Μάγια Λυμπεροπούλου – 22 Ιουλίου 2021

Η Μάγια Λυμπεροπούλου, η μεγάλη θεατρική ηθοποιός, έφυγε από τη ζωή στις 22 Ιουλίου 2021. Γεννημένη το 1940 στην Αθήνα, μεγάλωσε στα Πατήσια, φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών  και παράλληλα στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, κρυφά από τους γονείς της. Εργάστηκε δίπλα στον Κουν και στο Θέατρο Τέχνης μέχρι το 1970. Έζησε για  αρκετά χρόνια στην Γαλλία, όπου σπούδασε κινηματογράφο. Συνέχισε την καλλιτεχνική της πορεία όταν επέστρεψε στην Ελλάδα με συνεργασίες με το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης και άλλους θιάσους, καθώς και κορυφαίες προσωπικότητες των ελληνικών τεχνών όπως ο Γιάννης Τσαρούχης και ο Μάνος Χατζιδάκις, προσφέροντας μοναδικές και σημαντικές ερμηνείες σε ιδιαιτέρως απαιτητικούς ρόλους.

Αναφέρονται μόνο μερικές από τις παραστάσεις της που θεωρούνται ενδεικτικές της συνεισφοράς της στο θέατρο: οι «Οι Μικροαστοί» (1988) , «Δυτική Αποβάθρα» (1992), «Ο Εχθρός του Ποιητή» (2001), «Φάουστ» (2002), «Οι δούλες» (2005), « «Ιλιάδα» (2010), «Άγγελοι στην Αμερική» (2010), «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» (2013), «Ο θείος Βάνιας» (2009), «Η τριλογία του παραθερισμού» (2011) , «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» (2018). Είχε διατελέσει μαζί με τον Βίκτορα Αρδίττη καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας στα τέλη της δεκαετίας του ’80 του οποίου υπήρξε η ψυχή σφραγίζοντας το ξεκίνημά του ως Δημοτικό Θέατρο Πάτρας με την πρώτη παράσταση “Η Μαρκησία ντε Σαντ” (1987) του Μισίμα σε σκηνοθεσία δική της, όπως και με την  εναρκτήρια παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.  με το έργο “Γυάλινος Κόσμος” (1988) του Τενεσί Ουίλιαμς. Το Αρχείο της ΕΡΤ τιμώντας τη μνήμη της μεγάλης θεατρικής σκηνοθέτριας, ηθοποιού και μεταφράστριας, Μάγιας Λυμπεροπούλου, ψηφιοποίησε και παρουσιάζει την εκπομπή:

ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ

ΜΑΓΙΑ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

(video)


Σε αυτό το επεισόδιο της σειράς “Ταξίδια στη μνήμη” του Χάρη Παπαδόπουλου η ηθοποιός Μάγια Λυμπεροπούλου ξετυλίγει τη ζωή της και μιλάει για την καταγωγή και τους γονείς της, την αγαπημένη της αδελφή και τους παιδικούς της φίλους. Η αφήγησή της ξεκινάει στο κέντρο της Αθήνας, μέσα στο βιβλιοπωλείο «ΙΑΝΟΣ». Στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης αναπολεί τα πρώτα της χρόνια στη Σχολή, θυμάται τον μεγάλο δάσκαλό της, τον Κάρολο Κουν, τον Γιώργο Λαζάνη και τους άλλους συναδέλφους της. Μιλάει για την πρώτη της εμφάνιση στο σανίδι το 1959 στο έργο «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι», του Τένεσι Γούλιαμς, τις πρόβες και τον μονόλογο στο τέλος της παράστασης. Εξηγεί την επαναστατική μορφή του Θεάτρου Τέχνης, αφενός ως χώρος διότι πρόκειται για ένα κυκλικό θέατρο και αφετέρου ως φορέας πολιτισμού διότι εισήγαγε στην Ελλάδα τις έννοιες ρεπερτόριο και θέατρο συνόλου, δηλαδή θέατρο χωρίς αποκλειστικό πρωταγωνιστή, αλλά με πρωταγωνιστές άλλοτε τους μαθητές, άλλοτε τους ηθοποιούς και άλλοτε τους δασκάλους.

Θυμάται τα χρόνια της στο Παρίσι, όπου σπούδασε κινηματογράφο κατά την περίοδο αποφάσισε συνειδητά  να απομακρυνθεί από το θέατρο, κι έπειτα την επιστροφή της στην Αθήνα, τη διδασκαλία στην θεατρική σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου του Λεωνίδα Τριβιζά. Εξηγεί γιατί ξανάρχισε να παίζει στο θέατρο και θυμάται τις συνεργασίες με το Θέατρο Τέχνης και τον Κουν, τις πρόβες για τις Τρωάδες στην Επίδαυρο, τη συνεργασία με Γιώργο Λαζάνη και την εμπλοκή της στη δημιουργία του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Η Μάγια Λυμπεροπούλου μιλάει για τη σχέση αγάπης που έχει με τον κινηματογράφο και το βιβλίο, τη συμμετοχή της σε ταινίες όπως ο «Καβάφης» του Γιάννη Σμαραγδή και η πειραματική ταινία «Τόπος» της Αντουανέτας Αγγελίδη. Σχολιάζει τις προκλήσεις των νέων ηθοποιών σε μία δύσκολη εποχή για το θέατρο, μιλάει για το κοινό και για τους δικούς της ανθρώπους, ιδίως αυτούς που δεν βρίσκονται κοντά της πλέον και οι οποίοι με κάποιο περίεργο τρόπο της γίνονται αισθητοί ολοένα και περισσότερο στους ρόλους που ερμηνεύει. Το επεισόδιο περιλαμβάνει πλούσιο φωτογραφικό υλικό  από παραστάσεις της Μάγιας Λυμπεροπούλου, πλάνα αρχείου από πρόβες και παραστάσεις από το Θέατρο Τέχνης, πλάνα από τις κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε, καθώς και από τις παραστάσεις «Δούλες» του Ζενέ σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή  και «Φθινοπωρινή Σονάτα» του Μπέργκμαν σε σκηνοθεσία της Βαρβάρας Μαυρομάτη.

Έτος παραγωγής: 2006

Σκηνοθεσία – σενάριο: Χάρης Παπαδόπουλος

Διεύθυνση παραγωγής: Γεωργία Δουλαβέρη

Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ

TOP NEWS