρώσεων, γεγονός που τον σημάδεψε βαθύτατα. Το 1964 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στο Παρίσι στις 15 Απριλίου 1980.
Πρόκειται για αντιστασιακό δράμα του οποίου η υπόθεση εκτυλίσσεται στη Γαλλία στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Πέντε αγωνιστές της αντίστασης, τέσσερις άντρες και μια γυναίκα, κρατούνται αιχμάλωτοι σε μια σοφίτα, περιμένοντας τον θάνατό τους. Ο ένας μετά τον άλλον ανακρίνεται και βασανίζεται, και στη συνέχεια ξαναγυρίζει στο δωμάτιο. Το έγκλημά τους, η αντίσταση εναντίον των Γερμανών και Γάλλων συνεργατών τους.
Οι μελλοθάνατοι μετράνε τις τελευταίες τους στιγμές και κρίνουν την περασμένη τους ζωή. Τα υψηλά ιδανικά, η αλληλεγγύη, η υπερηφάνεια, αλλά και η βαρύνουσα έννοια του χρέους απέναντι στην Πατρίδα, στους συντρόφους και στον αγώνα, προβάλλονται έντονα μαζί με την αγωνία πριν το τέλος. Οι ήρωες του Σαρτρ μοναχικοί άνθρωποι του 20ου αιώνα, αντιμέτωποι μιας κατάστασης που πρέπει να διαλέξουν. Το δίλημμα: μπορούν ακόμη να σώσουν τη ζωή τους αν προδώσουν τους συντρόφους τους. Ποια θα είναι η επιλογή τους; Κυρίαρχη αξία, η ελευθερία της ανθρώπινης συνείδησης μπροστά στο δίλημμα των ηρώων για τη σωτηρία της ζωής τους. Ο Σαρτρ δεν επισημαίνει μόνο την αποξένωση του ανθρώπου από τον άνθρωπο, αλλά και την αποξένωση του ανθρώπου από τον ίδιο του τον εαυτό. Γι’ αυτό σπρώχνει τους ήρωές του στη «δράση». Μέσα από τη «δράση» ο άνθρωπος ξανακερδίζει το δικαίωμα ν’ αποφασίζει για τον εαυτό του. Αν όμως η «δράση» τους αυτή έχει κοινωνική αφετηρία και στόχο, μήπως εμποδίζει το άτομο να είναι ελεύθερο; Μ’ άλλα λόγια «η τραγωδία του ανθρώπου είναι η ελευθερία του».
Ημερομηνία πρώτης προβολής: 19 Μαρτίου 1990
Διάρκεια: 01:58:46
Δείτε περισσότερα στο https://archive.ert.gr